του Δημήτρη Παπαδάκη
Το τελευταίο διάστημα μας έχουν ζαλίσει με την αξιολόγηση! Ο βομβαρδισμός των πληροφοριών για τη στάση του ενός και του άλλου και οι εν πολλοίς αντικρουόμενες εκτιμήσεις για το πότε θα κλείσει η αξιολόγηση ή το τι ακριβώς αποφασίστηκε στο τελευταίο Eurogroup, δεν αφήνουν περιθώρια για ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τι πρόκειται να γίνει.
Μπορούμε όμως με ασφάλεια να εκτιμήσουμε το τι έχει γίνει όλο αυτό το διάστημα που η αξιολόγηση “σέρνεται”. Οι δανειστές και δη οι Ευρωπαίοι που έχουν μπροστά τους εκλογές βολεύονται όσο καθυστερεί η απόφαση, που ενδεχομένως θα δυσκολευτούν να “πουλήσουν” στο κοινό τους. Η Ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να απολαμβάνει, όσο καθυστερεί η αξιολόγηση, τα… “καλά” της νομής της εξουσίας και ταυτόχρονα “πουλάει” -γιατί όλο και κάποιος κόσμος “τσιμπάει” ακόμη- τα περί δήθεν “ούτε ένα ευρώ μέτρα λιτότητας”. Η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία καθυστερεί η αξιολόγηση κερδίζει από την δυσαρέσκεια του κόσμου και ταυτόχρονα κερδίζει χρόνο για να κάνει όλο και πιο προσωπαγές το κόμμα του, αλλά και για να μπορέσει να επιβληθεί της καραμανλικής και σαμαρικής πτέρυγας ή τουλάχιστον για να κάνει κάποιο deal μαζί τους. Στο ΠΑΣΟΚ πάλι κερδίζουν χρόνο, ώστε να μπορέσουν να συνυπάρξουν ξανά στο κόμμα Βενιζέλος και Παπανδρέου, ενώ ταυτόχρονα ελπίζουν πως στο βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει όλο και κάποιοι θα επιστρέψουν στα παλιά τους λημέρια. Τα υπόλοιπα μικρά κόμματα “Ποτάμι”, Λεβέντης και ΑΝΕΛ επίσης κερδίζουν, αφού τίθεται εν αμφιβόλω η συμμετοχή τους στην επόμενη βουλή. Ακόμη και τα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστέρας ή της δραχμής (Λαφαζάνης, Ζωή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κτλ) τα βολεύει η κατάσταση αυτή ευελπιστώντας πως όλο και κάποιους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προσελκύσουν και ίσως έχουν καλύτερες πιθανότητες για είσοδο στη Βουλή.
Ο εξευτελισμός της αξιολόγησης τους βολεύει όλους μια χαρά! Όμως το μάρμαρο το πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια, οι άνεργοι, ο ιδιωτικός τομέας, οι συνταξιούχοι, η επιχειρηματικότητα, η οικονομία γενικότερα. Εκροή καταθέσεων 1,5 δις. ευρώ και άνοδος των κόκκινων δανείων κατά τουλάχιστον 1 δις. ευρώ. Είναι μόνο μερικά από τα αποτελέσματα της καθυστέρησης της αξιολόγησης. Και φυσικά το μεγαλύτερο κακό από όλα είναι ότι τα αναπτυξιακά αντικίνητρα και όλες οι παθογένειες παραμένουν ανέγγιχτες. Το αδηφάγο πελατειακό κράτος, το διεφθαρμένο και βραδυκίνητο δημόσιο, η αργόσυρτη και αναποτελεσματική δικαιοσύνη και ένα σωρό κουσούρια του χρεοκοπημένου κράτους. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
