Θυμάμαι σαν τώρα μια συζήτηση που είχα κάνει με τον Γιάννη Νταλακούρα, σημερινό προπονητή του Παναιτωλικού, στο Αγρίνιο, την ημέρα που η πόλη πανηγύριζε την άνοδο της ομάδας, την επιστροφή στην Superleague.
«Μας παινεύετε, αλλά έχουμε ανάγκη και από την κριτική σας. Για να μάθουμε, να ευεργετηθούμε από την καλόπιστη κριτική, να βελτιωθούμε, να γίνουμε καλύτεροι», ήταν η κουβέντα που είχα κρατήσει, κυρίως λόγω της στιγμής. Επειδή την έλεγε σε μια περίοδο που όλα έμοιαζαν ρόδινα στο Αγρίνιο.
Ηταν, διαχρονικά, κάτι παραπάνω από καλόπιστη η κριτική μου στον Παναιτωλικό, διότι είμαι υποστηρικτής αυτού που συμβαίνει εδώ και χρόνια στο Αγρίνιο. Αντιλαμβανόμουν ως ευχή για το ποδόσφαιρο την παραμονή του Παναιτωλικού στη Superleague, για μια σειρά από πολύ σημαντικούς και ουσιαστικούς λόγους.
Αν αφήσουμε στην άκρη τα οικονομικά, δεν είναι καταστροφή ο διαφαινόμενος υποβιβασμός του «Πάναι» στην Β’ Εθνική. Ανέβηκε, υπερέβη τον προηγούμενο εαυτό του, προσπάθησε, δεν τα κατάφερε, υποβιβάζεται. Η συζήτηση που έχει νόημα είναι αυτή σχετικά με το αν έμαθε ή όχι από αυτή την πολύ διδακτική εμπειρία. Αν έμαθε, δηλαδή αν πήρε γνώση και εμπειρία ποδοσφαίρου στη διάρκεια αυτής της σεζόν, αν διδάσκεται, αν διδάχθηκε από όλα όσα είδε και κατάλαβε. Αν όλα αυτά έχουν συμβεί, είναι εγγυημένο, ο Παναιτωλικός θα είναι ομάδα Superleague, ακόμη και αν υποβιβαστεί στο τέλος της σεζόν, είτε όχι.
Η συζήτηση σχετικά με τα λάθη ή τις παραλείψεις κατά την περίοδο του σχεδιασμού και του σχηματισμού του ρόστερ δεν είναι τόσο ζωτικής σημασίας όσο είναι αυτή που σχετίζεται με την αντίληψη, τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας που έχει πολύ καλό προπονητικό κέντρο, πολύ καλή έδρα, αλλά υστερεί σε πολλά σημαντικά του ποδοσφαίρου.
Για τις προθέσεις και το όραμα του Φώτη Κωστούλα έχω γράψει πολλά. Σε αυτό το σημείωμα υπογραμμίζω όσα έχουν να κάνουν με την αντίληψή του για την οργάνωση, την δομή και την λειτουργία μιας ποδοσφαιρικής εταιρείας. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που έχει μπροστά του ο μπροστάρης του Παναιτωλικού. Αν το κερδίσει, θα αφήσει κληρονομιά στο Αγρίνιο μια ομάδα που θα στέκει για χρόνια στο πρώτο πρωτάθλημα της χώρας και θα δημιουργήσει για τον εαυτό της την προοπτική να επιτύχει ακόμη μεγαλύτερα πράγματα. Αν το χάσει, η ιστορία θα γράψει για έναν πολύ σημαντικό άνθρωπο που εμφανίστηκε στο ποδόσφαιρο αλλά δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια σύγχρονη ποδοσφαιρική εταιρεία. Και θα είναι μεγάλο κρίμα. Όχι για τον ίδιο. Για το ποδόσφαρο
πηγή : theinsiders.gr / Βασίλης Σαμπράκος
