Η πορεία του δικού του κύκλου κράτησε 14 ολόκληρα χρόνια. Μεγάλο διάστημα, αλλά όχι ικανό να σβηστούν από το μυαλό μνήμες, καλές, αλλά και άσχημες. Πεπρωμένο γραμμένο σε μια καριέρα ακόμα ενεργή και φανταχτερή.
Οι μέρες που διανύουμε είναι παράξενες για τον Αγγελο Χαριστέα. Ηταν Νοέμβρης του 1997 όταν σε ηλικία 17 ετών το ψιλόλιγνο παλικαράκι από το Στρυμωνικό Σερρών έπαιρνε εντολή από τον Γιώργο Φοιρό να βγάλει την κίτρινη φόρμα και να ριχτεί στην αρένα.
Το γήπεδο ακόμα «Χαριλάου», η κατηγορία ακόμη Β’ Εθνική. Το όνειρο ξεκινούσε απέναντι στον Παναιτωλικό του Νίκου Αναστόπουλου στο μεγάλο ντέρμπι, με τις δύο ομάδες να μάχονται στα ίσα για την άνοδο.
Το ντεμπούτο χάλια. Μπήκε στο 77′ σαν αλλαγή του Πανόπουλου, την ίδια ώρα που ο «allenatore» περνούσε ένα Νιγηριανό ψηλό σέντερ φορ ονόματι Ουίλιαμς στο παιχνίδι. Ο Αφρικανός σκόραρε ισοφαρίζοντας σε 1-1 στο 88′ κι ο Αγγελος έκανε να ξαναπαίξει ένα ολόκληρο μήνα…
Από τότε μέχρι σήμερα ο «Χάρι» εξακολουθεί να… κυνηγάει τον Αναστόπουλο για να τον περάσει στον πίνακα των σκόρερ της Εθνικής και έφτασε η ώρα που το έργο θα αντιστραφεί. Τώρα το «Χαριλάου» λέγεται «Κλεάνθης Βικελίδης», τώρα η κατηγορία λέγεται Super League, τώρα ο Παναιτωλικός είναι στην ελίτ και κυρίως είναι αυτή η ομάδα του.
Η επιστροφή στην αγαπημένη του Θεσσαλονίκη γίνεται σχεδόν έπειτα από μια δεκαετία και ενώ έχει μεσολαβήσει μια τεράστια πορεία σε Βέρντερ, Αγιαξ, Φέγενορντ, Νυρεμβέργη, Λεβερκούζεν, Αρλ και Σάλκε.
Επιστροφή που θα λύσει και στον ίδιο μια μεγάλη απορία που κρατά δέκα ολόκληρα χρόνια. Ας όψεται εκείνη η ταπεινωτική ήττα (1-5) από τον Ολυμπιακό μέσα στο άδειο «Βικελίδης». Ο Αγγελος δεν έμαθε ποτέ πώς ένιωσαν οι οπαδοί του Αρη από την κίνησή του να μπλοκάρει την υπαγωγή της ομάδας στο άρθρο 44, απειλώντας την με υποβιβασμό, διεκδικώντας τα χρήματα που είχε δουλέψει. Πήρε το δρόμο της ξενιτιάς και τώρα ήρθε η στιγμή να νιώσει την αντιμετώπιση.
«Τις αντιδράσεις τους δεν τις ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως στο μυαλό μου είχα πάντα αυτή την ημέρα της επιστροφής. Στον Αρη μεγάλωσα, εκεί έκανα τα πρώτα μου βήματα, εκεί έγινα γνωστός. Το σπίτι μου είναι στη Θεσσαλονίκη, οι φίλοι μου.
Οταν σταματήσω το ποδόσφαιρο, θα είμαι κάθε Κυριακή στο γήπεδο για να βλέπω τον Αρη» τονίζει ο ίδιος, δίνοντας το στίγμα του και περιμένοντας την ίδια ανταπόκριση. Κυριακή κοντή γιορτή…
sentragoal.gr
