Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η απεργία της ΠΟΕ-ΟΤΑ μπορεί να έληξε, τα σκουπίδια σε λίγα 24ωρα θα έχουν πάει στους ΧΥΤΑ, οι γειτονιές θα καθαρίσουν και οι γωνιές θα σταματήσουν να αναδύουν έντονη δυσοσμία. Όμως το πελατειακό κράτος συνεχίζει να βρωμάει.
Η όλη διαμάχη των τελευταίων ημερών ανάμεσα σε συνδικαλιστές και κυβέρνηση, ανάμεσα στην αντιπολίτευση και την κυβέρνηση, καθώς και η διαχείριση του ζητήματος, με τις έωλες υποσχέσεις για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, με τους εκβιασμούς των συνδικαλιστών, με τις καταλήψεις των αμαξοστασίων των δήμων κτλ θα μπορούσαν να είχαν συμβεί σε οποιαδήποτε στιγμή της μεταπολίτευσης. Θα μπορούσαν να είχαν συμβεί την περίοδο Παπανδρέου και Σημίτη, την περίοδο Μητροτάκη και Καραμανλή. Το γεγονός ότι συνέβησαν εν έτει 2017, επτά χρόνια μετά την χρεοκοπία της χώρας και με τρία μνημόνια στην πλάτη, αποδεικνύει ότι η χώρα βρίσκεται σε βαθιά παρακμή.
Κανείς δεν βρέθηκε να πει στους συμβασιούχους των ΟΤΑ ότι είναι απαράδεκτο να ζητούν από την κυβέρνηση να μην εφαρμόσει μια απόφαση της Δικαιοσύνης. Κανείς δεν τους υπενθύμισε πως η λήξη μιας σύμβασης δεν συνιστά «απόλυση».
Κανείς δεν τους υπενθύμισε ότι η μονιμοποίηση στο Δημόσιο μπορεί να είναι επιθυμία τους, όμως δεν έχουν κανένα δικαίωμα -επειδή έτυχε ένα φεγγάρι να δουλέψουν στην καθαριότητα- να την απαιτούν περισσότερο από έναν άνεργο που θέλει να δουλέψει. Κανείς δεν έδωσε εντολή στην Αστυνομία να τερματίσει τις παράνομες καταλήψεις των αμαξοστασίων των δήμων, με αποτέλεσμα μια χούφτα συνδικαλιστών να βρει πρόσφορο έδαφος ώστε και η αποκομιδή να σταμάτησει και το μεροκάματο να παίρνουν κανονικά, αφού μόνο μία ημέρα κηρύχθηκε γενική απεργία, ενώ σε απεργία βρίσκονταν μόνο οι συμβασιούχοι και οι μόνιμοι έκαναν το πολύ – πολύ μια – δυό στάσεις εργασίας.
Όμως το πελατειακό κράτος είναι εδώ για να βρωμάει συνεχώς. Ο τσαμπουκάς των κυβερνήσεων που θέλουν να καθορίζουν ρουσφετολογικά πόσους μόνιμους(!) εργαζομένους στην καθαριότητα χρειάζεται ο κάθε δήμος και ο τσαμπουκάς των συμβασιούχων και των συνδικαλιστών θα “παντρευτούν”. Ο γάμος αυτός θα έχει καρπούς… Θα είναι οι προκηρύξεις που θα πριμοδοτούν τους συγκεκριμένους συμβασιούχους με τόσα πολλά μόρια, ώστε να αποκλειστούν όσοι άνεργοι προσπαθήσουν να βρουν μια θέση στις υπηρεσίες καθαριότητας.
