Του Δημήτρη Παπαδάκη
Με σκανδαλώδη τρόπο βλέπουμε να επαναλαμβάνονται όσα ζήσαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η Τουρκία αποσύρει στο λιμάνι το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis λίγες ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, με προφανή στόχο να επαναλάβει την μεγάλη της επιτυχία πριν από τρεις περίπου μήνες : να μην υποστεί οικονομικές κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αν υπάρξουν κυρώσεις αυτές να είναι χλιαρές και να αφορούν φυσικά πρόσωπα ή τουρκικές εταιρείες.
Βεβαίως η… κρουαζιέρα για περίπου ενάμισι μήνα του Oruc Reis στην ελληνική υφαλοκρηπίδα ολοκληρώθηκε μπαίνοντας ξανά το Oruc Reis στη ζώνη μετά 6 και 12 ναυτικών μιλίων από το Καστελόριζο. Tο τουρκικό πλοίο έφτασε στα επτά ναυτικά μίλια νοτίως του Καστελόριζου λίγο πριν στρίψει για την Αττάλεια. Μια ακόμη de facto επιβεβαίωση ότι το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας δεν ισχύει όχι μόνο στο Καστελόριζο, αλλά σε όλο το Αιγαίο, αφού η Ελλάδα δεν έχει τη δύναμη να επεκτείνει στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά της ύδατα.
Για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης ενόψει της συζήτησης στην Ε.Ε για κυρώσεις δεν θα πούμε τίποτα. Η ελληνική κυβέρνηση κατέβασε το στόλο όταν τον Αύγουστο το Oruc Reis βρίσκονταν 100 ναυτικά μίλια νότια του Καστελόριζου και τώρα που έφτασε στα 7, είναι ζήτημα αν υπήρξε ένα ελληνικό πλοίο στην περιοχή…. Βεβαίως, αν είναι απλώς να παρακολουθούμε την κρουαζιέρα του Oruc Reis δεν χρειάζεται να βγει όλος ο στόλος έξω από το ναύσταθμο. Και με ένα πλοίο ίδια είναι η ντροπή…
Οι Βρυξέλλες όμως που κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Λευκορωσία και την καταπάτηση τους στην Τουρκία από τον Ερντογάν δεν την βλέπουν, θα περάσουν στο ντούκου ακόμη και το άνοιγμα των Βαρωσίων στην Κύπρο; Τα ψηφίσματα του ΟΗΕ για τα Βαρώσια δεν λένε τίποτα στις Βρυξέλλες; Θα περάσουν στο ντούκου τις φωτογραφίες του Ερντογάν με το δολοφόνο του Σολωμόντα Σολωμού;
Θα έχει πολύ ενδιαφέρον όμως να δούμε ποια θα είναι στάση της Κύπρου, την οποία από αδελφό τείνουμε να την αναγάγουμε σε εχθρικό κράτος. Και ίσως περισσότερο ενδιαφέρον απ’ όλα θα έχει η στάση της Γαλλίας του Μακρόν; Θα συνεχίζει στην ίδια γραμμή ή βλέποντας ότι δεν υπάρχει καμία ανταπόκριση από την Ελλάδα θα βάλει νερό στο κρασί του και θα στοιχηθεί πίσω από τη Γερμανία που στρώνει το ευρωπαϊκό χαλί στον Ερντογάν; Πάντως είναι εντυπωσιακό ενόψει της Συνόδου Κορυφής για τις πιθανές κυρώσεις στην Τουρκία να συζητάμε για το θέμα με εκτιμήσεις για το τι θα πράξουν τρίτες χώρες, ωσάν να είμαστε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή ωσάν να μας αφορά όσο αφορά τη Σλοβακία.
Δεν μας φταίνε όμως οι «κακές» και «ιδιοτελείς» Βρυξέλλες… Το πρόβλημα μας είμαστε εμείς, γιατί όταν έγινε ο θαλασσιος Αττίλας με τις γεωτρήσεις στη Κύπρο, εμείς δεν ήμασταν στο πλευρό της. Τώρα θα πληρώσουμε αυτή μας τη στάση. Γιατί η Ευρώπη θα πει «ό,τι κάναμε για την Κύπρο, θα κάνουμε και για εσάς» και σε αυτό φυσικά δεν έχουμε να απαντήσουμε απολύτως τίποτα. Επομένως μεθαύριο, στη Σύνοδο, δεν πρέπει να περιμένουμε απολύτως τίποτα. Αν ο Ερντογάν αρχίσει να τρυπάει νοτίως του Καστελόριζου, μόνο τότε θα δούμε αντίστοιχες κυρώσεις με αυτές για την τουρκικές γεωτρήσεις στην Κύπρο. Κυρώσεις της πλάκας…
Δυστυχώς αυτά είναι τα επίχειρα του «η Κύπρος κείται μακράν». 16 χρόνια είμαστε μαζί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με ελλαδική κυρίως υπαιτιότητα δεν έχουμε καταφέρει να συντονιστούμε μαζί της απέναντι στην κοινή απειλή.
