Ας υποθέσουμε ότι ο Παναιτωλικός πριν παίξει το ματς με τον ΠΑΟΚ είχε ήδη 30 βαθμούς και δεν κινδύνευε με υποβιβασμό. Σε αυτή την περίπτωση αν ο Παναιτωλικός είχε κερδίσει τον ΠΑΟΚ, τότε όλοι θα μιλάγαμε για τη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της ομάδας (με βάση τη δυναμικότητα και το όνομα του αντιπάλου) και θα ξαναψήναμε αρνιά έξω από το γήπεδο. Αν πάλι το ματς έρχονταν ισόπαλο –όπως ήρθε χθες- τότε πάλι θα χαμογελούσαμε γιατί θα λέγαμε πως δεν χάσαμε μία έμπειρη ομάδα που πήρε διπλό μέσα στην Τότεναμ και στον Παναθηναϊκό! Όσοι μπορούν να παραμείνουν ψύχραιμοι αυτές τις ώρες και να σκεφθούν νηφάλια, δέχονται τον παραπάνω συλλογισμό.
Θα πει κανείς πως στην πεζή πραγματικότητα ο Παναιτωλικός παίζει το τομάρι του και χθες ήθελε πάση θυσία τη νίκη… Οk, αλλά δεν είναι δυνατόν να πετάξουμε λευκή πετσέτα, επειδή κάποιοι είναι υπερβολικά μεμψίμοιροι! Τα σημάδια βελτίωσης που έχει δείξει ο Παναιτωλικός στα τελευταία τρία ματς είναι εντυπωσιακά… Η ομάδα πλέον δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που έχανε με κατεβασμένα τα χέρια στη Λειβαδιά, που δεν μπορούσε να νικήσει την Κέρκυρα στο Αγρίνιο και τέλειωνε το κάθε ματς με 10 παίχτες!
Το κακό είναι ότι παρά τη τεράστια βελτίωση ακόμα υπάρχουν προβλήματα… Προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον τραγικό Ονουάτσι, τον ανεπαρκή Αναστασιάδη, τον Θεοδωρίδη που δεν δημιουργεί όσο θα έπρεπε και τον Χαριστέα που μετά το 60 θυμίζει παλιάλογο στην ανηφόρα… Ένα πρόβλημα είναι η ηττοπάθεια της ομάδας, που δεν μπορεί να διαχειριστεί κανένα αποτέλεσμα, που αντί να τελειώσει ένα ματς με ένα δεύτερο γκολ, οπισθοχωρεί αδικαιολόγητα –ίσως και με αδράνεια του προπονητή στις αλλαγές- και μοιραία δέχεται την ισοφάριση. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η φυσική κατάσταση της ομάδας. Ο Λεμονής το είχε επισημάνει από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο Αγρίνιο. Δυστυχώς αυτό είναι ένα πρόβλημα τεράστιο, που ούτε μέσα στην χρονιά λύνεται, ούτε τα 20άρικα του προέδρου μπορούν να το διορθώσουν. Από την άλλη, το άλλο μεγάλο κακό για τον Παναιτωλικό, είναι αυτό που γράψαμε και μετά το ματς με τον Εργοτέλη. Δυστυχώς «κερδάνε» και οι άλλοι… Είναι εντυπωσιακό ότι κανένα από τα ματς που «ενδιαφέρουν» τον Παναιτωλικό δεν έχει τελειώσει ισόπαλο…
Είναι προφανές ότι αυτό που λέει και ξαναλέει ο Λεμονής ισχύει πέρα για πέρα, ότι δηλαδή η μάχη για τη σωτηρία θα δοθεί μέχρι την τελευταία αγωνιστική. Και πιθανόν μέχρι τις καθυστερήσεις της τελευταίας αγωνιστικής. Και επειδή έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας, δεν χρειάζονται κλάψες και μουρμούρες… Τουλάχιστον όχι από τώρα, που ο ομάδα ακόμη έχει ελπίδες… Ας το πάρουμε απόφαση, ο Παναιτωλικός φέτος θα μας κάνει καρδιακούς…
ΥΓ: Κεφάλαιο Ονουάτσι : ένα τσουβάλι χαμένες ευκαιρίες στο εντός έδρας ματς με την Δόξα, το «περίεργο» πέναλτι πάλι με την Δόξα στην Θεσσαλονίκη και τέλος το χθεσινό «πούλημα μπάλας» με τον ΠΑΟΚ. Όλα αυτά είναι χαμένοι βαθμοί… Τι άλλο χρειάζεται για να πάει ο κύριος αυτός από κει που ‘ρθε;;;
φωτό ΔΕΡΒΙΣΗΣ
Διαβάστε επίσης :Λεμονής: «Μάχη ως το τέλος»
Πίκρα και για τον υπερήφανο κόσμο του Παναιτωλικού
Γκόλιας: «Να επικεντρωθούμε στην ΑΕΚ»
Ζήτησε την φανέλα του Γκαρσία
Θεοδωρίδης: «Είμαστε πικραμένοι αλλά εξαρτάται από εμάς»
Πως είδαν οι Παοκτσήδες το Αγρίνιο
Το …χιούμορ του Μπολόνι
