Η ανακοίνωση των βάσεων και του αριθμού των επιτυχόντων στα πανεπιστημιακά Τμήματα δημιούργησε εντυπώσεις λόγω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, που σε κάποιες περιπτώσεις όμως δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Στην περίπτωση του Τμήματος Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων φάνηκε αρχικά πως περίπου ένα 70% των διαθέσιμων θέσεων έμειναν κενές, καθώς το Υπουργείο Παιδείας με λαϊκίστικο τρόπο «έδωσε» στο Τμήμα του Αγρινίου 280 θέσεις εισακτέων. 100 περισσότερες θέσεις σε σχέση με πέρυσι, παρά το γεγονός ότι μιλάμε για ένα τμήμα που μόλις μπαίνει στον τρίτο χρόνο της ζωής του. Αυτό όμως έγινε σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν στην τοπική κοινωνία οι εντυπώσεις, που δημιούργησε η κατάργηση του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων Αγροτικών Προϊόντων και Τροφίμων, γνωρίζοντας βέβαια ότι δεν θα καλυφθούν λόγω της ΕΒΕ.
Το Τμήμα στην καθιερωμένη αλληλογραφία του με το Υπουργείο, όπως πληροφορείται το ΑγρίνιοCulture.gr, είχε ζητήσει 90 εισακτέους, αφού τόσους έκρινε ότι μπορεί να εκπαιδεύσει επαρκώς με βάση το υφιστάμενο προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή. Τελικά με τους 88 επιτυχόντες, το Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων άγγιξε το 100% των προσδοκιών των καθηγητών του –που κάτι παραπάνω ξέρουν από όλους μας για τις δυνατότητες του Τμήματος στην παρούσα φάση- και υπό αυτή την έννοια δεν καταγράφει αρνητικές επιπτώσεις από την καθιέρωση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Oι 280 εισακτέοι, που “έδωσε” το Υπουργείο Παιδείας, είναι προφανές ότι είναι ένας εξωφρενικός αριθμός, καθώς μιλάμε για ένα Τμήμα που δεν έχει ακόμη αποδώσει τους πρώτους του αποφοίτους και ως νεοϊδρυθέν έχει ακόμη ελλείψεις, για να μπορέσει να εκπαιδεύσει ένα τόσο μεγάλο αριθμό φοιτητών, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι έχουμε να κάνουμε εν πολλοίς με ένα εργαστηριακό τμήμα. Πρόκειται φυσικά για μια παλιά τακτική του Υπουργείου, να δίνει περισσότερες θέσεις, από όσες μπορούν τα Πανεπιστήμια να καλύψουν, τακτική που συνεχίζεται ακόμη κι αν με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής δεν έχει τόσο έντονες πια επιπτώσεις. Ωστόσο πολλοί ακαδημαϊκοί θεωρούν ότι πλήττει το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων και φυσικά αποκαλύπτει πόσο υποκριτική είναι η μεταρρυθμιστική του διάθεση.
