Του Γιώργου Χ. Κωνσταντινίδη
Ο Αρχιτέκτονας Χρήστος Κατσιμπίνης είναι εδώ και είκοσι χρόνια ένας γνήσιος φίλος του χωριού μας, το Αργυρό Πηγάδι του Δήμου Θέρμου. Προσωπικά τον γνώρισα όταν ανέλαβε την μελέτη για την αποκατάσταση του Ναού του Αγίου Γεωργίου του Νεομάρτυρα. Κάναμε μαζί τις πολλές επισκέψεις που απαιτήθηκαν από το Αγρίνιο στο χωριό και εντυπωσιάστηκα από την αγάπη του για το μνημείο, την αφοσίωση στο έργο – αφιέρωσε ατέλειωτες ώρες για την αποτύπωση και της πιο μικρής λεπτομέρειας – και το ενδιαφέρον του να αποκατασταθούν οι ζημιές και να αποδοθεί ο Ναός στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Δεν ήταν όμως μόνο ο Ναός του Αγίου Γεωργίου. Βλέποντας τις προσπάθειες του Συνδέσμου μας, των Αργυροπηγαδιτών, για το χωριό μας, έγινε ένας από εμάς. Και μάλιστα πρωτοστάτησε. Με τις ιδέες του, τις προτάσεις του, τα σχέδιά του, την ενθάρρυνση όταν αντιμετωπίζαμε δυσκολίες. Συζητούσαμε για την ανάγκη να κάνουμε, ο Σύλλογος, καφενείο και ο Χρήστος ο Κατσιμπίνης μας πρότεινε να κάνουμε και τον ξενώνα στον όροφο. Δεν είχαμε τα χρήματα. Θα βρεθούν τα χρήματα, έλεγε ο Χρήστος. Όταν οι χωριανοί δουν ότι κάνετε κάτι ωραίο θα βοηθήσουν όλοι, και είχε δίκιο.Πίναμε καφέ και ο Χρήστος σχεδίαζε, σε ελάχιστο χρόνο, πάνω σε χαρτοπετσέτες, ή σε ένα πρόχειρο χαρτί τον ξενώνα του χωριού. Ένα από τα σχέδια, αυτών των στιγμών, για τον ξενώνα παραθέτουμε και εδώ.
Έκανε την αποτύπωση του Αγίου Γεωργίου αλλά έβλεπε και το χωριό απέναντι, με την Τριανταφυλλιά και τα άλλα βουνά πίσω του. Και σχεδίασε από τον Άγιο Γεώργιο, το χωριό προστατευμένο κάτω από τις φτερούγες ενός μεγάλου αετού, η μια φτερούγα η Τριανταφυλλιά και η άλλη το Μέγα Ίσωμα – Τριχιά.
Πήγαμε στο χωριό, είδε τον Άγιο Δημήτριο και το παλιό καμπαναριό. Το καμπαναριό πρέπει να αλλάξει είπε ο Χρήστος. Και η είσοδος του Ναού και ο περιβάλλων χώρος. Τα σχεδίασε, τα βάλαμε στη σειρά και έγιναν… Με τη ενεργό συμμετοχή του προχωρά φέτος το έργο της προτομής του οπλαρχηγού Κώστα Σιαδήμα σε αρμονία με το μνημείο πεσόντων.
Και για να επανέλθουμε στον Άγιο Γεώργιο. Όταν οι μελέτες εγκρίθηκαν, έκανε όλη την επίβλεψη των εργασιών και μάλιστα χωρίς καμία αμοιβή. Εγκαταστάθηκε στον ξενώνα του Συνδέσμου, που είχε ήδη ολοκληρωθεί, και για πολλές ημέρες βρισκόταν καθημερινά στο Ναό παρακολουθώντας από κοντά όλες τις εργασίες. Δεν ήταν αυτή δουλειά συνηθισμένου επαγγελματία. Ήταν έργο ανθρώπου με πάθος, που αφιέρωσε τη ζωή του στην κατασκευή αλλά και στην προστασία και ανάδειξη αρχιτεκτονικών έργων. Γιατί μέσα από αυτά πιστεύει ότι καταξιώνεται ο άνθρωπος ως σκέψη, ιδέα, έμπνευση, δημιουργία, αισθητική.
Βλέπει την ανθρώπινη ζωή και δημιουργία στη συνέχειά της μέσα στο χρόνο. Και αυτός κάνει αυτό που του αναλογεί. «Αν ο Πρωτομάστορας μας έβλεπε από κάπου, θα χαμογελούσε ευχαριστημένος» μου είπε καθώς σχεδίαζε τον Άγιο Γεώργιο. Και είναι σίγουρο πως ένιωθε τον παλιό Πρωτομάστορα κοντά του. Όπως επίσης εντυπωσιάστηκα από τη συνεργασία του Αρχιτέκτονα Χρήστου Κατσιμπίνη με τον σημερινό Πρωτομάστορα που ανέλαβε τις εργασίες αποκατάστασης του Αγίου Γεωργίου, τον κυρ Ηλία τον Γραβάνη. Εκεί όπου ο Αρχιτέκτονας σέβεται και ακούει με προσοχή τον Μάστορα, αυτόν που υλοποιεί τα δικά του σχέδια.Πρόκειται για άλλη μια τέχνη του Χρήστου Κατσιμπίνη. Να παίρνει από τους συνεργάτες του το καλύτερο δυνατό.
Ο Χρήστος ο Κατσιμπίνης και στη διάρκεια των σπουδών του στη Ρώμη και το Παρίσι και αργότερα, έκανε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο. Για να γνωρίσει όσο γίνεται περισσότερο, και από κοντά, τα ανθρώπινα έργα, ή και να συμβάλει, ως Αρχιτέκτονας του Υπουργείου Πολιτισμού, στην αναστήλωσή τους όπως στα Ιεροσόλυμα και στα Μοναστήρια του Σινά. Σε όλα αυτά τα ταξίδια έβλεπε και σχεδίαζε. Μια επιλογή από αυτά τα ταξιδιωτικά του σχέδια αποφάσισε να συγκεντρώσει σε ένα λεύκωμα το οποίο παρουσιάζει με τίτλο «Σχέδια και Αναμνήσεις». Με αυτά του τα σχέδια μας καλεί να κάνουμε ένα ταξίδι μαζί του σε τόπους και σε χρόνους και να δούμε τον κόσμο μέσα από τα δικά του μάτια, αυτά του διανοούμενου αρχιτέκτονα, του πολίτη του κόσμου. Το πρόλογο του λευκώματος γράφει ο Αρχιτέκτονας Δημήτρης Παπακωνσταντίνου, γνωστός μας επίσης στο Αργυρό Πηγάδι γιατί μαζί με τον Χρήστο Κατσιμπίνη έκαναν τις μελέτες του Αγίου Γεωργίου.
Μας σχεδίασε επίσης τις σκεπές στις δυο αυλές του καφενείου και έκανε την αρχιτεκτονική μελέτη για το σημαντικότατο έργο της μετατροπής του Δημοτικού μας Σχολείου σε Κέντρο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης και Ανάδειξης της Πολιτιστικής Κληρονομιάς Ορεινών Χωριών. Σε ένα εξαιρετικό του κείμενο, με τίτλο «Χρήστος Κατσιμπίνης ένας homo universalis”, ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου μας εισάγει σε βασικές έννοιες της αρχιτεκτονικής και του ταξιδιωτικού σχεδίου και μας βοηθά να προσεγγίσουμε τον Χρήστο Κατσιμπίνη ως έναν καθολικό και πολυσχιδή άνθρωπο, με γόνιμη ενασχόληση σε ένα ευρύτατο φάσμα της Επιστήμης και της Τέχνης. Για να δείξει δε το προσωπικό ύφος στη σχεδίαση του Χρήστου Κατσιμπίνη χρησιμοποιεί σχέδιά του για το Ναό του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου.
Στο λεύκωμα περιέχονται επίσης προλογικά σημειώματα της Ιστορικού Τέχνης Μίρκας Παλιούρα με τίτλο «Οδοιπορικές αναμνήσεις», της Ιστορικού Τέχνης- Art Manager Σαβίνας Κατσιμπίνη με τίτλο «Στο ρυθμό των αναμνήσεων» και ένας πρόλογος επίσης του Χρήστου Κατσιμπίνη. Σύντομα δε κείμενά του συνοδεύουν όλα τα σχέδια στα οποία δίνονται οι δικές του εντυπώσεις. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει να το κρατάμε στα χέρια μας γιατί μας δείχνει έναν τρόπο παρατήρησης του κόσμου γύρω μας, μέσα από τις αρχιτεκτονικές κατασκευές, και ευχαριστούμε τον Χρήστο Κατσιμπίνη που μοιράζεται μαζί μας τη δική του οπτική στα έργα που επέλεξε.
