Ματωμένος Γάμος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα από το 4ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου
Το 4ο Γενικό Λύκειο Αγρινίου στα πλαίσια του 7ου μαθητικού Φεστιβάλ Θεάτρου που διοργάνωσε και φέτος ο Δήμος Αγρινίου, «ανέβασε» τη θεατρική παράσταση Ματωμένος Γάμος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
Η κατάμεστη αίθουσα του Δημοτικού θεάτρου Αγρινίου σε σημείο πρόκλησης «ασφυξίας» ήταν η επιβράβευση της μεγάλης προσπάθειας των μαθητών και των συντελεστών αυτής της θεατρικής παραγωγής, οι οποίοι για δύο ώρες περίπου καθήλωσαν το θεατρόφιλο κοινό του Αγρινίου. Πολλά τα μηνύματα κατά τη διάρκεια του έργου, μας βύθισαν σε μύριες σκέψεις . Ένα απίστευτα όμως συγκλονιστικό τέλος.
Αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να συνθλιβεί και να περιοριστεί μέσα στους τέσσερις τοίχους του Δημοτικού Θεάτρου Αγρινίου με μια μόνο παράσταση. Το τραίνο ξεκίνησε. Χρέος μας να υπάρξουν και άλλες στάσεις με νέες παραστάσεις σε άλλες πόλεις και κωμοπόλεις του νομού και όχι μόνο. Ο Ματωμένος Γάμος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα αποτελεί μια γέφυρα πολιτισμού μεταξύ του ισπανικού και του ελληνικού λαού που είναι «καταδικασμένοι» με την καλή έννοια να ακροβατούν σε κοινά ήθη και έθιμα όπου μέσα από το μεσογειακό ταπεραμέντο αναδεικνύεται μεταξύ αυτών η βεντέτα, η εκδίκηση, η αυτοδικία, εκφράσεις του εθιμικού δικαίου το οποίο ισχύει δυστυχώς σε πολλές περιοχές των δύο χωρών ακόμη και σήμερα. Πράξεις και ενέργειες που χρησιμοποιούνται στις μέρες μας για να αποκατασταθεί το πληγωμένο γόητρο η τιμή και η αξιοπρέπεια της οικογένειας.
Στην πλοκή του έργου συνδυάζεται ο ρεαλισμός με τη φαντασία ενώ οι ρυθμοί του είναι γρήγοροι έως καταιγιστικοί. Μπροστά μας βλέπουμε να ξεδιπλώνονται κοινά ήθη και έθιμα των δύο λαών όπως τα δώρα των νεόνυμφων, τα νανουρίσματα, η τελετουργία όταν ο γαμπρός με πλούσια δώρα πάει να ζητήσει τη νύφη, ο στολισμός της νύφης από τα κορίτσια της τοπικής κοινωνίας, οι μοίρες που εμφανίζονται ξαφνικά στην σκηνή, τα μοιρολόγια των νεκρών από τη μάνα που υποδύθηκε έξοχα η Ειρήνη Πρεβεζάνου.
Η Ηλιάνα Μπάνη «τολμά» και ερμηνεύει Μάνο Χατζιδάκη αναδεικνύοντας το πηγαίο ταλέντο της στο πιάνο. Μαζί της σε ένα αέναο ταξίδι ανάμεσα στις νότες ο Βλάχος Γεράσιμος, η Τριάντη Άρτεμις στο βιολί και στην Κιθάρα ο Δημήτρης Κορακοβούνης. Ο θάνατος περνάει με τη μορφή ζητιάνας μέσα από το έργο όπου ο ρόλος ερμηνεύεται από τη Σεβαστοπούλου Δανάη, ενώ στο ρόλο του φεγγαριού βλέπουμε τη Βραχά Κασσιανή και την Ταφλανίδη Εύα. Η γυναίκα του Λεονάρδο μοιάζει να βυθίζεται σε μια άβυσσο ανάμικτων συναισθημάτων όπου κυριαρχεί η απώλεια του συζύγου προστάτη. Ταυτόχρονα ο Λεονάρντο και η Νύφη ζουν το μεθυστικό έρωτά τους. Βλέπουμε στο έργο τον Λεονάρντο (Ποτινάκης Χρήστος), πρώην αρραβωνιαστικό της Νύφης (Λιανού Ελένη – Κυριακή), είναι συγγενής των Φελίξ που σκότωσαν τον άνδρα και τον μεγαλύτερο γιο της Μάνας. Όταν ο Γαμπρός (Καραγιάννης Βαγγέλης) μαθαίνει ότι η Νύφη έφυγε με τον Λεονάρδο, εξοργίζεται και θέλει να τον σκοτώσει. Τελικά, το αίμα «πνίγει» και τους δυο. Συγκλονιστικές και εξαιρετικές επίσης οι ερμηνείες των μαθητών Μπαμπαλή Κωνσταντίνου, Παναγιωτόπουλου Αχιλλέα, Παπούτση Γιώργου , Μπίκα Νίκου, Χαραλάμπους Μαρίας, Κοντογεώργου Αρετής, Ροΐδη Παναγιώτας, Κορδολαίμη Ιωάννας και της Τριάντη Άρτεμις.
Η θεατρική παράσταση είναι βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία. Σε μια ιστορία όπου κυριαρχούν τα συναισθήματα του πόθου και της προδοσίας. Ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα διαβάζοντας ένα δημοσίευμα μιας τοπικής εφημερίδας ότι νεαρή νύφη στην Ανδαλουσία εγκατέλειψε τον άνδρα που θα παντρευόταν ανήμερα του γάμου της, φεύγοντας με τον παιδικό της έρωτα, εμπνέεται και γράφει το Ματωμένο Γάμο. Ο Λόρκα με μοναδική μαεστρία εντάσσει στα τοπικά ήθη και έθιμα της γενέτειρας γης το πραγματικό γεγονός. Ο ποιητής γόνος αγροτικής οικογένειας σε μια μικρή πόλη της Ανδαλουσίας στην Ιβηρική χερσόνησο έχοντας βιώματα από την αγροτική γη μεταφέρει την πλοκή και τη δράση του έργου στα ατέλειωτα χωράφια που μεγάλωσε. Ταυτόχρονα όμως θέλει να δείξει έχοντας τις ιδιαιτερότητές του ότι πνίγεται μέσα σ’ αυτή τη συντηρητική κοινωνία που έζησε για αρκετά χρόνια.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά στις 8 Απριλίου 1948 από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Η απόδοση ήταν του Νίκου Γκάτσου, τα σκηνικά ήταν του Γιάννη Τσαρούχη, η μουσική και τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Τους κεντρικούς ρόλους είχαν ερμηνεύσει η Βάσω Μεταξά, η Έλλη Λαμπέτη και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος.
Στο περιθώριο της θεατρικής παράστασης ο υπεύθυνος για τη σκηνοθετική επιμέλεια καθηγητής του 4ου Γενικού Λυκείου, Χρήστος Παναγιώτου μας είπε: ” Το θέατρο παίρνει τα λόγια από το άψυχο χαρτί και τα μεταμορφώνει σε ζωντανή ανθρώπινη έκφραση. Έτσι και οι μαθητές μου , πιστεύω, πως κατάφεραν -στο βαθμό που ο καθένας μπορούσε- να αποδώσουν τους χαρακτήρες του Λόρκα με τρόπο ζωντανό, φυσικό, παραστατικό και να μας διηγηθούν την ιστορία του έργου κρατώντας αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του κοινού.”
Η Διανομή των Ρόλων
Μάνα: Πρεβεζάνου Ειρήνη
Γαμπρός: Καραγιάννης Βαγγέλης
Γειτόνισσα: Σεβαστοπούλου Δανάη
Γυναίκα: Κορδολαίμη Ιωάννα
Πεθερά: Βραχά Κασσιανή
Λεονάρδο: Ποτινάκης Χρήστος
Κορίτσι: Ταφλανίδη Εύα
Νύφη: Λιανού Ελένη – Κυριακή
Δούλα: Σεβαστοπούλου Δανάη
Πατέρας: Μπαμπαλής Κωνσταντίνος
Α΄ Κορίτσι: Ροΐδη Παναγιώτα
Β΄ Κορίτσι: Κοντογεώργου Αρετή
Γ΄ Κορίτσι: Χαραλάμπους Μαρία
Φίλοι Γαμπρού: Παναγιωτόπουλος Αχιλλέας και Μπίκας Νίκος
Ξυλοκόποι: Παναγιωτόπουλος Αχιλλέας, Παπούτσης Γιώργος και Μπίκας Νίκος
Ζητιάνα: Σεβαστοπούλου Δανάη
Φεγγάρι: Βραχά Κασσιανή, Ταφλανίδη Εύα
Κορίτσι (χορού): Τριάντη Άρτεμις
Τραγούδι: Βραχά Κασσιανή, Κοντογεώργου Αρετή, Κορδολαίμη Ιωάννα
Πιάνο: Μπάνη Ηλιάνα, Βλάχος Γεράσιμος
Βιολί: Τριάντη Άρτεμις
Κιθάρα: Κορακοβούνης Δημήτριος
Σκηνικά – Κοστούμια: Κωνσταντή Βάγια
Επιμέλεια παράστασης: Παναγιώτου Χρήστος, Βλάχου Ευγενία, Καρανάσος Βαγγέλης.
Βοηθοί Σκηνής: Κωστοπούλου Αφροδίτη, Δάμδα Δανάη, Φραγγούλη Χριστίνα, Σαργιάννη Ελευθερία
Ξενάκης Κωνσταντίνος, Κλεφτοσπύρου Νικολέτα (Ηχητικά)
Επιμέλεια εμφάνισης των υποκριτών: Μπαλατσούκα Μαρίνα Φρόση Ευθυμία, Καμποσιώρα Ασημούλα
Θερμά συγχαρητήρια στους συντελεστές της παράστασης στο διδακτικό προσωπικό του 4ου Γενικού Λυκείου και ιδιαίτερα στους μαθητές του σχολείου οι οποίοι μας εξέπληξαν θετικά.
Βασίλης Ι. Κόκκοτος
