Εγκαινιάστηκε η έκθεση έργων του ζωγράφου Βασίλη Σελιμά στην Πινακοθήκη Βογιατζόγλου στη Νέα Ιωνία. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 4 Απριλίου 2015, ωστόσο τα έργα του Αγρινιώτη ζωγράφου παρουσιάζονται μαζί με έργα των Αχιλλέα Πιστώνη και Αντώνη Τσακίρη. Δεν πρόκειται για συν-έκθεση αλλά για συστέγαση τριών ατομικών εκθέσεων στον ίδιο χώρο.
Η παρουσίαση της δουλειάς των Αχιλλέα Πιστώνη, Βασίλη Σελιμά και Αντώνη Τσακίρη, προκύπτει από την εγκατάσταση των καλλιτεχνών στον ίδιο χώρο (Κτίριο 1) για δυο χρόνια. Η συγκατοίκηση ξεκίνησε από μια πρωτοβουλία του Γιώργου Βογιατζόγλου. Από χρόνια ήθελε να φιλοξενήσει καλλιτέχνες στον β’ όροφο του βιομηχανικού κτιρίου δίπλα στην Πινακοθήκη, κατά το πρότυπο του “ατελιέ της Καλλιθέας”.
Οι τρεις καλλιτέχνες, ζωγραφίζουν σε κοινό χώρο, δίχως διαχωριστικά, δίχως τοίχους να προσδιορίζουν το ζωτικό και δημιουργικό περίγραμμα του καθενός τους.Κοινός παρονομαστής η ζωγραφική, η φιλία και ο αλληλοσεβασμός. Ο καθένας επέλεξε το χώρο του, πάγκοι και καναπέδες χρησίμεψαν σαν άυλοι τοίχοι.Σιγά σιγά, η ζωγραφική ξέφυγε απ’ τα τελάρα κι ανέβηκε στα ντουβάρια έτσι ώστε ο όροφος να αποτελεί από μόνος του μια σύγχρονη συλλογική αυτοσχεδιαστική εγκατάσταση.Ενοποιητικό στοιχείο όλων των έργων είναι η σχέση μεταξύ των καλλιτεχνών, ο διάλογος, η αυτονομία στη δουλειά και η ανάπτυξη της τέχνης σε ένα οικείο χώρο, όπου οι δημιουργοί συνδέονται ειλικρινά και η κοινή έκθεση που θα προκύψει είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης διαδικασίας και ενδόμυχης προσπάθειας που είναι η παραγωγή τέχνης.O χώρος θα είναι επισκέψιμος στη διάρκεια της έκθεσης, μια και το κοινό δεν είχε την ευκαιρία να δει την εξέλιξη των έργων στη διάρκεια της διετίας, θα μπορεί όμως να αντιληφθεί το μέγεθος και την εμπειρία του εγχειρήματος. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 4 Απριλίου 2015.
Στα έργα του Βασίλη Σελιμά, κάποια μικρών διαστάσεων στα όρια της μικρογραφίας, ο καλλιτέχνης διακρίνεται για τη «διείσδυση» στον χαρακτήρα και την ανάδειξη προσωπικών χαρακτηριστικών. Κυρίως όμως για τη δυνατή εμφάνιση μιας συγκεκριμένης ανθρώπινης παρουσίας που μας συνδέει με την κατανόηση της ατομικότητας του ανθρώπου, της θεμελιώδους μοναξιάς του. Στο έργο «Το πορτρέτο του Δ.Π», στο έργο «Τρεις λύσεις», καθώς και στο έργο «η Μητέρα των παθών», οι άνθρωποι που πρωταγωνιστούν δεν προσποιούνται πως γνωρίζουν ώς το βάθος τα θέματά τους. Γι αυτό και έχουν πάντα το βλέμμα στραμμένο αλλού κι έτσι ο ζωγράφος κάνει κάτι πιο ανατρεπτικό και τελικά συγκινητικό. Παρ” όλη την ένταση με την οποία τα μελετάει, ο Σελιμάς τελικά τα δείχνει σαν αδιαπέραστα. Έτσι, τους αποδίδει ένα βάθος ελευθερίας.
Ο Βασίλης Σελιμάς μιλά για τα έργα του :
Τα έργα των τελευταίων δύο ετών αποτελούν μια καταγραφή της δικής μου πραγματικότητας και των επιμέρους στιγμών που με ενδιέφεραν να εικονογραφήσω.Η ανθρώπινη φιγούρα παραμένει το μέσο για να ειπωθούν εκείνα που θέλω να επικοινωνήσω με τον θεατή. Ανασύροντας λοιπόν μνήμες αλλά και βιώνοντας καθημερινά τη διαδρομή από το σπίτι στο εργαστήριο, δημιούργησα 15 περίπου έργα.Στην πλειοψηφία τους υπάρχει έντονο το υγρό στοιχείο, ίσως ως θάλασσα ή λίμνη. Νομίζω η λίμνη είναι πιο κοντά, βιωματικά, αφού ο τόπος που μεγάλωσα βρισκόταν παραλίμνια.
Άλλοτε λοιπόν, ετοιμάζεται να παρασύρει τους πρωταγωνιστές, γεμάτη απομεινάρια κάποιας σύγκρουσης κι άλλοτε με τους εναπομείναντες κυματοθραύστες ως σημάδια συγκρούσεων ή αποφόρτισης, το υγρό στοιχείο είναι εκείνο που μορφοποιεί και δίνει σχήμα στο έργο. Οι άνθρωποι δεν κοιτάζονται, δεν συνομιλούν, στην ουσία είναι μικρά ψυχογραφήματα κάποιες φορές οικείων μου προσώπων και κάποιες άλλες άγνωστων σε μένα ανθρώπων που τους οικειοποιούμαι για να πω μια ιστορία.
