Του Δημήτρη Παπαδάκη
Όταν η χώρα έβγαινε από την καταστροφική δεκαετία του 1940, μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο, για να σταθεί στα πόδια της, ίσως δικαιολογούνταν το βασιλικό διάταγμα του 1953 για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων-κεφαλαίων και η πρόβλεψη για “προστασία” τους από τις απαλλοτριώσεις καθώς και για αποζημίωσή τους ακόμη για επίταξη σε περίοδο πολέμου. Σήμερα όμως εν έτει 2017 τι χρειάζεται μια τέτοια πρόβλεψη;;;
Η αποκάλυψη πως η κυβέρνηση (η αυτοπροσδιοριζόμενη αριστερή) παρείχε στη Fraport για την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων τις εγγυήσεις που ζήτησε ενεργοποιώντας βασιλικό διάταγμα του 1953(!) προκαλεί θυμηδία. Δεν είναι όμως το θέμα οι “αριστεροί” που ενεργοποίησαν βασιλικό διάταγμα του 1953, απέδειξαν εξάλλου ότι για να διατηρηθούν στην καρέκλα υπέγραψαν τα μνημόνια που θα… έσκιζαν και μετέτρεψαν το “όχι” σε “ναι”, αλλά το θέμα είναι πως αυτού του είδους η συμπεριφορά από πλευράς Fraport δεν συνιστά σοβαρό επενδυτή και μάλιστα ευρωπαίο.
Η Fraport – λόγω της οικονομικής αβεβαιότητας – ζήτησε εγγυήσεις ότι τα κεφάλαια που θα επενδυθούν δε θα χαθούν ακόμη κι αν η χώρα χρεοκοπήσει ή αλλάξει νόμισμα. Επειδή ο διαγωνισμός για τα αεροδρόμια ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε μέσα από “περιπετειώδη” τρόπο και τον… πόνο του Σπίρτζη με την σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, θα πρέπει να θυμηθούμε (και θα έπρεπε να είχε το θυμηθεί όλο το πολιτικό σύστημα) ότι η Fraport καθώς και οι κοινοπραξίες CASA – METKA Α.Ε. και Vinci Airports SAS – Αktor Παραχωρήσεις Α.Ε. που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, τον Οκτώβριο του 2015 είχαν ανανεώσει τις προσφορές και το ενδιαφέρον τους. Πως λοιπόν η Fraport ζητά σήμερα πρόσθετες εγγυήσεις; Όταν ανανέωσε την προσφορά της ήταν φρεσκο-επιβλημένα ακόμη τα capital controls και σήμερα που έχουν χαλαρώσει -έστω μερικώς- ζητά πρόσθετες εγγυήσεις; Δεν ήξερε η Fraport σε τι οικονομία έρχονταν να επενδύσει; Δεν γνώριζε ακόμη και όταν πρωτοεκδήλωσε το ενδιαφέρον της επί κυβέρνησης ΝΔ- ΠΑΣΟΚ ότι επρόκειτο να υπάρξει στις αρχές του 2015 κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα; Γιατί το ήξεραν και οι πέτρες ότι και εκλογές θα έχουμε και κυβερνητική αλλαγή και πως το κόμμα που έρχονταν -τουλάχιστον τότε- δήλωνε ότι θα σκίσει τα μνημόνια;
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι αυτή η αποικιοκρατική συμπεριφορά δεν συνάδει με σοβαρό και δη ευρωπαίο επενδυτή, δεν συνάδει με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του υγιούς καπιταλισμού. Η επένδυση εξ’ ορισμού εμπεριέχει πάντοτε και κάποιο ρίσκο… Το πρόβλημα επίσης είναι ότι μετά την αποκάλυψη αυτή κανείς δεν φώναξε, ούτε καν οι αυτοπροσδιοριζόμενοι φιλελεύθεροι και ευρωπαϊστές. Και εδώ προκύπτει το κομβικότερο ίσως πρόβλημα, ότι δηλαδή δεν υπάρχουν στην Ελλάδα 100% φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι πρέπει να θέλουμε ξένες επενδύσεις, επιβάλλεται να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις, αλλά δεν πρέπει να γίνονται με όρους εξευτελιστικούς τόσο για τη χώρα, όσο και για την έννοια της επένδυσης και της ελεύθερης οικονομίας.
YΓ: Άραγε ΑΝ σε ένα πόλεμο Ελλάδος – Τουρκίας, η Τουρκία καταλάμβανε οριστικά και αμετάκλητα την Κω, επί της οποίας βρίσκεται ένα από τα 14 αεροδρόμια, προβλέπεται και σε αυτή την περίπτωση αποζημίωση για την Fraport;
