Του Δημήτρη Παπαδάκη
Δεν κακό να αναγνωρίζεις τα λάθη σου, ίσα – ίσα που αυτό αναδεικνύει μια λεβεντιά. Είναι δε εξαιρετικά κρίσιμο να αντιλαμβάνεται κανείς τα λάθη του, κατά το δυνατόν γρηγορότερα και να τα διορθώνει. Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να επίσπευσε την ανακοίνωση για την επιλογή του ως προς το διάδοχο του Προκόπη Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, προκειμένου να περάσει σε δεύτερη μοίρα η ξαφνική επανίδρυση του Υπουργείου Μεταναστικής Πολιτικής και Ασύλου, όμως το μεταναστευτικό είναι τόσο μεγάλο ως θέμα, που δεν μπορεί να το επισκιάσει για πολύ η έκπληξη που προκάλεσε η ανακοίνωση του ονόματος της Αικατερινής Σακελλαροπούλου, ως επόμενης Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η κυβέρνηση λοιπόν έκανε λάθος με την ανάληψη των καθηκόντων της να καταργήσει το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής. Τελικά αναγκάστηκε από τις εξελίξεις και τις αυξανόμενες μεταναστευτικές ροές να διορθώσει το λάθος της έξι μήνες μετά. Οι διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα, αλλά και η προοπτική του για τα επόμενα χρόνια, δεν επιτρέπει να σταθεί κανείς για πολύ στις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης για την κίνηση αυτή της κυβέρνησης. Εξάλλου, πέραν ενός μειδιάματος, οι αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ, της κυβέρνησης που στη θητεία της οι μετανάστες «λιάζονταν και εξαφανίζονταν» και που τα πεπραγμένα της ερευνά η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Δίωξης της Απάτης (OLAF) με την βάσιμη υποψία κακοδιαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων, δεν αξίζουν κάτι περισσότερο.
Είναι κοινός τόπος πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποτίμησε το όλο θέμα και αιφνιδιάστηκε από την εξέλιξη των μεταναστευτικών ροών, ενώ η επίκληση των υπαρκτών ευθυνών της προηγούμενης κυβέρνησης είναι πλέον δεν λαμβάνεται πλέον υπ’όψιν ως σοβαρό επιχείρημα. Η κυβέρνηση είναι προφανές ότι «τρόμαξε» από τον προπηλακισμό του Νότη Μηταράκη έξω από το δημαρχείο της Χίου, ο οποίος που τελικά ανέλαβε Υπουργός στο επανιδρυθέν Υπουργείο και έτσι προχώρησε στο συγκεκριμένο βήμα. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας σημείωσε ότι η κυβέρνηση έλαβε την απόφαση αυτή «ώστε να αντιμετωπιστεί η δυσπιστία που παρατηρήθηκε σε κάποιες περιοχές της χώρας»… Και εδώ είναι που υφίσταται ακόμη το πρόβλημα για την κυβέρνηση. Οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών δεν οφείλονται στο αν υπάρχει αυτόνομο ή όχι το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, ούτε στο αν ο αρμόδιος για το θέμα λέγεται Μηταράκης ή Στεφανής. Οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών οφείλονται στο γεγονός ότι στην πράξη φαίνεται ότι δεν υπάρχει μεταναστευτική πολιτική. Σημασία δεν έχει το Υπουργείο ή τα πρόσωπα, αλλά η πολιτική.
Και δυστυχώς φαίνεται ότι πολιτική επί του θέματος δεν υπάρχει ή τουλάχιστον κι αν υπάρχει δεν αποδίδει. Η κατάσταση αντί να τίθεται υπό έλεγχο, γίνεται πλέον ανεξέλεγκτη. Έτσι στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου οι αντιδράσεις λαμβάνουν ακόμη και τον καταδικαστέο χαρακτήρα του προπηλακισμού, ενώ εκεί στην υπόλοιπη Ελλάδα κανείς δεν επιθυμεί τη φιλοξενία μεταναστών – προσφύγων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να πείσει τις τοπικές κοινωνίες της ενδοχώρας να δεχθούν τις νέες δομές για πρόσφυγες και μετανάστες από μόνη έθεσε την ποσόστωση του 1% σε σχέση με τους τοπικούς πληθυσμούς και είδαμε πρόσφατα να αθετεί τον όρο που η ίδια έθεσε. Πώς να μην υπάρχει δυσπιστία στις τοπικές κοινωνίες;
Η κυβέρνηση οφείλει να καλύψει το έλλειμμα πολιτικής που έχει σε αυτό τον τομέα. Δεν είναι εύκολο όσο οι ροές συνεχίζονται και όσο στην Ευρώπη δεν υπάρχουν ευήκοα ώτα για την Ελλάδα. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι την τελευταία τετραετία πήραμε 2,2 δις. ευρώ για το μεταναστευτικό και αφήσαμε τις ΜΚΟ να «αλωνίζουν»… Η πρώτη λοιπόν ευθύνη είναι δική μας!
