Του Δημήτρη Παπαδάκη
«Είναι το πανεπιστήμιο η Δ΄ Λυκείου; Όχι! Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να είναι η Δ΄ Λυκείου. Το πανεπιστήμιο είναι ένα άλλο επίπεδο εκπαιδεύσεως. Για να μπορέσεις να μπεις σε αυτό πρέπει να έχεις κάποιο ακαδημαϊκό ελάχιστο, να μπορείς να παρακολουθήσεις το πανεπιστήμιο, να μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τις εξετάσεις, να μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τα μαθήματα».
Με αυτή την αποστροφή του Άγγελου Συρίγου στη Βουλή στη συζήτηση με το Γ. Βαρεμένο για τα πανεπιστημιακά Τμήματα της Αιτωλοακαρνανίας κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει απόλυτα. Όμως το πρόβλημα δεν λύνεται με το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις πανεπιστημιακών Τμημάτων. Απλώς κρύβεται κάτω από το χαλί… Το πρόβλημα έχει να κάνει πρωτίστως με τις χαμηλές, τις ολοένα χαμηλότερες επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών (κατά μέσο όρο πάντα). Γιατί όταν, όπως σωστά λέει ο Άγγελος Σύριγος, κάποιος περνάει στο Πανεπιστήμιο με τρεις λευκές κόλλες και με τέσσερες αράδες στην τέταρτη, δεν είναι ότι κάνει πλάκα, είναι ότι δεν ξέρει απαντήσει…
Και δεν το λέμε εμείς, το λένε οι διαγωνισμοί του προγράμματος PISA (Programme for International Student Assessment) του ΟΟΣΑ. Εκεί οι Έλληνες μαθητές κατατάσσονται κάτω από 40η θέση μεταξύ μαθητών από 77 χώρες. Και οι επιδόσεις των Ελλήνων μαθητών συνεχώς φθίνουν σε τέτοιου τύπου αξιολογήσεις. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δυστυχώς όμως η καρδιά του προβλήματος, το γεγονός δηλαδή ότι το σχολείο έχει πάψει να είναι χώρος αξιολόγησης, δεν το αγγίζει η σημερινή κυβέρνηση. Όπως δεν το άγγιξαν και οι προηγούμενες. Σήμερα μπορείς να πάρεις απολυτήριο Λυκείο σχεδόν χωρίς να ξέρεις να γράφεις το όνομά σου και έχεις τη δυνατότητα να δώσεις πανελλήνιες και γράφοντας τέσσερις αράδες σε ένα κωλοΤΕΙ που ο… φιλέσπαχνος κύριος Γαβρόγλου το έκανε Πανεπιστήμιο.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι η μεταρρύθμιση στην Παιδεία πρέπει να ξεκινήσει από το Δημοτικό. Ποιος όμως τολμά να τα βάλει με τα πανίσχυρα συνδικάτα της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ; Ποιος καθηγητής στο Γυμνάσιο ή στο Λύκειο τολμά να βάλει στο τρίτο τρίμηνο πεντάρια ή μονάδες; Δεκάρια βάζουν για να μπορέσει το παιδί έστω και το Σεπτέμβριο να περάσει την τάξη… Το αν αξίζει να περάσει την τάξη έχει απαντηθεί από τον… προηγούμενο Σεπτέμβριο…
