H εφεύρεση ενός νέου εγκλήματος
Του Δημήτρη Παπαδάκη
Κάποτε για τους μεγάλους αιμοδιψείς διδάκτορες της ιστορίας ήταν της μόδας οι γενοκτονίες, οι εθνοκαθάρσεις, τα ολοκαυτώματα. Εκατομμύρια άνθρωποι σφαγιάστηκαν, «ψήθηκαν» σε φούρνους στρατοπέδων συγκέντρωσης, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν στα Gulag. Σήμερα η μόδα έχει αλλάξει. Σήμερα οι αιμοδιψείς ηγέτες δεν έχουν πρόθεση να σκοτώσουν ανθρώπους, αλλά να τους χρησιμοποιήσουν ως υβριδικό όπλο απέναντι στους εχθρούς τους. Το να χρησιμοποιείται ο άνθρωπος ως όπλο δεν είναι βέβαια κάτι καινούργιο στην ιστορία. Οι Ιάπωνες καμικάζι, οι ισλαμιστές τρομοκράτες που ζώνονται με εκρηκτικά και ανατινάσσονται, οι «μαύρες χήρες» των Τσετσένων αυτονομιστών και αρκετά ακόμη παραδείγματα… Όμως πλέον οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται ως υβριδικό όπλο σε μαζική κλίμακα και όχι μεμονωμένα.
Πρόκειται για ένα νέου τύπου έγκλημα, όπου μέσω της μαζικής και κατευθυνόμενης παράνομης εισόδου ανθρώπων από ένα κράτος σε ένα άλλο, επιδιώκεται να καθίσταται αδύνατο εξ’αιτίας της μαζικότητας να εφαρμοστούν οι νόμοι που προστατεύουν τα σύνορα μιας χώρας, καθώς και οι νόμοι περί ασύλου και ιθαγένειας. Ταυτόχρονα δημιουργούνται συνθήκες αποσταθεροποίησης για το κράτος, που δέχεται την απόπειρα της μαζικής παραβίασης των συνόρων του. Και φυσικά είναι αυτονόητη η καταπάτηση των δικαιωμάτων όλων αυτών των ανθρώπων, που η απελπισία τους τους καθιστά εύκολα θύματα εργαλειοποίησης.
Την εργαλειοποίηση των μεταναστών την εισήγαγε ο Ερντογάν με τα γεγονότα του Μαρτίου του 2020 στον Έβρο και πρόσφατα είδαμε να την αντιγράφει ο Λευκορώσος πρόεδρος. Ο μεν Ερντογάν είχε στόχο με την εργαλειοποίηση χιλιάδων μεταναστών και να πιέσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και να αποσταθεροποιήσει την Ελλάδα, καθώς αν επιτύγχανε το σχέδιό του -έστω και μερικώς- από την στιγμή που η Ελληνική Κυβέρνηση είχε εκλεγεί με υπόσχεση τον έλεγχο του μεταναστευτικού ζητήματος, προφανώς θα δημιουργούνταν πολιτικό ζήτημα στη χώρα. Άρα έχουμε εμπλοκή στα εσωτερικά ζητήματα μιας χώρας και προσπάθεια αποσταθεροποίησής της. Ο Λουκασένκο από την πλευρά του στέλνοντας μετανάστες στα σύνορα με την Πολωνία «απαντά» στις κυρώσεις της Ε.Ε. αλλά και επιχειρεί να δυναμιτίσει περαιτέρω τις σχέσεις Βαρσοβίας – Βρυξελλών, που δεν είναι τόσο καλές με αφορμή άλλα ζητήματα (δικαίου – συνταγματικού δικαστηρίου), άρα να αποσταθεροποίησει την Ε.Ε. συνολικά. Εντωμεταξύ όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι μιλάμε για μετανάστες που έφυγαν από την Τουρκία για να βρεθούν στην Λευκορωσία –για τουρισμό με την Turkish Airlines -και από εκεί στα σύνορα με την Πολωνία. Άρα ο Ερντογάν δεν είναι απλά το πρότυπο που μιμήθηκε ο Λουκασένκο, αλλά τον τροφοδότησε και με τα απαραίτητα «πολεμοφόδια».
Ανάλογο πρόβλημα βιώνει και η Κύπρος. Στους πρώτους 10 μήνες του 2021 καταγράφονται παράτυπες ροές περίπου 11.000 ατόμων που έχουν διέλθει παράνομα από την πράσινη γραμμή. Και ο αριθμός αυτό είναι τεράστιος, αν λάβουμε υπόψη ότι μιλάμε για χώρα με πληθυσμό μικρότερο από ένα εκατομμύριο. Και φυσικά το λαθρομεταναστευτικό ζήτημα στην Κύπρο δεν προέκυψε φέτος… Η κρισιμότητα του προβλήματος αποδεικνύεται από τους μαθητές με «μεταναστευτική βιογραφία» όπως καταγράφονται στα επίσημα έγγραφα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πιο συγκεκριμένα, στην προδημοτική εκπαίδευση ο αριθμός των εν λόγω μαθητών υπερβαίνει το 30% του συνόλου, ενώ στη δημοτικό εκπαίδευση ανέρχεται στο 16%. Μιλάμε δηλαδή για αλλοίωση και αντικατάσταση πληθυσμού.
Φυσικά όλα αυτά δεν περιμένει κανείς να τα αντιληφθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση που χρηματοδοτεί τόσο τον Ερντογάν, όσο και τα «πολεμοφόδιά» του. Ο ελληνισμός όμως πρέπει να κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση να το αντιληφθεί, γιατί εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα νέο έγκλημα κατά το Διεθνές Δίκαιο, ένα έγκλημα με «εισηγητή» τον Ερντογάν.
