Γελάει όλο το Αγρίνιο και όλη Ελλάδα βέβαια με τον κακό χαμό που γίνεται με τις 2000 απολύσεις από τους δήμους και τις περιφέρειες. Και βέβαια δεν γελάει κανείς με το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, αλλά κυρίως με το πως διεξάγεται ο δημόσιος διάλογος για το θέμα… Δηλαδή ότι όλοι μιλάνε για τους 2000 εργαζομένους του δημόσιου τομέα, αλλά κανείς δεν κάνει τόσο ντόρο για το 1,5 εκατομμύριο ανέργους του ιδιωτικού τομέα…
Και όταν ο δημόσιος λόγος που αρθρώνουν οι δήμαρχοι, οι περιφερειάρχες, οι υπουργοί, οι μεγαλοσυνδικαλιστές προάγει τον κοινωνικό αυτοματισμό είναι λογικό αρκετοί να σκεφτούν με αυτό τον τρόπο και να πούν “καλά να πάθουν”…
Στο Αγρίνιο ειδικότερα μεγάλο γέλιο πέφτει με τους υπαλλήλους του δήμου και την απόφασή τους να ζητήσουν από τη δημοτική αρχή «τη λήψη απόφασης αναστολής της λειτουργίας των υπηρεσιών του Δήμου»… δηλαδή να πάρει άλλος την απόφαση να απεργήσουν αυτοί και φυσικά να πληρωθούν… Γέλιο επίσης πέφτει με κάποιους αντιδημάρχους που κινδυνεύει να βρεθούν χωρίς δεξί χέρι… όπως επίσης γέλιο πέφτει με το δραματικό φαινομενικά, ιλαροτραγικό στην ουσία κλίμα των γενικών συνελεύσεων των εργαζομένων.
