Η παρόχθια ζώνη της Τριχωνίδας είναι η ασπίδα που κρατά την λίμνη καθαρή. Χρειάζεται προστασία και διαχείριση των σημαντικών οικότοπων – όχι «ανάπλαση» και «παραλίμνια διαδρομή». Η μελέτη που προκηρύσσει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας οδηγεί στην αλλοίωση του τοπίου και καταστροφή της βιοποικιλότητας σε περιοχή του Ευρωπαϊκού Δικτύου Natura-2000 – ευτυχώς είναι απίθανο να υλοποιηθεί, οπότε απλά έχουμε μια ακόμη κατασπατάληση δημόσιων πόρων.
Αυτή την εκτίμηση κάνει η παράταξη της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας και ο περιφερειακός σύμβουλος Κ. Παπακωνσταντίνου, με αφορμή την υπογραφή της σύμβασης για την ανάπλαση ενός μεγάλου κομματιού της βόρειας όχθης της Τριχωνίδας από την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Αξιοσημείωτο είναι μεταξύ άλλων το γεγονός ότι η Οικολογική Δυτική Ελλάδα εκτιμά ότι η «ήπια» παραλίμνια διαδρομή 24 χιλιομέτρων δεν μπορεί να υπάρξει όταν έξι χιλιόμετρα παράνομου δρόμου».
Αναλυτικά ο Κ. Παπακωνσταντίνου αναφέρει :
Γιατί η Τριχωνίδα διατηρεί ακόμη καλή ποιότητα νερών και φυσικό πλούτο παρά τις υψηλές πιέσεις που δέχεται από γειτονικούς οικισμούς, παραγωγικές μονάδες και καλλιέργειες; Ένας βασικός λόγος είναι ότι μέχρι τώρα παρέμεινε ακέραιη η παραλίμνια ζώνη. Τουλάχιστον 35 από τα 50 χιλιόμετρα της ακτογραμμής διατηρούν καλαμιώνα και παρόχθια βλάστηση ενώ τουλάχιστον άλλα 10 χιλιόμετρα είναι απότομες πλαγιές. Μέσα από αυτό το περιμετρικό φυσικό τείχος, τα νερά της λίμνης και όλες οι επιφανειακές απορροές υφίστανται φυσικό καθαρισμό, φιλτράρισμα, κατακράτηση ρυπαντών και οξυγόνωση.
Όλα όμως κρέμονται από μία κλωστή: Μπαζώματα, επιχωματώσεις και καταστροφικές διανοίξεις παραλίμνιων δρόμων εντείνονται, ο καλαμιώνας συρρικνώνεται και τοπικά χάνεται. Αν αυτό συνεχιστεί, θα χαθεί για πάντα το πιο σημαντικό απόθεμα καθαρού γλυκού νερού – περιζήτητο όσο ποτέ λόγω κλιματικής κρίσης.
Για να διατηρηθεί αυτό το πολύτιμο εθνικό απόθεμα πόσιμου νερού και βιοποικιλότητας, η παραλίμνια ζώνη της Τριχωνίδας πρέπει να μείνει άθικτη. Αν χρειάζονται έργα, αυτά είναι για την διαχείριση και αποκατάσταση των καλαμιώνων και άλλων οικοτόπων, όπως ήδη γίνεται σε άλλες λίμνες της Ελλάδας. Η υπό εκπόνηση Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (από το ΥΠΕΝ) θα καταλήξει σε Προεδρικό Διάταγμα που θα καθορίσει όρους και χρήσεις γης. Αυτονόητο είναι ότι κάθε έργο γύρω από τη λίμνη πρέπει να συμμορφωθεί με αυτές τις υποδείξεις.
Ποιος δεν συμμορφώνεται; Η Αυτοδιοίκηση! Ξεκινώντας με την προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή, και ενώ είχε ξεκινήσει η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, προκηρύχθηκε «Μελέτη στρατηγικής χωροταξικής ανάπτυξης Τριχωνίδας». Κατόπιν, ο Δήμος Θέρμου και άλλοι τοπικοί παράγοντες επιχείρησαν παράνομη διάνοιξη παραλίμνιου δρόμου από Σιταράλωνα μέχρι Λουτρά. Σαν να μην έφταναν αυτά, ο σημερινός Περιφερειάρχης ανακοίνωσε άλλη, δική του, ανάπλαση της παραλίμνιας ζώνης. Τρεις απανωτές λαθροχειρίες, με το πρόσχημα της «ήπιας» ανάπλασης.
Η σύμβαση – μελέτη, ύψους 174.000€, με χρηματοδότηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, υπογράφηκε στις 22 Νοεμβρίου και αφορά παραλίμνια διαδρομή 24 χιλιομέτρων, από Αμπάρια μέχρι Σιταράλωνα, όπου θα ενσωματώσει και τον παράνομο δρόμο!!!
Ποια «ήπια» παραλίμνια διαδρομή 24 χιλιομέτρων θα γίνει όταν περιλαμβάνει έξι χιλιόμετρα παράνομου δρόμου και τουλάχιστον άλλα 16 με καλαμιώνες και παρόχθια βλάστηση; Το μόνο ήπιο έργο εκεί είναι η συντήρηση παλαιών μονοπατιών και η χάραξη κάθετων οδών πρόσβασης. Μήπως έχουμε αναβίωση σχεδίων «παρατριχώνιας οδού»; Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να υπερασπιστούμε την Τριχωνίδα απέναντι στα καταστροφικά σχέδια της Περιφέρειας.
