Η υγεία και οι υπηρεσίες παροχής της, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, δεν είναι το ίδιο «αγαθό» για την Κυβέρνηση και για την κοινωνία. Για την κυβέρνηση ήταν και είναι ένας κωδικός του προϋπολογισμού της και μάλιστα από τους πιο ανεπαρκής και συρρικνωμένους, ενώ για την κοινωνία ήταν, είναι και θα παραμείνει να είναι ένα αδιαπραγμάτευτο «κοινωνικό αγαθό», η αξία του οποίου ούτε θα συμψηφίζεται με αδιέξοδους και αναποτελεσματικούς καιροσκοπικούς σχεδιασμούς, ούτε θα υπονομεύεται από ανεπάρκειες, που συντηρούνται μόνο και μόνο, για να πληγεί ο δημόσιος χαρακτήρας του και η δωρεάν παροχές τις από την πολιτεία.
Η πανδημία που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη τρία χρόνια τώρα, αντί να λειτουργήσει ως ευκαιρία ανασυγκρότησης και ενδυνάμωσης του συστήματος υγείας της χώρας και της περιοχής μας, πέρασε από πάνω μας αφήνοντας βαθιά σημάδια απαξίωσης των νοσηλευτικών μονάδων της περιοχής μας, αφήνοντας τον ιδιωτικό τομέα στο απυρόβλητο. Και δεν είναι μόνο αυτό. Δεν τους αρκούσε ότι όλες οι ιδιωτικές μονάδες υγείας της χώρας έμειναν έξω από τη μάχη με τον κορωνοϊό, φρόντισαν να τις ενισχύσουν και με δημόσιο χρήμα μετατρέποντας τις υποδομές του ΕΣΥ σε μονοθεματικές, κλείνοντας χειρουργεία κλείνοντας εργαστήρια – να θυμίσουμε εδώ το κλείσιμο του εργαστηρίου δημόσιας υγείας στη Ναύπακτο – και μεταφέροντας ολόκληρες κλινικές στον ιδιωτικό τομέα.
Να μην θυμίσουμε τι ακριβώς έγινε με το Νοσοκομείο Αγρινίου. Θα αρκεστούμε στο κυρίαρχο. Ακόμα περιμένει η τοπική κοινωνία να μάθει τι ακριβώς έγινε με την λειτουργία της ΜΕΘ.
Να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι η ανοχή και η αντοχή μας τελείωσε και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να πειραματίζεται πάνω στη ζωή μας.
Στο νομό της Αιτωλοακαρνανίας λειτουργούν μέχρι σήμερα δύο δευτεροβάθμιες – στα χαρτιά – νοσηλευτικές μονάδες, οι οποίες στην καλύτερη των περιπτώσεων παρέχουν υπηρεσίες πολυδύναμων και ενισχυμένων πρωτοβάθμιων Αστικών Κέντρων Υγείας μόνο και μόνο χάρη στην αυταπάρνηση και την αυτοθυσία των εργαζομένων σε αυτά. Και η νοσηλευτική μονάδα του Αγρινίου και η νοσηλευτική μονάδα του Μεσολογγίου λειτουργούν ανεπαρκώς, όχι μόνο με βάση τους οργανισμούς τους αλλά κυρίως και ουσιαστικότερα με βάση τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών που καλούνται υγειονομικά να καλύψουν.
Δεν θα ανεχθούμε άλλο τις υπερφίαλες πολιτικές της ηγεσίας του υπ. Υγείας και των εκπροσώπων της, που παραμένουν εγκλωβισμένοι στα μεγαλεπήβολα σχέδια τους, χωρίς να μπαίνουν καν στον κόπο να διασφαλίσουν πλήρως και επαρκώς την αποτελεσματική λειτουργία των βασικών υποδομών που διαθέτουμε. Δεν θα ανεχθούμε άλλο να είναι «φτηνοί στα πίτουρα κι ακριβοί στ’ αλεύρι».
Δεν θα ανεχθούμε να εξαγγέλλουν αιμοδυναμικά την ώρα που, όπως διαπιστώνουν οι ίδιοι, τα νοσοκομεία του νομού διακρίνονται για: α) Υψηλό μέσο όρο ηλικίας προσωπικού. β) Ιατρικό προσωπικό που αναπληρώνεται μετά τη συνταξιοδότηση του, αν αναπληρώνεται, μετά από μεγάλα χρονικά διαστήματα. γ) Δεν εφαρμόζονται σειρά ιατρικών πρωτοκόλλων. δ) Το νοσηλευτικό προσωπικό βιώνει υψηλό προσωπικό άγχος και εργασιακή κόπωση. ε) Το προσωπικό απέχει πολύ καιρό από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Απαιτούμε εδώ και τώρα την κάλυψη όλων των οργανικών θέσεων του οργανισμού λειτουργίας και των δύο νοσοκομείων με την ταυτόχρονη ποιοτική αναβάθμιση και επαρκή λειτουργία όλων των κλινικών και των εργαστηρίων που έχουν αναπτυχθεί και λειτουργούν μέχρι σήμερα και στις δύο νοσηλευτικές μονάδες του νομού. Θέλουμε το επιστημονικό και υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων μας ξεκούραστο και ποιοτικά αναβαθμισμένο χωρίς την κόπωση της υπερεφημέρευσης. Θέλουμε νέους ειδικευόμενους, που να μην δουλεύουν ως επαγγελματίες είλωτες της ανεπάρκειας του συστήματος.
Για τους λόγους αυτούς ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και στα δύο νοσοκομεία στις 14 και 21 Ιουλίου. Και ΚΑΛΟΥΜΕ το σύνολο της τοπικής κοινωνίας να σταθεί στο πλευρό τους, για μια δημόσια και δωρεάν παροχή υγείας με υψηλή ποιότητα που να καλύπτει επαρκώς και πλήρως τις ανάγκες της τοπικής μας κοινωνίας.
