Χωρίς επί της οσυίας απάντηση έμεινε η ερώτηση που είχε καταθέσει στη βουλή ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ Νίκος Μωραίτης. Ο Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος Στ. Καλαφάτης ανέπτυξε το σχεδιασμό της κυβέρνησης για τον αμβρακικό που αποβλέπει στο “να «παντρευτεί» ο τομέας περιβάλλοντος με εκείνον της έννοιας της ανάπτυξης, με τρόπο που να μην αναιρεί η μία έννοια την άλλη”. Ωστόσο δεν απάντησε αν σύμφωνα με δημοσίευμα στον ιταλικό Τύπο -που αναφέρει επί λέξει: «Πανηγυρίζει αυτή η εταιρεία με έδρα το Μιλάνο για τις επενδύσεις που ετοιμάζεται να κάνει στον Αμβρακικό Κόλπο»-, έχουν δοθεί άδειες για επενδύσεις σε ιταλική εταιρεία…
Αντιθέτως ο κ. Καλαφάτης παίρνει άριστα στη περιγραφή της κατάστασης του Αμβρακικού : “Η περιοχή αποτελεί πεδίο ανάπτυξης σε διαφόρους τομείς, όπως είναι η αλιεία, οι υδατοκαλλιέργειες, η γεωργία, η κτηνοτροφία, η μεταποίηση και δεν έχει βρεθεί η ισορροπία μεταξύ αυτών των τομέων ούτε με βάση τη βασική παράμετρο της προστασίας του περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα τη ρύπανση και τη σημαντική υποβάθμιση της περιοχής.Οι ποταμοί Λούρος και Άραχθος, οι οποίοι εκβάλλουν στον Αμβρακικό Κόλπο, μεταφέρουν υπολείμματα λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, αλλά και λύματα των οικισμών της περιοχής, καθώς και άλλες ρυπογόνες ουσίες. Το πρόβλημα δε επιτείνεται από την κατασκευή και λειτουργία εγγειοβελτιωτικών έργων και μεγάλου αριθμού γεωτρήσεων στην πεδιάδα Άρτας Πρέβεζας.Και για να ολοκληρώσω αυτό το θλιβερό παζλ, στη δύσκολη κατάσταση συντείνει και η προβληματική ανακύκλωση και κυκλοφορία του θαλασσινού νερού μέσα στη λιμνοθάλασσα λόγω της στενότητας της εισόδου, η οποία έχει επιπτώσεις στη σταθερότητα των φυσικοχημικών παραμέτρων, στο φυσικό πλουτισμό της λιμνοθάλασσας, καθώς και στην ικανότητα αυτοκαθαρισμού της. Και αυτονοήτως αποτελεί κρίσιμη παράμετρο η ορθολογική λειτουργία των υδροηλεκτρικών εργοστασίων της περιοχής και η κατά το δυνατόν προσομοίωση της οικολογικής παροχής ανάλογα με τις εποχές.”
Από την πλευρά του ο Ν. Μωραίτης τόνισε ότι “είναι, όμως, και τεράστιες οι ευθύνες της Εταιρείας Προστασίας του Αμβρακικού Κόλπου, που εμείς τη χαρακτηρίζουμε «νεκροθάφτη» του κόλπου, γιατί όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν προσπάθησε να διαφυλάξει τον Αμβρακικό από τη μόλυνση, αλλά απεναντίας σιγοντάρισε σε επενδύσεις, οι οποίες δημιούργησαν αυτά τα μεγάλα προβλήματα. Βέβαια, εδώ υπάρχουν και κάποιοι ευαίσθητοι Αριστεροί Οικολόγοι, που το προηγούμενο διάστημα μας έλεγαν ότι μπορούν να συνυπάρξουν όλοι στον Αμβρακικό. Τι έλεγαν δηλαδή στους φτωχομεσαίους ψαράδες; Πρέπει να σας πω –και αυτά είναι τα αποτελέσματα- ότι από τεσσερισήμισι χιλιάδες που ήταν την τελευταία δεκαετία αυτή τη στιγμή είναι χίλιοι διακόσιοι. Επομένως, τα αποτελέσματα αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής τα ζουν στο πετσί τους οι ψαράδες.”
