Του Γιώργου Λακόπουλου @ capital.gr
Κατά τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη “η Ελλάδα σύντομα θα ξαναγίνει κανονική χώρα” -εφόσον κερδίσει ο ίδιος τις εκλογές. Δεν διευκρίνισε πως το φαντάζεται, πέραν του ότι το να είναι υπουργός Παιδείας ο Φίλης δεν συνιστά κανονικότητα. Ποιος θα διαφωνήσει; Αλλά το να θεωρείται κανονική μια χώρα δεν κρίνεται από το κόμμα που κυβερνάει. Τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία έφεραν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που έριξαν το καράβι στην ξέρα.
Το πρώτο που καθιστά κανονική μια χώρα –και συνεπώς κανονική και μια κοινωνία– είναι να ισχύουν κανονικά κάποια πράγματα ανεξαρτήτως κυβέρνησης. Ή και χωρίς κυβέρνηση, όπως συνέβη με το Βέλγιο που δεν είχε κυβέρνηση για ενάμιση χρόνο. Κάποια απλά πράγματα.
– Πχ κανένα νομοσχέδιο δεν ψηφίζεται στη Βουλή αν δεν υπάρχει απαρτία του Σώματος. Για να πάρει το δρόμο προς τη δημοσίευσή του ένας νόμος, πρέπει να έχει ψηφιστεί από μια κανονική Βουλή. Και όχι από ένα νομοθετικό σώμα στο όποιο παρίστανται ένας υφυπουργός, ένας αντιπρόεδρος, έξι βουλευτές, οι πρακτικογράφοι και οι υπάλληλοι που αλλάζουν τα ποτήρια με το νερό. Αν μπορεί να γίνει κι έτσι η νομοθετική εργασία, τότε να πάμε σε Βουλή των 20- 25 μελών!
– Κανένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής κόμματος δεν μπορεί να κατέχει οποιαδήποτε θέση αξιωματούχου στο δημόσιο και αντιστρόφως. Όποιος θέλει να μετέχει στα “ανώτερα καθοδηγητικά όργανα” του κόμματός του, πρέπει να ξεχάσει καριέρα προέδρου, διοικητή, διευθύνοντος συμβούλου κλπ στο δημόσιο τομέα –όχι το αντίθετο.
– Ουδείς δεν ανακηρύσσεται υποψήφιος βουλευτής, δήμαρχος, περιφερειάρχης και κανείς δεν διορίζεται σε θέση ευθύνης στο δημόσιο, αν δεν προσκομίσει φορολογική δήλωση από την οποία να προκύπτουν: συγκεκριμένο εισόδημα, από συγκεκριμένη εργασία για συγκεκριμένο διάστημα.
– Καμία προμήθεια, δραστηριότητα, αγοραπωλησία, κατασκευή, κλπ στο δημόσιο δεν μπορεί να κοστίζει περισσότερο από το αντίστοιχό της στον ιδιωτικό τομέα. Δηλαδή δεν μπορεί να υπάρχει ικανοποιητικότερος συνδυασμός τιμής και ποιότητας, από αυτόν που εξασφαλίζει το δημόσιο. Όποιος βάζει το κράτος να πληρώνει περισσότερο από όσο αξίζει οτιδήποτε, χάνει τη θέση του. Και η υπογραφή που έβαλε δεν αναγνωρίζεται.
– Οι κρατικοί αξιωματούχοι να πηγαινοέρχονται στη δουλειά τους, όπως όλοι οι κανονικοί άνθρωποι και εργαζόμενοι. Ούτε μαύρα αυτοκίνητα, ούτε φρουρές, ούτε οδηγοί και ορντίναντσες. Με κρατικό αυτοκίνητο μετακινούνται μόνο τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου για υπηρεσιακούς λόγους αποκλειστικά. Όποιος δεν βολεύεται ας φύγει…
– Κανείς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν μπορεί να προσέρχεται στην εργασία του κατά βούληση και με το δικό του ωράριο. Για την πιστή τήρηση του μέτρου εφαρμόζεται το σύστημα Πάγκαλου: μπαίνεις και κλειδώνεις την πόρτα.
Αν τέτοια πράγματα εννοεί ο Κυριάκος ως κανονικότητα θα βρει πολλούς να τον ακολουθήσουν. Γιατί όπως έλεγε ο Βέλγος συγγραφέας Πολ Καρβέλ: “Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική”.
