της Ηρώς Κ.
Έρανος Αγάπης, Τηλεμαραθώνιος για τη Φτώχεια, Υιοθεσία παιδιών από τον 3ο κόσμο, Γιατροί του Κόσμου, Φαρμακοποιοί του Κόσμου, Γιατροί χωρίς σύνορα, Argoodaki, Μην αφήσετε το χαμόγελο του παιδιού να σβήσει.. και πολλά άλλα που περιμένουν να ζήσουν από το δώρο των Χριστουγέννων μας. Και τόσα χρόνια που είχαμε δώρο Χριστουγέννων μετά τη βόλτα μας την τελευταία Κυριακή του χρόνου, που τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά, κάτι δίναμε σε κάποια οργάνωση, που ειλικρινά καμιάς δεν αμφισβητώ τις προσθέσεις.
Φέτος όχι μόνο δεν θα δώσω, αλλά είμαι στα πρόθυρα να ξεκινήσω αγώνα κατά της φιλανθρωπίας εν γένει.
Από μένα περιμένουν να ζήσουν όλοι αυτοί; Ό,τι δεν κατάφεραν να επιλύσουν οι πολιτικές δυνάμεις τόσα χρόνια, εγώ θα το πληρώσω; Η δική μου τσέπη θα φροντίσει για τους ανάπηρους, τους νοητικά καθυστερημένους και τους άρρωστους; Το ότι παράγονται όλα όσα είναι απαραίτητα για όλους μας αλλά δεν μοιράζονται σωστά, εγώ θα το φορτωθώ; Συγγνώμη, έχω μόνο μια ζωή και δεν φτάνει να σηκώσω όλη αυτή την ενοχή. Και σταματήστε πια κι αυτές τις σπαραχτικές φωτογραφίες που αφενός με γεμίζουν τύψεις αφετέρου υποδηλώνουν την ανικανότητα της ανθρωπότητας να «ταΐσει» τα παιδιά της.
Τόσο καιρό αισθανόμουν και περήφανη που υιοθετούσα ένα παιδάκι με 20€, τώρα που δεν έχω την πολυτέλεια να δώσω αυτά τα χρήματα αισθάνομαι ντροπή που τόσα χρόνια συντηρούσα με τον τρόπο μου αυτή την απαράδεκτη πρακτική.
Έλεος! και όχι ελεημοσύνη.
Υ.Γ. Μετά τη χτεσινή βροχή είδα το πιο μεγάλο και φωτεινό ουράνιο τόξο που έχω δει ποτέ μου.. Μήπως να ψάχναμε εκείνο το θησαυρό;
