Γράφει η Μάγδα Κ.
Και κάπου εδώ …το ταξίδι ξεκινά. Eνα ταξίδι ατομικό, προσωπικό, στο οποίο κάθε λογής συναίσθημα δίνει τη δική του πάλη, ο φόβος με την ελπίδα, η χαρά με τον πόνο, η ανασφάλεια με την προσμονή. Το τέλος του – αν υπάρξει – θα αναδείξει και τον νικητή.
Το πλοίο σφυρίζει την έναρξη της πορείας του. Ξεκινάμε, με τα ανάμεικτα συναισθήματα να μάχονται στο ρινγκ της καινούργιας αναζήτησης. Τα ογκώδη κτίρια φεύγουν, τα χέρια που χαιρετούν από την αποβάθρα όλο και μικραίνουν, οι ταξιδιώτες μένουν, σε ένα ταξίδι που διαδραματίζει για τον καθένα διαφορετικό ρόλο, διαφορετικό λόγο. Πρόσωπα οικεία, πρόσωπα διαφορετικά, άγνωστα, με γνωστές όμως εκφράσεις που προδίδουν το μέσα.
Το πλοίο ψάχνει και από ένα λιμάνι, μια μικρή στάση για να μεταφέρει τις ανθρώπινες επιθυμίες και να χαθεί ξανά στη μαγεία του άγνωστου. Δεν ξέρω αν υπάρχει στόχος, δεν ξέρω αν υπάρχει προορισμός, υπάρχει όμως ελπίδα. Δεν ξέρω αν προτιμάω το λιμάνι ή το καράβι. Ξέρω όμως ότι γουστάρω τρελά την αίσθηση της ελευθερίας που μου προσφέρει απλόχερα το ταξίδι.
Σε ένα τέτοιο ταξίδι, δεν γίνεται να αγνοήσεις το κομμάτι εκείνο που αφήνεις πίσω σου. Όχι, δεν το αφήνεις, το παίρνεις μαζί, το κουβαλάς όπου κι αν πας, και αυτό, ήσυχα και αρμονικά, θα συνυπάρξει με το καινούργιο. Δεν θα σταθεί εμπόδιο στην καινούργια αναζήτηση, δεν θα προκαλέσει προβλήματα, αντιθέτως, θα φιλοξενήσει ανιδιοτελώς το νέο, το άγνωστο.
Κάπως έτσι λοιπόν… μαζί με το δικό μου ταξίδι, θα συνεχίσει φέτος και το λεξο-tanil το δικό του. Θα φιλοξενείται στο agrinioculture, αλλά θα έρχεται από πολύ μακριά. Όχι βέβαια με το ταξιδιωτικό περιστέρι – είναι κουραστικές και πολλές οι θάλασσες – αλλά με τη βοήθεια της τεχνολογίας και μέσω αυτής ευελπιστεί να ανταποκριθεί επάξια στις απαιτήσεις του. Κάπως έτσι λοιπόν, θα τα λέμε από την… Κάρπαθο…
Καλά ταξίδια…
Καλό χειμώνα
A bientot
Μάγδα (magda@agrinioculture.gr)
