Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ενόσω η χώρα σπαράσσεται από το σκάνδαλο “Novartis”, που σίγουρα είναι υπαρκτό, αλλά δεν ξέρουμε τις ακριβείς του διαστάσεις, αξίζει να προσέξουμε κάτι που συνέβη τις προάλλες στη Μεγάλη Βρετανία. Ο υφυπουργός στο υπουργείο Διεθνούς Ανάπτυξης, Μάικλ Μπέιτς, υπέβαλλε την παραίτησή του, επειδή άργησε μισή ώρα να πάει στη Βουλή των Λόρδων να απαντήσει σε ερωτήσεις!
Όχι βέβαια, δεν είναι όλα καλώς καμωμένα στη Μεγάλη Βρετανία, ούτε οι πολικοί της είναι άγγελοι… Το πρόβλημα με την Ελλάδα είναι ότι εδώ δεν υπάρχει κάνενα standard στην δημόσια ζωή. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, ίσως σήμερα Πρόεδρος να ήταν ο Φρανσουά Φιγιόν -κι όχι ο Μακρόν- αν δεν είχε αποκαλυφθεί ότι η σύζυγος του ηγέτη της Δεξιάς δεν είχε κατηγορηθεί για αργομισθία στο γαλλικό κοινοβούλιο. Εδώ ένας βουλευτής μπορεί να δώσει αργομισθίες σε όλο του το σόι, αλλά και να διορίσει ορισμένους από αυτούς. Επομένως, το να ψάχνεις να βρεις ευθιξία στην πολιτική ζωή της Ελλάδας είναι σαν να κοιτάς την ανατολή για να δεις το ηλιοβασίλεμα. Υπάρχουν και στη Δυτική Ευρώπη κακώς κείμενα. Υπάρχει διαφθορά και μάλιστα μπόλικη. Αλλά υπάρχουν και κάποια standards. Kάποια δεδομένα που σε κάνουν να πιστεύεις πως υπάρχουν κάμποσες πιθανότητες το καλό να νικήσει το κακό. Στη Ελλάδα δυστυχώς το κακό είναι νικητής από το αποδυτήρια.
