Γιατί η Αιτωλοακαρνανία βρίσκεται εδώ πέντε μήνες τουλάχιστον, από τότε δηλαδή που έγιναν άμεσα διαθέσιμα τα εμβόλια, αρκετά κάτω από τον πανελλαδικό μέσο όρο των εμβολιασμών; Οι απαντήσεις ποικίλλουν, αλλά το πρόβλημα είναι δεδομένο και δεν φαίνεται να απασχολεί τους επιστημονικούς φορείς της περιοχής, που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην προσπάθεια να πειστούν τουλάχιστον όσοι έχουν επιφυλάξεις, καθώς με τους αρνητές δεν υπάρχει ελπίδα.
Πέρα από κάποια γενικού τύπου καλέσματα δεν είδαμε καμία ειδικότερη πρωτοβουλία ούτε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αγρινίου, ούτε από τον Ιατρικό Σύλλογο Αιτωλοακαρνανίας. Ο Ιατρικός Σύλλογος Αιτωλοακαρνανίας μάλιστα το προσεχές διάστημα ετοιμάζει ημερίδα με θέμα «Η Ιατρική περίθαλψη στο Μεσολόγγι και την υπόλοιπη Ελλάδα κατά την Επανάσταση»… Δεν θα έπρεπε όμως να είχε προηγήθει μια ημερίδα, μια δράση υπέρ του εμβολιαστικού προγράμματος; Και είναι πραγματικά κρίμα να διαπιστώνει κανείς κάτι τέτοιο, όταν ο Ιατρικός Σύλλογος Αιτωλοακαρνανίας πράγματι βοήθησε πολύ στη στελέχωση του εμβολιαστικού κέντρου στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου. Η συνδρομή όμως στην πειθώ και την καμπάνια υπέρ των εμβολιασμών, που θεωρητικά θα ήταν το εύκολο κομμάτι, δεν υπήρξε ποτέ…
Πέρα όμως από τη συνδρομή ή όχι των επιστημονικών συλλόγων της περιοχής στην εμβολιαστική καμπάνια, υπάρχει και κάτι ακόμη με μεγάλη σημειολογική αξία. Δεν είδαμε καμία καταδίκη των υγειονομικών που με “πλάγιους” τρόπους προσπάθησαν να αποφύγουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Αντιθέτως είδαμε γιατρούς του δημοσίου και ιδιώτες στις αρχές Σεπτεμβρίου να μοιράζουν αφειδώς τις αναρρωτικές άδειες στους αντιεμβολιαστές υγειονομικών, που πίστευαν ότι θα μπορούσαν έτσι να αποφύγουν έτσι την αναστολή εργασίας.