Του Δημήτρη Παπαδάκη
Στας Ευρώπας όρος pasokification πλάστηκε από το ΠΑΣΟΚ με το λατινικό αλφάβητο και το αγγλικό επίθημα -fication, αντίστοιχο του -ποίηση, πασοκοποίηση δηλαδή, για να περιγράψει όμως την εκλογική κατάρρευση ενός κραταιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, όταν δεν μπόρεσε να δώσει απαντήσεις στη λιτότητα. Ο όρος ακούστηκε πάρα πολύ στη Βρετανία, μετά την εκλογική ήττα των Εργατικών, και ιδίως μετά τη συντριβή του Εργατικού Κόμματος στη Σκωτία.
Στην Ελλάδα η πασοκοποίηση, έχει άλλο νόημα και σημαίνει την μετατροπή ενός αριστερού κόμματος (και ειδικά του ΣΥΡΙΖΑ) σε σοσιαλδημοκρατικό (σε νέο ΠΑΣΟΚ). Όμως το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα της Ελλάδος είναι ότι η πασοκοποίηση είναι καθολική. Είναι η εμμονή του πολιτικού συστήματος σε μια κρατικοδίαιτη αντίληψη για την οικονομία και κυρίως σε ένα αδηφάγο πελατειακό κράτος για χάρη του οποίου η χώρα χρεοκόπησε, σφαγιάζεται επί 6 χρόνια και δεν μπορεί να βγει από τα Μνημόνια. Ακόμη και κόμματα όπως η ΝΔ και το Ποτάμι, που παρουσιάζονται από φιλελεύθερα έως νεοφιλελεύθερα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια light εκδοχή της αντίληψης αυτής.
Για το χυδαίο πελατειακό κράτος, για την Ιερή Αγελάδα του Δημοσίου, για την Δικαιοσύνη που παραμένει τυφλή, για την αναξιοκρατία που κυριαρχεί παντού, για τη νοσηρή διαπλοκή πολιτικής εξουσίας και συμφερόντων, για το ακριβό κόστος της δημοκρατίας, με τους μισθούς των βουλευτών και τα υπόλοιπα προνόμιά τους, για τον ίδιο τον αριθμό των βουλευτών, για το παρωχημένο Σύνταγμα, το χυδαίο άρθρο 86, για την Παιδεία, για το πως θα αλλάξει ο κώδικας αξιών του Έλληνα και θα προτιμήσει τη δουλειά από τις εύκολες επιδοτήσεις και τις πρόωρες συντάξεις, για όλα αυτά είτε δεν μιλούν, είτε μιλούν χωρίς οι πράξεις τους να συνάδουν με τα λόγια τους.
Στην Ελλάδα η αριστερά έγινε μνημονιακό ΠΑΣΟΚ, η δεξιά είχε γίνει ΠΑΣΟΚ από τη δεκαετία του 1990, το ΚΚΕ είναι πάντα στο πλευρό της εκάστοτε κυβέρνησης και κατά των απεργιών διαρκείας, και το μόνο που απομένει στον Έλληνα ως επιλογή, αν δεν “μασήσει” στη φασιστική ρητορεία και στη δραχμολάγνα αριστερά, είναι να απέχει. Υπ’ αυτή την έννοια η χώρα βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση pasokification και η κατάσταση αυτή θα τείνει στο διηνεκές, αν δεν ανατραπεί από κάποιου είδους επανάσταση.
