Toυ Δημήτρη Παπαδάκη
Δυστυχώς ούτε η φετινή επέτειος των 200 ετών από την Ελληνική επανάσταση αρκεί για να μας δώσει μερικά διδάγματα από την Ιστορία.
Τις προάλλες στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Αλέξης Τσίπρας διασταύρωσαν για άλλη μία φορά τα ξίφη τους με αφορμή την επίσκεψη του πρώτου στην Ικαρία και τις εικόνες του γεύματος που παρατέθηκε προς τιμήν του στο σπίτι του τοπικού βουλευτή, εικόνες που δεν συνάδουν με τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας. Όσο όμως εμείς εδώ τσακωνόμαστε για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Ικαρία και το αν τηρήθηκαν τα μέτρα κατά της πανδημίας – πράγμα που είναι δευτερευούσης σημασίας – Τούρκοι αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ικαρία ως πρόκληση με το γνωστό αλλά πέρα ως πέρα αβάσιμο σκεπτικό τον αποστρατικοποιημένω νήσων.
Σε μία άλλη χώρα η τουρκική παρέμβαση θα ήταν αρκετή, έτσι ώστε η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να αντιπαρατεθούν για οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Ωστόσο εμείς εδώ φαίνεται ότι δεν έχουμε πάρει το μάθημά μας… Ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός του απαγορεύτηκε από την Τουρκία να προσγειωθεί στη Ρόδο όταν πήγαινε επίσκεψη στο Ιράν και θα έπρεπε από το δικό του πάθημα να είχε πάρει κάποια διδάγματα.
Βεβαίως για να υπάρχει μία συνεννόηση στα εθνικά θέματα αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο της αντιπολίτευσης, αλλά και της κυβέρνησης που έχει σε πολλά θέματα εκ του ρόλου της την πρωτοβουλία των κινήσεων. Και ενώ από τους τελευταίους μήνες ζούμε μία συνεχιζόμενη ελληνοτουρκική κρίση δεν έχει συνεδριάσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Έτσι αυτή τη στιγμή ψάχνουμε να καταλάβουμε ποιά είναι η εθνική γραμμή. Η εθνική γραμμή φαίνεται ότι πηγαίνει όλο και πιο πίσω, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή αυτό που ακόμη δεν είναι τόσο ξεκάθαρο να αποτυπωθεί σε μία εθνική ήττα είτε αυτή αφορά τα ζητήματα των θαλάσσιων ζωνών, είτε το κυπριακό πρόβλημα.
Θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει τα μηνύματα και τα διδάγματα των εμφυλίων πολέμων στη διάρκεια της επανάστασης θα μπορούσαμε να είχαμε καταλάβει πως όταν έχουμε απέναντι μας έναν γείτονα που επιβουλεύεται την εθνική μας κυριαρχία, είναι επικίνδυνη πολυτέλεια να τσακωνόμαστε για δευτερεύουσες σημασίας θέματα.