Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες του κόσμου, που και αν το πολίτευμά της είναι δημοκρατικό, οι αιρετοί απολαμβάνουν προνόμια, που παραπέμπουν σε άλλου τύπου καθεστώτα. Σε απολυταρχίες, σε δικτατορίες, σε ελέω θεού βασιλείες, σε φεουδαρχίες. Το βασικότερο από αυτά είναι η ασυλία. Και δεν εννοώ τη βουλευτική ασυλία, αλλά την ασυλία στα μικρά και καθημερινά πράγματα, που εκπορεύεται βέβαια από τη βουλευτική ασυλία, αλλά είναι ενδεικτική του πόσο χειρότερα είναι τα πράγματα, αν αρχίσουμε να συζητάμε για τα πολύ σοβαρά ζητήματα της χώρας.
Το πιο ενδεικτικό παράδειγμα είναι τα όσα συνέβησαν εσχάτως στη διάρκεια του lockdown με τις συμπεριφορές κομμάτων και πολιτικών. Είδαμε, για παράδειγμα, τον Παύλο Πολάκη, από το ΣΥΡΙΖΑ, να πηγαίνει μπροστά από τη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «Σωτηρία» και να βγάζει χωρίς μάσκα… ένα λογύδριο κατά της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία. Όσα είπε θα μπορούσε φυσικά να τα πει από το γραφείο του, αλλά ήθελε ως φόντο τον ανθρώπινο πόνο για να πουλήσει την πολιτική του πραμάτεια. Το δυστύχημα είναι πως ο πολύς Πολάκης δεν σκέφτηκε ότι εκεί που δεν μπορούν να βρεθούν οι άνθρωποι που έχουν το δικό τους άνθρωπο στην Εντατική να δίνει μάχη για τη ζωή του, αυτός στάθηκε ανενόχλητος, χωρίς μάσκα και παραβίασε το νόμο.
Αν και είναι πολύ πιο light παράδειγμα, ο «πυρήνας» είναι ο ίδιος, για αυτό που έκανε το πρωθυπουργικό ζεύγος στην Πάρνηθα. Η παραβίαση του νόμου. Ο Πρωθυπουργός, όπως και όλοι οι αιρετοί (βουλευτές, περιφερειάρχες, δήμαρχοι) δεν υπόκεινται στους περιορισμούς της κυκλοφορίας¨, αναφορικά με την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αυτό όμως σε σχέση με το καθήκοντά τους ή γενικότερα της πολιτική τους δράση. Αν ήθελε το πρωθυπουργικό ζεύγος να κάνει σωματική άσκηση εν μέσω lockdown θα έπρεπε να πάει στο Λυκαβηττό, κοντά στο σπίτι του δηλαδή και όχι στην Πάρνηθα 40 χλμ μακριά. Τα όσα, δε, είπε ο Κ. Μητσοτάκης στην πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του, περί κίνησης εντός της περιφερειακής ενότητας, δείχνουν όπως όχι μόνο ότι έχει χάσει τη συναίσθηση των πράξεών του, αλλά πως δεν γνωρίζει ούτε το νόμο. Ο οποιοσδήποτε θα ήθελε μια βόλτα στο βουνό, αλλά μόνο ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι μπορεί να τη κάνει…
Το πιο ακραίο και το πιο χυδαίο, βέβαια, παράδειγμα είναι αυτό που έκανε το ΚΚΕ στην επέτειο του Πολυτεχνείου, βάζοντας ως συνήθως ένα ψευτοιδεολογικό περιτύλιγμα στην θεσμική ανομία που προωθεί. Ο Κουτσούμπας και συν αυτώ κάλεσαν σε πορεία εν μέσω lockdown, δηλαδή προσκάλεσαν άλλους να θέσουν σε διακινδύνευση τη ζωή τους. Κάτι που είναι εγκληματικό από μόνο του, γιατί όσο κι αν στον Περισσό φαντασιώνονται ότι τα μέτρα του lockdown είναι το ίδιο με τα τανκς της Χούντας, αυτό δεν είναι κάτι που παρά μόνο οι πάσχοντες ιδεολογική θρησκοληψία μπορούν να πιστέψουν.
Πρόσφατα στην Εσθονία, η υπουργός Παιδείας, μητέρα έξι (!) παιδιών, υπέβαλε την παραίτησή της μετά από δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι χρησιμοποιούσε κρατικό αυτοκίνητο και οδηγό του υπουργείου για να μεταφέρει τα παιδιά της στο σχολείο. Αυτά σε μια πρώην σοβιετική Δημοκρατία, που έχει γίνει πολύ πιο φιλελεύθερη και δημοκρατική χώρα, από εμάς. Εδώ βέβαια οι συνοδοί αστυνομικοί των πολιτικών και όλων των δημοσίων προσώπων που τυγχάνουν αστυνομικής προστασίας χρησιμεύουν για τα ψώνια του super-market…
Η Ελλάδα θα αρχίσει να γίνεται σοβαρό κράτος όταν π.χ. η Τροχαία θα κόβει πρόστιμα στο πρωθυπουργικό ή υπουργικό αυτοκίνητο για παράβαση του ορίου ταχύτητας, όταν η κομματική σημαία, οιουδήποτε χρώματος, δεν θα δικαιολογεί την παράνομη αφισοκόλληση ή την οποιαδήποτε άλλη έκνομη πράξη.
