Το θέμα των απολύσεων εργαζομένων σε δήμους και περιφέρειες που προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ με συμβάσεις αορίστου χρόνου και ιδιωτικού δικαίου έχει δυο όψεις…
Η πρώτη είναι σαφώς ανθρωπιστική… Σε μια εποχή όπου η οικονομική ύφεση έχει γονατίσει την κοινωνία είναι βάρβαρο και άλλοι άνθρωποι να βρεθούν στην ανεργία. Και άλλες οικογένειες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν την εξαθλίωση που φέρνει η ανεργία και αυτό βέβαια κανείς δεν το θέλει.
Από την άλλη όμως το θέμα των συγκεκριμένων απολύσεων θα πρέπει να επανεφέρει στο μυαλό μας ένα πρόβλημα μάλλον πολιτικό και μάλλον ένα από αυτά που συνέβαλαν στο να έρθει η χώρα σε αυτή την κατάσταση. Μιλάμε για εργαζομένους που προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ, άρα με αδιαφανείς διαδικασίες, άρα πρόκειται για ρουσφετολογικές προσλήψεις που έκαναν στις καλές επόχες που λεφτά υπήρχαν οι δήμαρχοι και οι νομάρχες. Για να καταλάβει κανείς για το τι ακριβώς μιλάμε θα πρέπει να σημειώσουμε πως σε αυτές τις περιπτώσεις δημιουργήθηκαν σε δήμους και νομαρχίες ανάλογες θέσεις και υπηρεσίες που κάλυψαν αυτοί οι εργαζόμενοι… Λίγοι ξέρουν, για παράδειγμα, ότι δημιουργήθηκε τμήμα – υπηρεσία βοηθητικού διοικητικού, ώστε να χωρέσουν αυτοί οι άνθρωποι… Υπ’ αυτό το πρίσμα δεν θα ήταν λάθος η άποψη “καλώς να απολυθούν”…
Ωστόσο το πρόβλημα είναι ακόμη πιο σύνθετο. Το “σύστημα” τόσα χρόνια δεν μπόρεσε (ίσως και να μην θέλησε) να τους χρησιμοποιήσει κατάλληλα, ούτε βέβαια να τους εξελίξει με επιπλέον εκπαίδευση. Μην ξεχνάμε ότι μέγαλο ποσοστό των εργαζομένων που τώρα κινδυνεύουν με απόλυση είναι υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Πριν λοιπόν τα βάλλει κανείς με τους εργαζομένους, ας τα βάλλει με το “σύστημα”. Το “σύστημα” των αυτοδιοικητικών που τώρα με τα ψηφίσματα της ΚΕΔΕ χύνει κροκοδείλια δάκρυα για αυτούς τους εργαζομένους.
Δ.Π
