Του Δημήτρη Παπαδάκη
Στην μεγαλύτερη εθελουσία έξοδο εργαζομένων, που έχει ποτέ προχωρήσει η ΔΕΗ και μια από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις στην ελληνική αγορά, συμφώνησαν πρόσφατα η διοίκηση και η ΓΕΝΟΠ.
Το πρόγραμμα αφορά 800-1.000 άτομα της λιγνιτικής παραγωγής και η ΔΕΗ θα καταβάλλει 35.000 ευρώ για κάθε αποχώρηση, όπως προβλέπει η συμφωνία με την ΓΕΝΟΠ, εκ των οποίων 20.000 ευρώ ως “μπόνους” και 15.000 ευρώ ως αποζημίωση. Το κόστος του προγράμματος ανέρχεται σε περίπου 35 εκατ. ευρώ, πολύ κοντά στο ετήσιο μισθολογικό κόστος των συγκεκριμένων εργαζομένων. Και αυτό γιατί μιλάμε για εργαζομένους που στη συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν “πλαφονάρει” στα 4.600 ευρώ. Δηλαδή αμείβονται με το παλαιό πλαφόν, το οποίο είχε επιβληθεί στην επιχείρηση στα χρόνια των μνημονίων, και το οποίο μεταφράζεται σε πάνω από 60.000 ευρώ το χρόνο, εφόσον συνυπολογιστούν και οι εργοδοτικές εισφορές, κατηγορία στην οποία ανήκουν στελέχη, αλλά και πάρα πολλοί τεχνίτες με βαρέα, οι οποίοι έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα.
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για επιπλέον «χρυσάφι» στους «χρυσούς» εργαζόμενους, που ως φαίνεται ίσως να είναι οι μόνοι στην Ελλάδα που δεν ένιωσαν τα μνημόνια της προηγούμενης δεκαετίας. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, που στο πρόγραμμα αυτό συμφώνησε και η ΓΕΝΟΠ, η οποία μπορεί να μην έχει πια στην ηγεσία της τον… ηρωικό Φωτόπουλο, αλλά σε γενικές γραμμές διακατέχεται από το ίδιο πνεύμα.
Βεβαίως όλη η ΔΕΗ είναι ένα «χρυσάφι». Σήμερα ο όμιλος ΔΕΗ απασχολεί περί τους 15.109 εργαζόμενους και σύμφωνα με τις περυσινές οικονομικές καταστάσεις η δαπάνη μισθοδοσίας ανήλθε στα 817 εκατ. ευρώ. Διαιρώντας την δαπάνη αυτή με το προσωπικό των 15.109 εργαζομένων, προκύπτει ένα μέσο μισθολογικό κόστος της τάξης των 54.000 ευρώ. Σε μια συγκεκριμένη όμως κατηγορία, που αφορά όσους ανήκουν στα βαρέα και έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, εφόσον συνυπολογιστούν και οι εργοδοτικές εισφορές, το ποσό κινείται κοντά στα 70.000 ευρώ το χρόνο.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια βρίσκεται συνεχώς στα πρόθυρα χρεοκοπίας και απαξιωμένη σε όλα τα επίπεδα (τεχνολογία, προσωπικό, υπηρεσίες κ.λπ.). Δυστυχώς υπάρχει πάντα ο καταναλωτής ή γενικότερα ο φορολογούμενος να πληρώνει τις ζημίες της εταιρείας και τους «χρυσούς» μισθούς των εργαζομένων της επιχείρησης. Γιατί υπάρχει πάντα το «βαθύ» πελατειακό κράτος για να κάνει τις δουλειές του με τις ΔΕΚΟ.
Και μιας και μιλάμε για business, ας σημειώσουμε ότι η –πάντα στα πρόθυρα χρεοκοπίας- ΔΕΗ έχει βγάλει διαγωνισμό8,5 εκατομμυρίων ευρώ (προ ΦΠΑ) για «Παροχή Επικοινωνιακών και Διαφημιστικών Υπηρεσιών της ΔΕΗ», δηλαδή για να… διαφημιστεί! Στον διαγωνισμό, η προκήρυξη του οποίου ήταν σχεδόν φωτογραφική (για να πάρεις μέρος θα έπρεπε να έχεις μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών των τριών τελευταίων οικονομικών χρήσεων 8.000.000 ευρώ και να έχεις υλοποιήσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων 5 ετών, συμβάσεις με ίδιο αντικείμενο με αυτό του διαγωνισμού, εκ των οποίων μία τουλάχιστον να είναι αξίας ίσης ή μεγαλύτερης του 50% της προϋπολογισμένης αξίας του αντικειμένου του διαγωνισμού), σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας συμμετείχαν μόνο δύο εταιρείες. Πάλι καλά για μια τόσο «φωτογραφική» προκήρυξη…
