Mεσαιωνικό κάστρο Βόνιτσας
Κτίσθηκε τον 11ο αιώνα, 1070 επί αυτοκρατόρων Κομνηνών, από τους Βενετούς, οι οποίοι έλαβαν από το Bυζάντιo το προνόμιο να κτίσουν το φρούριο. Η τελική του διαμόρφωση, όπως έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, έγινε επί Ενετοκρατίας. Είναι εκτάσεως 105 στρεμμάτων και 65 μέτρων υψόμετρο από τη θάλασσα. Έχει 4 ζώνες, πύργους, αλλεπάλληλη αμυντική διάταξη προς τη θάλασσα και τάφρο προς τη Χώρα. Από το Υπουργείο Πολιτισμού προστατεύεται η περιοχή της πόλης γύρω από το Κάστρο, αφού αποτελεί ζώνη προστασίας του διατηρητέου μνημείου.
Το Βενετσιάνικο φρούριο αποτελείται από τρία διαζώματα, το ακρόκαστρο και έχει σχήμα ωοειδές. Το μεγαλύτερο μέρος των οχυρωματικών του έργων και κτισμάτων σχεδιάστηκε από βενετούς μηχανικούς κυρίως πάνω στα παλιά βυζαντινά ερειπωμένα τείχη, διευρύνθηκε και καθώς δείχνουν τα σχέδια με τις αλλεπάλληλες φάσεις, που βρίσκονται στο Κρατικό αρχείο της Βενετίας, μετατράπηκε σ’ ένα πανίσχυρο φρουριακό συγκρότημα, απόρθητο από ξηρά και θάλασσα. Για τους Βενετούς τα φρούρια της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου αποτελούσαν στρατηγικά σημεία, που εξυπηρετούσαν την οικονομική και στρατιωτική πολιτική τους στο Ιόνιο. Τα τρία φρούρια στην είσοδο του Αμβρακικού, της Πρέβεζας, της Βόνιτσας και της Αγίας Μαύρας, στη Λευκάδα, διευθύνονταν από Βενετό Προβλεπτή. Έχει χαρακτηρισθεί ως “προέχον βυζαντινόν μνημείον” με Βασιλικό Διάταγμα του 1922.
Πηγή http://el.wikipedia.org
