Το Πάσχα και οι εορτές Εξόδου έχουν μόλις τελειώσει. Η επισκεψιμότητα στο Δήμο μας ήταν πρωτοφανής. Χρόνια είχαμε να δούμε τόσο πολύ κόσμο. Κόσμος που είχε διάθεση πλημμύρισε τους δρόμους. Ψώνισαν στον τόπο καταγωγής τους και αυτό είναι πολύ σημαντικό και αισιόδοξο, έφαγαν κατακλύζοντας όλα τα καταστήματα εστίασης αλλά και επισκέφθηκαν τα νέα Μουσεία της πόλης μας που κάνουν τη μεγάλη διαφορά.
Χαμόγελα λοιπόν στους επαγγελματίες μετά από πολύ καιρό, χαμόγελα στους ντόπιους που ξαναείδαν αγαπημένα τους πρόσωπα ελέω απουσίας τους δύο χρόνια εξαιτίας του κόβιντ, χαμόγελα παντού. Με σύμμαχο τον καλό καιρό που τέτοια εποχή αναδεικνύει το μοναδικό μας παραλίμνιο μέτωπο νότες αισιοδοξίας κυριάρχησαν σε όλες τις συζητήσεις.
Αυτό είναι το Μεσολόγγι που θέλουμε..
Υπάρχει όμως το Μεσολόγγι που ΔΕΝ θέλουμε.
Το Μεσολόγγι που πλημμυρίζει από τα απορρίμματα,
Το Μεσολόγγι που υποφέρει από τα αδέσποτα,
Το Μεσολόγγι που στερείται ασφαλών δρόμων διέλευσης,
Το Μεσολόγγι που στερείται αυτονόητου ηλεκτροφωτισμού,
Το Μεσολόγγι που στερείται παιδικών χαρών,
Το Μεσολόγγι που στερείται στοιχειωδών αθλητικών εγκαταστάσεων,
Το Μεσολόγγι που στερείται νέας κυκλοφοριακής μελέτης,
Το Μεσολόγγι που στερείται κανονισμό κοινόχρηστων χώρων,
Το Μεσολόγγι που στερείται νέου Σχεδίου Πόλεως,
Το Μεσολόγγι που στερείται την εκμετάλλευση εκτάσεων γης,
Το Μεσολόγγι που πλημμυρίζει κάθε χειμώνα,
Το Μεσολόγγι που δεν έχει κανένα αναπτυξιακό προσανατολισμό ενώ διαθέτει την πρώτη ύλη.. ( Αλυκές-Τουρλίδα, Λιμάνι, Μαρίνα, Αράκυνθος, Διόνι, Λούρος, Μουσεία, Αρχαιολογικοί χώροι .. )
Και όταν αναφέρω Μεσολόγγι εννοώ Αιτωλικό και Οινιάδες. Τα παραπάνω «κουμπώνουν» σε όλο το Δήμο.
Το Μεσολόγγι τα τελευταία χρόνια μόνο χάνει. Δεν θέλω και δεν πρέπει να σιχτιρίζουμε τρίτους. Εμείς φταίμε, είναι ξεκάθαρο.
Συμπέρασμα, ο Δήμος χρειάζεται σοβαρή, υπεύθυνη και τεχνοκρατική Διοίκηση. Με αναπτυξιακό όραμα που θα το γνωρίζει ο δημότης και οι επιχειρήσεις. Με καθημερινότητα που θα ανταποκρίνεται στους φόρους που όλοι πληρώνουμε αλλά και υπηρεσίες που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες των δημοτών.
Τα πράγματα είναι απλά. Αν θεωρούμε ότι βαδίζουμε ορθολογικά και προς την σωστή κατεύθυνση ας μην αλλάξει τίποτα.
Αν πάλι βαδίζουμε λάθος, ας αλλάξουμε ρότα. Ας αναλάβουμε όλοι μας πρωτοβουλίες. Δεν μπορεί να φταίνε μόνιμα οι άλλοι. Εμείς;
ΥΓ. Θυμηδία προκαλεί σε κάθε λογικό άνθρωπο η συζήτηση περί οικονομικών μεγεθών και ποιος τα διαθέτει προκειμένου να εισέλθει κάποιος στην τοπική αυτοδιοίκηση. Υποτιμητική και προσβλητική η συζήτηση για «αγορά» συνειδήσεων και εμπορίας της ανάγκης του αδύναμου συμπολίτη μας αντί σοβαρής συζήτησης για το πώς θα ξεκολλήσουμε από το βούρκο και πού θέλουμε να πάμε τα επόμενα χρόνια. Τα πράγματα άλλαξαν. Ας αλλάξουμε και εμείς.
Ας γνωρίζουν μερικοί, ΔΕΝ ΑΓΟΡΆΖΟΝΤΑΙ τα πάντα και ΟΛΟΙ σε αυτή τη ζωή..
Διαμαντόπουλος Σπύρος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Ι.Π. Μεσολογγίου
Οικονομολόγος
