Από τη μία δημιουργικότητα και διακρίσεις, από την άλλη, σχολική δραστηριότητα σε αποσύνθεση και αδιάφοροι μαθητές
Του Απόστολου Λακασά
Οι μαθητές του 1ου Επαγγελματικού Λυκείου Μεσολογγίου πρώτευσαν στον διαγωνισμό αφίσας για τον 4ο πανελλήνιο διαγωνισμό εκπαιδευτικής ρομποτικής. Άλλοι, στο ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων, παράγουν τα δικά τους γλυκά του κουταλιού με τέσσερις διαφορετικές γεύσεις. Όμως την ίδια στιγμή, σε κάποια άλλα ΕΠΑΛ μόνο μελανά χρώματα μπορούν να περιγράψουν την κατάσταση που επικρατεί. Σχολική δραστηριότητα σε αποσύνθεση, με μαθητές αδιάφορους, που καπνίζουν, πίνουν, ακόμη και χρήση μαλακών ναρκωτικών κάνουν μέσα στο σχολείο…
Πρόκειται για τις δύο όψεις του νομίσματος της επαγγελματικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Στο υπουργείο Παιδείας υπάρχει ήδη σχέδιο για αλλαγές στην τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση, η οποία σήμερα θεωρείται το αποπαίδι της λυκειακής εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας και του ΟΟΣΑ, φέτος στα γενικά λύκεια φοιτούν 245.062 μαθητές ενώ στα 493 επαγγελματικά λύκεια και σχολές 102.675 (41,8% επί του συνόλου των μαθητών λυκείου).
«Πρόκειται για μαθητές που θέλουν ιδιαίτερη στήριξη. Πολλοί δεν έχουν την οικογένεια αρωγό. Όμως, όπως όλοι οι μαθητές, έχουν δύναμη και δημιουργικότητα. Απλώς, θέλουν να τους τονώσεις την αυτοπεποίθηση και μετά «πετάνε» στα μαθήματα», ανέφερε στην «Κ» η κ. Αγγελική Γριβοπούλου, καθηγήτρια Πληροφορικής στο 1ο ΕΠΑΛ Μεσολογγίου, που έδωσε το πρώτο ερέθισμα στους μαθητές του σχολείου να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό. Υπέβαλαν τρεις προτάσεις-αφίσες, μία εκ των οποίων πρώτευσε. «Χρειάστηκε ομαδική δουλειά, εντός κι εκτός σχολικού ωραρίου, φαντασία, μεράκι», λέει η κ. Γριβοπούλου. Με τον ίδιο ενθουσιασμό ενημέρωσε την «Κ» (με δική του πρωτοβουλία) ο μαθητής Ν.Σ. για το έργο που γίνεται στο ΕΠΑΛ Αγίων Αναργύρων.
Δεν είναι όμως παντού έτσι. Έμπειροι εκπαιδευτικοί περιγράφουν καταστάσεις, κυρίως στην Αττική, που χρήζουν άμεσης παρέμβασης «γιατί κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει η πληγή», όπως μας είπε ο καθηγητής Λ.Κ.
Η εύκολη λύση
Αρκετοί μαθητές, με μέτριες επιδόσεις στο γυμνάσιο, επιλέγουν τα ΕΠΑΛ ως την «ευκολότερη» λύση συγκριτικά με το γενικό λύκειο. «Αν και ισχυρίζονται ότι ενδιαφέρονται για τα τεχνικά μαθήματα, για το 70%-80% αποτελεί πρόσχημα. Στην ουσία θέλουν πτυχίο επιπέδου 2, που δίνει το ΕΠΑΛ», λέει καθηγητής. Όμως, οι περισσότεροι «αδυνατούν να μάθουν να λύνουν, π.χ., εξίσωση 1ου βαθμού, ενώ η ύλη τους στη Γ΄ Λυκείου προβλέπει ολοκληρώματα. Το θέατρο του παραλόγου», λέει μαθηματικός των ΕΠΑΛ.
Οι περισσότεροι μαθητές ξεπερνούν τα όρια των απουσιών, όμως οι απουσίες δικαιολογούνται. Σε πολλά σχολεία δεν γίνεται εθιμικά η 7η ώρα. Το απουσιολόγιο, όμως, δεν κλείνει, από τον φόβο των καθηγητών μήπως κάποιος μαθητής με μηχανάκι τραυματιστεί ή μπλέξει σε φασαρίες, οπότε πρέπει να φαίνεται απών από το σχολείο. Την επομένη, όταν βεβαιωθούν ότι δεν υπήρξαν απρόοπτα, ο καθηγητής υπογράφει το απουσιολόγιο. Ακόμη χειρότερα, μαθητές κάνουν στο σχολείο χρήση αλκοόλ -ούζο, που είναι φτηνό, σε μπουκάλια νερού- αλλά και χρήση μαλακών ναρκωτικών. Οι καθηγητές τολμούν να καταγγείλουν μαστροπούς που εκμεταλλεύονται μαθήτριες των ΕΠΑΛ. «Οι καθηγητές προσπαθούν να διδάξουν απλά βασικά πράγματα ή ανοίγουν συζητήσεις για κοινωνικά θέματα (π.χ. ναρκωτικά, σχέσεις δύο φύλων) στις οποίες τα παιδιά συμμετέχουν με κέφι», παρατηρεί ο καθηγητής Λ.Κ. Και συμπληρώνει: «Όποιος νοιάζεται να τους αποτρέψει από τα ναρκωτικά, έστω και αν τους πιέζει, τον αγαπούν. Όμως, χρειάζεται άλλη πολιτική από το υπουργείο Παιδείας».
Πηγή: Εφημερίδα «Καθημερινή»
