Αυτός ήταν ο τίτλος ενός αφιερώματος του ΓΕΩ της Ελευθεροτυπίας για το Αγρίνιο και έμελλε η φράση αυτή στιγματίσει την πόλη, όπως επίσης η φράση ενός ξένου τουριστικού οδηγού πως “το Αγρίνιο είναι μια άσχημη πόλη, η οποία διαθέτει μόνο σταθμό λεωφορείων του ΚΤΕΛ για να φύγει κανείς”.
Βέβαια η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές οι ίδιοι υποτιμούμε τον τόπο μας… τουλάχιστον στο “εσωτερικό”, γιατί όταν βγαίνουμε εκτός Αγρινίου δεν υπάρχει κανείς που να ντρέπεται να δηλώσει κάτοικος αυτής της πόλης. Όμως δεν θα πρέπει να μην βλέπουμε και τα κακώς κείμενα! Και το θέμα βέβαια δεν είναι μόνο αισθητικό, γιατί όλη η Ελλάδα έχει χτιστεί με άσχημα κουτιά-πολυκατοικίες με copy-paste μελέτες μεταξύ των εργολάβων οικοδομών. Μιας και πλησιάζουμε στις δημοτικές εκλογές και με αφορμή τις αναφορές σε ένα πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο για τον απολογισμό της δημοτικής αρχής για το αν “η ασχημούλα του κάμπου” παραμένει “ασχημούλα” ή όχι, θα πρέπει να δούμε κάποια προβλήματα ουσίας. Η δημοτική αρχή, όπως κάθε δημοτική αρχή, πιστεύει ότι όλα είναι καλώς καμωμένα, ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο και πως το Αγρίνιο έγινε “Παρίσι” επειδή έχει φιλαρμονική με 200 παιδιά και δυο δημοτικούς κινηματογράφους και ένα κολυμβητήριο που συνεχίζει να λειτουργεί. Όσο και αν σας φαίνεται απίστευτο αυτά είπε μια αντιδήμαρχος. Τόσο μακρυά μπορούν να δουν, τέτοια λένε…
Το πρόβλημα του Αγρινίου είναι η συγκοινωνιακή του απομόνωση και η οικονομία του, η οικονομία του που είχε μέγα πρόβλημα αρκετά χρόνια πριν ξεσπάσει η οικονομική κρίση. Αν πιστέψουμε τους κυβερνώντες ότι η Ιόνια Οδός θα ολοκληρωθεί στο τέλος του 2015, είναι πολύ πιθανόν μέχρι τότε να μην υπάρχουν καν οι μελέτες για τη σύνδεση της πόλης με τον αυτοκινητόδρομο. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 που επελέγη η Ιόνια Οδός να περάσει από εκεί που περνά και τα χρόνια που μεσολάβησαν και ενώ υπήρχαν λεφτά δεν διεκδικήθηκαν καν οι μελέτες για τη σύνδεση του Αγρινίου με την Ιόνια θα πρέπει να τα περάσουμε στο ντούκου…;;; Θα μπορούσε κανείς να επεκταθεί στο θέμα των οδικών και όχι μόνο συνδέσεων (Αγρίνιο-Καρπενήσι, Αγρίνιο-Θέρμο-Ναύπακτος, σιδηρόδρομος) αλλά το θέμα είναι τεράστιο… Το πιο σημαντικό είναι η οικονομία της πόλης. Μια οικονομία που τις παλιότερες δεκαετίες βασίστηκε στην ενδοχώρα της, στον κόσμο της υπαίθρου. Και από την κατάρρευση της καπνοκαλλιέργειας μέχρι σήμερα δεν έχει δοθεί απάντηση. Τα παραδείγματα της ανάπτυξης μέσω φοιτητών (Πανεπιστήμιο – ΤΕΙ) αποδείχθηκαν σαθρά (βλέπε Σχέδιο Αθηνά και ΤΕΙ Μεσολογγίου). Προτάσεις που κατά καιρούς έχουν ακουστεί π.χ συνεδριακός τουρισμός, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να αποτελέσουν τον βασικό πυλώνα ανάπτυξης. Βασικός πυλώνας ανάπτυξης δεν μπορεί παρά να είναι η ύπαιθρος και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Συζητήσαμε στην πόλη τόσο πολύ για το πάρκο… είναι βέβαια σημαντικό, αλλά δεν συζητήσαμε για την αξιοποίηση της Τριχωνίδας. Συζητάμε για τη πλατεία, για τα πεζοδρόμια, για την ελεγχόμενη στάθμευση, αλλά δεν συζητήσαμε για το αρδευτικό της Μακρυνείας, που είναι απείρως πιο σημαντικό θέμα, όταν οι αγρότες ακόμη και τώρα που ο καθένας παράγει ότι θέλει… δεν μπορούν να ποτίσουν τα χωράφια τους αν και έχουν μπροστά στα πόδια του τη λίμνη. Ο τόπος χρειάζεται μια εκ βάθρων ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα, όχι βέβαια με μονοκαλλιέργεια, αλλά με τυποποίηση των προϊόντων που θα γίνεται εδώ και τα λεφτά θα μένουν εδώ. Ας θυμηθούμε μόνο ότι η στρογγυλή ελιά Αγρινίου, που διεκδικεί να γίνει και Π.Ο.Π, τυποποιείται στη Θεσσαλονίκη… Ένας τέτοιος αγροτικός τομέας και σε συνδυασμό σε κάποιες περιπτώσεις με τον αγροτουρισμό θα μπορούσε να φέρει επενδύσεις και προστιθέμενη αξία στην πόλη.
Η πόλη θα αλλάξει μόνο όταν η οικονομία της ανθίσει και οι ιδιωτικές επενδύσεις προκαλέσουν και τις κρατικές – δημοτικές… Θυμηθείτε μόνο πως ήταν ο χώρος πέριξ του γηπέδου του Παναιτωλικού πριν ο Κωστούλας αποφασίσει να ρίξει τα εκατομμύριά του στο γήπεδο και πως είναι τώρα… (αν και θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερος). Το μόνο που χρειάζεται για να γίνουν επενδύσεις, είναι κράτος-δήμος-περιφέρεια να παρέχουν τις στοιχειώδεις υποδομές. Γιατί, όταν το “Αλεξάνδρος Μπαλτατζής” έδινε στους δήμους από 500.000 ευρώ για μικρά εγγειοβελτιωτικά, κάποιοι έκριναν ότι το πεπαλαιωμένο αρδευτικό δίκτυο της Μακρυνείας δεν… τα χρειάζεται και δεν κατέθεσαν καν αίτηση. Ε, όταν δεν γίνονται τα στοιχειώδη, για τι να μιλήσουμε;
Δ.Π
