Του Δημήτρη Παπαδάκη
Ο θείος Τζο, o Mπαϊντενόπουλος, μας στέλνει στην Κωνσταντινούπολη. Από τις αντιδράσεις όχι μόνο των μέσω κοινωνικής δικτύωσης αλλά και αρκετών ΜΜΕ αυτό είναι το συμπέρασμα : σύντομα θα πάρουμε την Πόλη…
Ήταν πράγματι απρόσμενη η αναφορά του Τζο Μπάιντεν στη δήλωσή του για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων στην “Constantinople” (Κωνσταντινούπολη) και όχι “Istanbul”. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πάρουμε την Πόλη… Ίσως να είναι βολικό για όσους έχουν απογοητευτεί από το ξανθό γένος και ο θείος Τζο είναι μια κάποια λύση για να συνεχίσουν να ονειρεύονται.
Στη δήλωσή του, ο Τζο Μπάιντεν υποστηρίζει ότι, μιλώντας για “Γενοκτονία” δεν… κατηγορεί κάποιον, αλλά επιδιώκει να μην επαναληφθεί η Ιστορία. Έγκλημα χωρίς δράστη, δηλαδή… Αυτό το σημείο της δήλωσης Μπάιντεν δεν το πρόσεξαν οι αναλυτές του καφενείου, που περιμένουν κάποιος άλλος να πάρει την Πόλη και να μας τη δώσει ως περιούσιος λαός που είμαστε.
Η αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από τις ΗΠΑ είναι πράγματι κάτι σημαντικό. Και όχι μόνο για τους Αρμένιους. Είναι κάτι σημαντικό και για την Τουρκία, γιατί είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που της υπενθυμίζεται ότι η ιστορία της είναι κατά βάση ένα ποινικό μητρώο… Και η Τουρκία που δεν έχει υποστεί καμία ποινή για το ποινικό της μητρώο είναι λογικό να εκνευρίζεται και να νιώθει ότι η αμερικανική πίεση δύναται να γίνει πιο έντονη και να αγγίξει θέματα που θα «πονάνε» πραγματικά την Τουρκία.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων έχει αξία ηθική μόνο για τους Αρμένιους. Για εμάς θα πρέπει να είναι μια ακόμη υπενθύμιση ότι δεν έχουμε καταφέρει να επικοινωνήσουμε στον υπόλοιπο κόσμο όπως θα έπρεπε τη Γενοκτονία των Ποντίων και γενικότερα των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Η Γενοκτονία των Ποντίων εκτός από την Ελλάδα είναι αναγνωρισμένη μόνο από τη Σουηδία, την Αρμενία και την Ολλανδία.
Κατά τα λοιπά συμμετέχουμε σε μια άτυπη πενταμερή συνάντηση για την Κύπρο και καθόμαστε λίγο – πολύ στο ίδιο τραπέζι με αυτό που αποκαλούμε ψευδοκράτος…. Μέχρι κάποια στιγμή να ξυπνήσουμε και να απορήσουμε γιατί ενώ όλα ήταν ευνοϊκά για τον ελληνισμό τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την Κύπρο έγιναν κουρελόχαρτα…
