Του Δημήτρη Παπαδάκη
Τη θέση ότι όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχουν την υποχρέωση να στηρίξουν την Ελλάδα», εξέφρασε η Άνγκελα Μέρκελ, σε δηλώσεις της κατά την ετήσια θερινή συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο. H ίδια υποστήριξε ότι «έχει συζητήσει εντατικά» το ζήτημα της Ανατολικής Μεσογείου με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν.
Άλλωστε, όπως ανακοινώθηκε από τις Βρυξέλλες, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ θα έχει συναντήσεις και με τους δύο ηγέτες σήμερα και τη Δευτέρα. Θα προηγηθεί το τετ α τετ με τον Μακρόν στο Παρίσι σήμερα, ενώ τη Δευτέρα θα μεταβεί στο Βερολίνο για να συναντήσει την κ. Μέρκελ. Οι δηλώσεις της Γερμανίδας Καγκελαρίου έγιναν λίγο – πολύ την ώρα που συνεδρίαζαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. στη γερμανική πρωτεύουσα, με τον κατάλογο κυρώσεων κατά της Τουρκίας να βρίσκεται στο επίκεντρο.
Αυτή είναι λίγο – πολύ η… είδηση που έπαιξε χθες. Όμως η κ. Μέρκελ θα πρέπει και η ίδια να αναλογιστεί τις ευθύνες της και τις υποχρεώσεις της. Και δεν το λέμε αυτό υπό το πρίσμα του αντιγερμανισμού και του αντιμερκελισμού, που αναπτύχθηκε κατά την προηγούμενη δεκαετία στην Ελλάδα. Εξάλλου η άποψη του υπογράφοντος είναι πως η βασική ευθύνη, όπως και για τη χρεοκοπία, όπως για το γεγονός ότι αναλώσαμε δέκα ολόκληρα χρόνια προκειμένου να βγούμε από τα μνημόνια ανήκει σε εμάς τους ίδιους, χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι οι δανειστές υπήρξαν άμοιροι ευθυνών.
Θα πρέπει η Γερμανίδα Καγκελάριος να αναλογιστεί τις δικές της ευθύνες για το γεγονός ότι οι γερμανικές εξαγωγές όπλων στην Τουρκία συνεχίζονται κανονικά. Τις ευθύνες ότι παρά το εμπάργκο όπλων που αποφασιστεί στη Λιβύη, η Αirbus συντηρεί τα τουρκικά μεταγωγικά αεροσκάφη που μεταφέρουν στρατιωτικές δυνάμεις και οπλισμό στη Λιβύη. Θα πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες της η Γερμανία για τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη. Θα πρέπει και η Γερμανία και φυσικά συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλογιστούν τις ευθύνες του για το φιάσκο της επιχείρησης Irini για την επιβολή του εμπάργκο όπλων μέσω θαλάσσης στη Λιβύη. Πριν λοιπόν η κ. Μέρκελ κουνήσει το… προτεσταντικό της δάκτυλο στους υπολοίπους για τις υποχρεώσεις τους, ας αναλογιστεί πρώτα τις δικές της υποχρεώσεις.
Το δεύτερο φάουλ της Μέρκελ είναι ότι δεν μπορεί να παίζει με τη νοημοσύνη μας. Δεν μπορεί δηλαδή από την μια να μιλά για την υποχρέωση των Ευρωπαίων να στηρίξουν την Ελλάδα και από την άλλη να επιμένει στο «να τα βρούμε» με τους Τούρκους. «Έχω επανειλημμένα προσπαθήσει προκειμένου να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση και αυτό γίνεται εν μέρει μόνο με το να μιλάει κανείς συνεχώς και με τις δύο πλευρές. Οι διαφορές που υπάρχουν εκεί σε ό,τι αφορά τον διαχωρισμό των οικονομικών ζωνών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μαζί. Για αυτό προσπαθεί η Γερμανία». Αυτό ήταν το δεύτερο χαρακτηριστικό απόσπασμα της χθεσινής συνέντευξης Τύπου της Γερμανίδα Καγκελαρίου.
Η Μέρκελ μιλά για «διαφορές» και η αλήθεια είναι πως μια διαφορά αυτή τη υφαλοκρηπίδα αναγνωρίζει και η Ελλάδα. Εικόνα όμως από το… πεδίο δεν έχει η Μέρκελ. Δεν ξέρει πόσες φορές έχει τρυπηθεί ο βυθός της Κύπρου από τα γεωτρύπανα του Ερντογάν; Δεν ξέρει τίποτα για το σουλάτσο του ερευνητικού σκάφους Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα; Το τουρκικό τσαμπουκά δεν τον βλέπει η Μέρκελ;
