Του Δημήτρη Παπαδάκη
Διαβάζοντας τα πρώτα στοιχεία των εκθέσεων του ΔΝΤ αναφορικά με τα μνημόνια στην Ελλάδα δεν μπορεί κανείς παρά να οργίζεται. Τώρα κατάλαβαν οι δανειστές πως η στρατηγική της λεγόμενης «εσωτερικής υποτίμησης», η οποία επιδιώκει να αποκατασταθεί η εξωτερική ανταγωνιστικότητα με τη μείωση των εγχώριων τιμών, αντί της ονομαστικής συναλλαγματικής ισοτιμίας αποδείχθηκε δύσκολο να επιτευχθεί. Τώρα κατάλαβαν ότι οι αρνητικές επιπτώσεις των κακών ισολογισμών του ιδιωτικού τομέα στα δημόσια οικονομικά και την ανάπτυξη ήταν μεγαλύτερες από ό,τι περιμέναν. Τώρα κατάλαβαν ότι η πολύ μεγάλη και ταχεία δημοσιονομική προσαρμογή μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλή πτώση του ΑΕΠ και στην πραγματικότητα να αυξήσει την αναλογία του χρέους προς το ΑΕΠ.
Τελικά μπορούμε να… υπερηφανευόμαστε ότι είμαστε οι σωτήρες των Ευρωπαϊκών Τραπεζών, δίνοντας τους τον απαραίτητο χρόνο να κοινωνικοποιήσουν τα χρέη τους σε βάρος κρατών και λαών. Οι σωτήρες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αφού αφομοιώσαμε την κρίση και απέφυγαν τη διάχυσή της σε άλλες χώρες, ενώ και κάποιοι από αυτούς αύξησαν την περιουσία τους σε βάρος μας. Οι σωτήρες της Ευρωζώνης ως οικονομικού και πολιτικού status παρέχοντας χρόνο, αλλά και πεδίο εφαρμογής των μηχανισμών προστασίας της, θυματοποιώντας τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Τώρα καταλάβαμε ότι δεν φταίνε μόνο οι διεφθαρμένοι πολιτικοί της Ελλάδας, όταν οι Γερμανοί της Fraport που πήραν κοψοχρονιά τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, δίνουν με ανάθεση στον Κόκκαλη την αναβάθμιση των αεροδρομίων, η οποία θα γίνει μάλιστα με χρήματα του πακέτου Γιούνκερ. Αντίστοιχα η Cosco θα χρησιμοποιήσει το ΕΣΠΑ για τα έργα στο λιμάνι του Πειραιά. Τώρα καταλάβαμε ότι και το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά και οι δανειστές, παρόλο που αυτοί δεν έχουν την λογική του κρατισμού, έχουν το ίδιο κουσούρι… Να κάνουν τις “δουλειές” τους με τους “δικούς” τους και σώζουν τον “κώλο” τους! Δυστυχώς.
