Γράφει ο Κώστας Κούστας, εκπαιδευτικός
Γραμματέας Περιφ. συμβουλίου Δυτ. Ελλάδας
Υποψήφιος Περιφ. σύμβουλος με την “Αντίσταση πολιτών Δυτ. Ελλάδας”
Καμιά κουβέντα για τα σπουδαία, αυτά που θα πρέπει να απασχολούν τους υποψήφιους δημάρχους, Περιφερειάρχες, δημοτικούς και περιφερειακούς συμβούλους. Οι υποψήφιοι συντάσσονται ΄΄ένθεν κακείθεν΄΄ και μόνο σε μια λογική «διασφάλισης» της ατομικής τους ύπαρξης, δεν χρειάζεται να γνωρίζουν! γνωρίζουν άλλοι για αυτούς, ούτε αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της συλλογικής διεκδίκησης που θα πρέπει να είναι ένας διαρκής αγώνας αποκατάστασης της υπόστασης της Αυτοδιοίκησης.
Βλέπουμε καθημερινά να ανακοινώνονται σε τοπικά αλλά και περιφερειακά ΜΜΕ από τους επίδοξους υποψήφιους δημάρχους νέα ονόματα στην λογική δημιουργίας εντυπώσεων και μόνο για να επηρεάσουν προς όφελός τους ο καθένας το εκλογικό σώμα.
Είναι φανερό ότι τα μνημονιακά εκλογικά σχήματα δεν θέλουν και δεν μπορούν να δεσμευτούν σε ένα αυτοδιοικητικό σχέδιο-πρόγραμμα, γιατί απλούστατα τους αρκεί να διαχειρίζονται και μόνο την υπάρχουσα κατάσταση χωρίς συγκρούσειςγια τα επίμαχα και ουσιαστικά της αυτοδιοίκησης.
Δεν έχουν την πρόθεση να διεκδικήσουν πόρους να συγκρουστούν με τις καταστροφικές πολιτικές τις Ε.Ε., απλά αποδέχονται την αντίληψη της ανταποδοτικότητας σε βάρος της αλληλεγγύης των συμπολιτών τους. Δεν το λένε αλλά μετά τις εκλογές θα βάλουν βαθιά το χέρι τους στην τσέπη του πολίτη αφού κινούνται στην λογική ‘’ο έχων πληρώνει΄΄, οι υπόλοιποι στον ΄΄Καιάδα΄΄ της ανέχειας και της φτώχειας . Άλλωστε στη Α.Α.Δ.Ε.(Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων που ελέγχεται από τους ΄΄θεσμούς΄΄) πιστώνονται οι οφειλές των συμπολιτών μας που με την οικονομική ανέχεια και ανημποριά θα οδηγούν στον πλειστηριασμό της αξιοπρέπειας του συμπολίτη.
Το σχέδιο είναι καλοστημένο αφού και ο ΄΄Κλεισθένης 2018΄΄(νόμος4472/17) που αποτελεί προέκταση του ΄΄Καλλικράτη (νόμος3852/2010) δημιουργήθηκε για να ελέγχουν οι ΄΄θεσμοί΄΄και η Κυβέρνηση την αναδιανομή της Δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας προς όφελος των ΄΄δανειστών–τοκογλύφων΄΄στο όνομα του Χρέους.
Για αυτό άλλωστε δημιούργησαν και το ΄΄Παρατηρητήριο της οικονομικής αυτοτέλειας΄΄ στην αυτοδιοίκηση για να ελέγχουν τους προϋπολογισμούς για πιθανές οικονομικές υπερβάσεις από το πρόγραμμα υποταγής του 3ου μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Κανείς από τους υποψήφιους δεν μπορεί να επικαλεστεί πραγματικά ότι πρόθεσή του είναι να υπηρετήσει την Αυτο-διοίκηση εάν δεν συγκρουστεί, δεν αντιπαρατεθεί με τις μνημονιακές Κυβερνητικές πολιτικές αφού εκ των πραγμάτων αυτές καθορίζουν το πώς θα κινηθεί ο κάθε δήμαρχος ή Περιφερειάρχης.
Με το νόμο 4472/17 (4ο μνημόνιο)όπου μεταρρυθμίστηκε ο Καλλικράτης στο άρθρο 80Α η αυτοδιοίκηση συρρικνώνεται περισσότερο. προβλέπεται το πλαφόν σε 3,4 δισ. €. Δηλαδή μείωση 1,8 δισ. €. Παγιώνεται λοιπόν η σημερινή αδιέξοδη κατάσταση στη Τ.Α (62% μειώσεις των πόρων στη Τ.Α.) σημειώνω ότι το 2016 δόθηκαν στην Τ.Α 3,23 δισ. €. Είναι δεδομένο ότι η νέα γενιά παρακρατηθέντων- υπεξαιρεθέντων των τελευταίων εφτά χρόνων της τάξης 13 δισ. € δεν θα δοθούν ποτέ και μάλιστα με νόμο στην αυτοδιοίκηση. Στον ενοποιημένο προϋπολογισμό Τ.Α που περιλαμβάνεται στο ΜΠΔΣ 2018-2021, παρατηρούνται τα εξής καθοριστικά σημεία που δείχνουν και την προοπτική της μετατροπή της Αυτοδιοίκησης . Συγκεκριμένα οι επιχορηγήσεις του 2016 προς τον (Α’ & Β’ βαθμό)στην Τ.Α. ήταν 3δις.230 εκ €,ενώ το 2021 θα είναι 3δις.469 εκ €. Οι επιχορηγήσεις από ΠΔΕ το 2015 ήταν 1δις 202 εκ. € παρατηρούμε διαδοχική μείωση μέχρι το 2021, αφού οδηγούμαστε στα 896 εκ., η μείωση αυτή είναι της τάξης του 25% για τα επόμενα χρόνια με συνέπεια να μην μπορεί η Αυτοδιοίκηση να ανταποκριθεί έστω και ελάχιστα στην καθημερινότητα – ούτε να κάνει κανένα ουσιαστικό έργο. Παρατηρούμε επίσης μείωση μεταβιβάσεων από τακτικό προϋπολογισμό. Το 2015 ήταν 220 εκ. € και συνεχώς μειούμενο φτάνει το 2021 το ποσό των 69 εκ. €. Σημειώνω εδώ την εξής αντίφαση, ότι ενώ ο νόμος προβλέπει πλαφόν 3,4 δισ. € στο προϋπολογισμό του 2021 προβλέπονται 3.469 εκ. € προστιθέμενα τα 69 εκ. των μεταβιβάσεων, στην ουσία όμως έχουμε μία ακόμα μείωση. Για τα λοιπά έσοδα το 2015 ήταν 2.131 εκ. € προβλέπεται ότι το 2021 θα είναι 2δις 993 εκτ. €. που θα εισπραχθούν όμως από τους Πολίτες με εισφορές από τέλη ή φόρους πάσης φύσης.
Πρόθεση της κυβέρνησης και των δανειστών είναι από την μια πλευρά η μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων από φόρους που εισπράττονται για λογαριασμό της Αυτοδιοίκησης ΚΑΠ κ.λ.π. και από την άλλη, τη μετατροπή των οργανισμών της αυτοδιοίκησης σε ανταποδοτικούς φορομπηχτικούς, φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς. Το 4ο μνημόνιο αποτελεί μαύρη σελίδα για τους ΟΤΑ αφού η απαίτηση από τους δανειστές για εξωπραγματικά πλεονάσματα στην Τ.Α. οδηγούν σε καταλήστευση των πολιτών. Στο Μεσοπρόθεσμο (ΜΠΔΣ) στο πίνακα της εξέλιξης των εσόδων – εξόδων γενικής κυβέρνησης προβλέπονταν αύξηση των άμεσων φόρων από 21.839 εκ € το 2016, στα 24.979 εκ. €. για το 2021, αλλά και η αύξηση των έμμεσων φόρων από 25.680 εκ € θα φτάσει στα τέλη του 2021 στα 29.517 εκ €.
Παρατηρούμε βήμα- βήμα κάθε χρόνο, ότι έχουμε πλήρη ανατροπή της αναλογίας επιχορηγήσεων, ανταποδοτικών μιας και το μεσοπρόθεσμο προβλέπει για το 2021 2.993 εκ. ανταποδοτικά συν 930 εκ. εισπράξεις υπέρ δημοσίου , δηλαδή το 50% του προϋπολογισμού της Τ.Α. Αν σε αυτά τα στοιχεία προσθέσουμε και τα εξωπραγματικά πλεονάσματα που μας ζητούν οι θεσμοί και προβλέπονται από το (ΜΣΔΠ),τότε έχουμε σύντομα μπροστά μας ένα μοντέλο ΟΤΑ που θα λειτουργεί από την τσέπη του πολίτη.
Αργά και μεθοδικά και επιτελικά εφαρμόζονται επιλογές στην Αυτοδιοίκηση σε μια σειρά σημαντικά ζητήματα (ανεργία, υποδομές, – διαχείριση απορριμμάτων, ανέγερση σχολικών κτιρίων με ΣΔΙΤ- σχολικά γεύματα, προνοιακά επιδόματα, βρεφονηπιακοί σταθμοί – προώθηση κυβερνητικής πολιτικής με voucher κά) που κατοχυρώνουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές προς όφελος του κεφαλαίου, των εργολαβικών συμφερόντων και της διαπλοκής.
Οι κοινωνίες οφείλουν να είναι υποψιασμένες και να αντιδρούν διεκδικώντας μια αυτοδιοίκηση που θα υπηρετεί τον πολίτη αφού έτσι επιτελεί το λόγο της ύπαρξής της. Για αυτό δεν φτάνει απλά να συντάσσεται κανείς με το οποιοδήποτε ΄΄αυτοδιοικητικό΄΄, ψηφοδέλτιο, οφείλει να έχει συναίσθηση της πράξης του,πρώτα γνώση και μετά να εκφράζει γνώμη, βάζοντας τα επίμαχα ερωτήματα στον εαυτό του, για ποιό πράγμα θα συνταχθώ, με ποιούς και γιατί; διαφορετικά χάνει την αξιοπρέπειά του, καταντάει να γίνεται υποχείριο πολιτικών επιδιώξεων κάποιων άλλων και συνένοχος για την κατάντια του τόπου του!
Γιατί απλούστατα δεν φταίνε πάντα κάποιοι άλλοι!
