Γράφει η Αρετή (areti@agrinioculture.gr)
Ένας άντρας, τρεις γυναίκες και ένα παιδί. Όλοι μοιάζουν να συνδέονται με τον έρωτα, την αγάπη, την αφοσίωση και την εμμονή.
“Ένα παιδί που δεν έχει κανένα λόγο να είναι ευτυχισμένο ή την πνευματική διαύγεια να το συνειδητοποιήσει.”
Μια γυναίκα που:
“Πρωί, μεσημέρι, βράδυ, επτά ημέρες την βδομάδα, 365 μέρες το χρόνο, η Ζακλίν κρέμεται από το όνειρό της. Αυτός ο ύμνος έχει γίνει το σύμβολό του. Το σύμβολο μιας μυθικής αγάπης, μεγαλύτερης της ανθρωπότητας, δυνατότερης από τη ζωή.”
Τι μοιράζονται αυτές οι γυναίκες αν όχι τον ίδιο άντρα; Μια ατέλειωτη αγάπη που δεν υπάρχει νόημα χωρίς αυτή; Έναν βίαια σταματημένο έρωτα; Ή απλά ένα σύμπλεγμα έρωτα και μητρικής αγάπης;
Πώς μπορούμε να δούμε μέσα μας και να εξηγήσουμε ένα όνειρο; Τι μας βοηθά να κόψουμε πρωτόγονους δεσμούς; Είναι θέμα επιβίωσης…
“Ποτέ δεν ήξερα κανέναν άλλο άντρα. Ποτέ δεν φίλησα κανένα άλλο. Αγάπησα μια φορά στη ζωή μου, έναν άντρα. Αλλά τον αγάπησα όπως κανείς άλλος. Αυτό το είδος της αγάπης, όταν το χάσεις, υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να επιβιώσεις. Ψάχνεις για μια εξήγηση αλλιώς πεθαίνεις.”
Μια ταινία για την καρμική αγάπη και το άλλο μισό. Την αγάπη από ανάγκη να υπάρχεις για κάτι. Την αγάπη που σε διαλύει για να αναστηθεί ο άλλος.
Εάν δεν μπορείτε να απαντήσετε στην ερώτηση, κατά πόσο πιστεύετε στο άλλο μισό, δείτε την για τη σκηνοθεσία την μουσική και τις ερμηνείες.
Εάν μπορείτε, ετοιμαστείτε να την δείτε πάνω από μια φορά! Αφήστε το soundtrack να σας ταξιδέψει και προβληματιστείτε…
Υπάρχει το άλλο μισό ή είναι μια ιδέα που θέλουμε να πιστέψουμε και την προσαρμόζουμε στον εκάστοτε σύντροφό μας….;;;
Καλή προβολή…
Café de Flore (2011)
Director: Jean-Marc Vallée
Writer: Jean-Marc Vallée
Stars: Vanessa Paradis,
Kevin Parent, Hélène Florent
