Το τι ακούς για τις χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις φέτος στο Αγρίνιο, δεν περιγράφεται. Ο καθένας με το μακρύ του και το κοντό του. Σε άλλον αρέσουν, σε άλλον δεν αρέσουν. Άλλος, κι ας μην ξεμυτάει από την Ηλία Ηλιού, παραπονιέται για τις εκδηλώσεις που δεν γίνονται στα χωριά. Αλλουνού δεν του αρέσει η μουσική στους δρόμους. Άλλος πιστεύει ότι γίναμε Ντίσνεϊλαντ. Άλλος παραπονιέται που τα Χριστούγεννα δεν έχουν ελληνικό χαρακτήρα, τον ενοχλούν τα χριστουγεννιάτικα δένδρα (να δω στολισμένο καράβι στο Αγρίνιο και τι στο κόσμο), ή οι μολυβένιοι στρατιώτες από τα δανέζικα παραμύθια. Και μιας και η κουβέντα για τους στρατιώτες, αυτοί οι δυο στην είσοδο του δημαρχείου μου φαίνονται κάπως υπερβολική σαν κίνηση να μπουν εκεί… Αλλά δεν με χαλάει κιόλας, γιατί έκανα μια χιουμοριστική σκέψη. Στις επόμενες εκδηλώσεις τι θα μπορούσε να μπει στην είσοδο του δημαρχείου; αναρωτήθηκα. Η επόμενη γιορτή είναι οι απόκριες, αλλά οι απόκριες πιθανόν θα μας βρουν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, οπότε φαντάζομαι στην θέση των μολυβένιων στρατιωτών, είτε τζιχαντιστές συριζαίους έτοιμους να εφορμήσουν κατά του Παπαναστασίου, είτε νεοδημοκράτισσες σε ρόλο “μαύρης χήρας” να είναι έτοιμες για επίθεση αυτοκτονίας σε όποιον συριζαίο πλησιάσει “σε ένα από τα τελευταία προπύργια του κόσμου που γκρεμίζει ο ΣΥΡΙΖΑ”, κάτι τέτοιο θα πιστεύουν.
