Του Δημήτρη Παπαδάκη
Πρόσφατα υλοποιήθηκε ένας μέρος της δωρεάς συνολικού ύψους 25 εκατ. ευρώ του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος προς το Πυροσβεστικό Σώμα. Το πρώτο σκέλος της δωρεάς, ύψους 6,5 εκατομμυρίων, αφορούσε την παροχή απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας στους εργαζόμενους του Πυροσβεστικού Σώματος. Οι παραδόσεις των μέσων ατομικής προστασίας έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και το Πυροσβεστικό Σώμα έχει πλέον στην κατοχή του, μεταξύ άλλων, 17.000 στολές, 17.500 άρβυλα, 3.000 μπότες, 4.000 μάσκες, 5.000 κουκούλες, 2.000 κράνη και άλλα είδη ατομικής προστασίας, εξασφαλίζοντας έτσι την καλύτερη δυνατή προστασία των ανθρώπων που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της πυρόσβεσης.
Μεγάλο μέρος αυτών των ειδών ατομικής προστασίας πήγε στους περίπου 2.500 εθελοντές πυροσβέστες. Βάσει του νόμου 4029 του 2011 ήταν υποχρέωση του Πυροσβεστικού Σώματος να εξοπλίζει τους εθελοντές πυροσβέστες του, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ στη δεκαετία που πέρασε και ίσως τελικά να μην συνέβαινε ποτέ, αν δεν μεσολαβούσε η δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Και αν αύριο το πρωί θελήσει κάποιος να γίνει εθελοντής πυροσβέστης και πάει και εκπαιδευτεί, θα πρέπει μάλλον να περιμένει την επόμενη δωρεά, διαφορετικά θα πρέπει να πληρώσει από την τσέπη του για τα μέσα ατομικής προστασίας ένα κόστος που κυμαίνεται μεταξύ 1.000 και 1.500 ευρώ.
Τι κουβέντα λοιπόν να κάνει κάποιος για επενδύσεις στα προληπτικά μέτρα πυροπροστασίας, στα αεροσκάφη πυρόσβεσης, στους καθαρισμούς των δασών, στα σχέδια διαχείρισης των κρίσεων κτλ;
Επί πολλά χρόνια στο τοπικό Τύπο κάνουμε ρεπορτάζ για τις προσπάθειες των διοικητών των πυροσβεστικών υπηρεσιών της περιοχής να μπορέσουν να εξασφαλίσουν δωρεάν από ιδιώτες λάστιχα για τα οχήματα της υπηρεσίας. Τo νεότερο ρεπορτάζ λέει ότι οι πυροσβέστες διεκδικούν δικαστικά χιλιάδες ώρες απλήρωτης υπερεργασίας. Ευτυχώς που ήρθαν στα πλαίσια της ευρωπαϊκής βοήθειας οι Ρουμάνοι, οι Σλοβάκοι, οι Σέρβοι και οι Τσέχοι πυροσβέστες και είδαμε τα οχήματά τους, τις στολές τους, την οργάνωσή τους. Η σύγκριση είναι φυσικά καταλυτική.
Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια και όχι μόνο λόγω της οικονομικής κρίσης των μνημονίων σε καθεστώς διαρκούς οπισθοδρόμησης. Σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Η οπισθοδρόμηση αυτή ίσως δεν γίνεται τόσα εύκολα αντιληπτή, καθότι ιδίως σε συνθήκες κρίσης κυριαρχεί το στοιχείο της αυτοθυσίας, της υπερπροσπάθειας και γενικότερα το φιλότιμο του Έλληνα. Όμως η αυτοθυσία και το φιλότιμο δεν αρκούν πάντα για να αντιμετωπίσουν μια έκτακτη ανάγκη ή κατάσταση, όπως ήταν οι πυρκαγιές του Αυγούστου ή η πανδημία του κορονοϊού στον τομέα της Υγείας. Χρειάζονται και τα μέσα και η οργάνωση. Και αυτά σε πολύ μεγάλο βαθμό απουσιάζουν.
Ένα ακόμη πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα της οπισθοδρόμησης της χώρας, το οποίο σχετίζεται άμεσα με τις πυρκαγιές, είναι το πεπαλαιωμένο και ασυντήρητο δίκτυο του ηλεκτρικού ρεύματος της χώρας. Κάτι που έχει καταστήσει τη ΔΕΗ ως έναν από τους μεγαλύτερους «εμπρηστές». Τα κενά στη συντήρηση περίπου 250.000 χιλιομέτρων του ηλεκτρικού δικτύου (ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ), όπως έχουν καταδείξει αρκετές εκθέσεις της Πυροσβεστικής ευθύνονται αρκετά συχνά για τις πυρκαγιές, που καίνε τα ελληνικά δάση.
Κύριο πρόβλημα εντοπίζεται στην κοπή των δέντρων που έρχονται σε επαφή με τα καλώδια της ΔΕΗ, ενώ η επιχείρηση δεν προχωρεί σε επαρκή καθαρισμό των μονωτήρων και των μετασχηματισμών των πυλώνων, με αποτέλεσμα να προκαλούνται εκρήξεις ή σπινθήρες που προκαλούν στην πορεία πύρινο όλεθρο. Μάλιστα ορισμένες φορές έχουν σχηματιστεί και δικογραφίες και έχουν υπάρξει και καταδίκες σε βάρος στελεχών της ΔΕΗ για πρόκληση πυρκαγιάς από αμέλεια.
