Του Δημήτρη Παπαδάκη
Σε 69 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου προχώρησαν 15 τουρκικά αεροσκάφη την Τετάρτη, σε όλο το Αιγαίο, απαντώντας στην ιστορική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας για οριοθέτηση ΑΟΖ στο Ιόνιο Πέλαγος και την Αδριατική. Τα τουρκικά αεροσκάφη προέβησαν επίσης σε οκτώ παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών. Παράλληλα, 10 από τα τουρκικά μαχητικά ήταν οπλισμένα, ενώ τα παραπάνω αεροσκάφη αναγνωρίστηκαν και αναχαιτίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες. Μάλιστα σημειώθηκαν και πέντε εικονικές αερομαχίες μεταξύ τουρκικών και ελληνικών μαχητικών, που σηκώθηκαν για να τα αναχαιτίσουν.
Η πραγματική όμως απάντηση της Τουρκίας ήταν το γεγονός ότι τρία τουρκικά πολεμικά πλοία συνόδευαν φορτηγό πλοίο με σημαία Τανζανίας, που μετέφερε σε λιμάνι της Λιβύης πολεμικό υλικό. Ο Ιταλός διοικήτης της ευρωπαϊκής επιχειρησιακής δύναμης είχε δώσει εντολή στην ελληνική φρεγάτα «Σπέτσαι» να προσεγγίσει το ύποπτο πλοίο. Το ελικόπτερο της φρεγάτας πέταξε πάνω από το ύποπτο φόρτηγο πλοίο και ζήτησε να κάνει έλεγχο επί τη βάσει της εντολής που έχει λάβει από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της επιχειρήσης «Irini» που έχει ως βασικό σκοπό την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη, όπως προβλέπεται από αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας – που αποσκοπούν στον τερματισμό της εμφύλιας σύρραξης στη Λιβύη.
Η απάντηση από τα τουρκικά πολεμικά πλοία στο αίτημα για πραγματοποίηση συναινετικής νηοψίας απόλυτη! Το πλοίο βρίσκεται υπό την προστασία της Τουρκικής Δημοκρατίας! Και η ταπείνωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Τουρκία για άλλη μια φορά εκκωφαντική! Η συμφωνία Ελλάδας – Ιταλίας για την ΑΟΖ, αν και ήρθε με καθυστέρηση πάρα πολλών ετών ήταν αναμφισβήτητα κάτι πολύ θετικό για την Ελλάδα. Η οριοθέτηση της ΑΟΖ εμμέσως πλην σαφώς συνεπάγεται και την ανακήρυξή της, κάτι που πρώτη φορά κάνει η Ελλάδα έστω και σε ένα τμήμα των θαλασσίων συνόρων της. Υπό αυτή την έννοια είναι ιστορική. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι αναγνωρίζεται το δικαίωμα στα μικρά νησιά να έχουν ΑΟΖ. Έτσι τα Διαπόντια Νησιά γίνονται το «προηγούμενο» που θέλει η Ελλάδα για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Η Τουρκία παίζει τα τελευταία της χαρτιά στη Λιβύη με στόχο την επικράτηση της αναγνωρισμένης διεθνώς λιβυκή κυβέρνηση του Σαράτζ. Κάτι που αν το επιτύχει θα σημάνει, αν όχι την εφαρμογή του τουρκολιβυκού συμφώνου, που παραγνωρίζει εντελώς την ύπαρξη της Ελλάδας στο χάρτη, αλλά τουλάχιστον μια πιο «συμβατική» συμφωνία κομμένη και ραμμένη φυσικά στα τουρκικά συμφέροντα.
Η Ελλάδα δυστυχώς «ανακάλυψε» τη Λιβύη ξαφνικά και πόνταρε τα πάντα στο Στρατάρχη Χάφταρ. Τώρα πλέον ελπίζει να κερδίσει το… «άλογο», στο οποίο πόνταρε. Όμως επί του παρόντος ο Σάρατζ με τη βοήθεια του Ερντογάν όχι μόνο έχει αποτρέψει την κατάληψη της Τρίπολης, αλλά προελαύνει προς τη Σύρτη….
Το θέμα όμως και το βασικό πρόβλημα είναι πως η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απροσδιόριστη, για την ακρίβεια μιλάμε για μη στάση, αφού στους κόλπους της Ευρώπης καταγράφονται αντικρουόμενα συμφέροντα στη Λιβύη, π.χ. μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας. Έτσι οι Τούρκοι αρμενίζουν ελεύθερα στη Λιβύη και με τις δυνάμεις τους έχουν δημιουργήσει ένα ελεύθερο διάδρομο για ενισχύουν τον Σάρατζ.
