Σε απόγνωση βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των δημοτικών εκλογών του 2023 στο Αγρίνιο. Και αυτό γιατί στις τάξεις του κόμματος δεν υπάρχει μέχρι στιγμής κανένα πρόσωπο, που να επιθυμεί να τεθεί απέναντι στο Γ. Παπαναστασίου και να διαθέτει παράλληλα το στοιχειώδες προαπαιτούμενο, να συσπειρώνει δηλαδή στο πρόσωπό του το σύνολο των δυνάμεων του κόμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει το 2023 να αποφύγει το στραπάτσο του 2019, όπου βρέθηκε να «πελαγοδρομεί», καθώς κάποιες δυνάμεις εκ των έσω αποσκοπούσαν στη διάλυση της παράταξης του Δ. Τραπεζιώτη, προκειμένου να ενισχυθεί η υποψηφιότητα της ιδεολογικά «συγγενούς» Χριστίνας Σταρακά. Το κόμμα λόγω και της απλής αναλογικής αναγκάστηκε να κατεβεί στις εκλογές με λύση ανάγκης το Στ. Καμμένο και κατάφερε να καταγράψει ποσοστό τρεις φορές μικρότερο από το ποσοστό του κόμματος στις εθνικές εκλογές.
Τέσσερα χρόνια μετά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, αφού μόνο και μόνο το εκλογικό σύστημα (43% την πρώτη Κυριακή), απαιτεί πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής, αλλά και συνεργασίες. Στον αυτοδιοικητικό χώρο του ΠΑΣΟΚ, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δεν υπάρχει συνομιλητής για το ΣΥΡΙΖΑ και την επιθυμητή συγχώνευση των δύο κεντροαριστερών παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου, αφού η Χριστίνα Σταρακά έχει στρέψει το ενδιαφέρον της αποκλειστικά στην υποψηφιότητάς της με το ΠΑΣΟΚ στις επικείμενες εθνικές εκλογές, ενώ ο Πάνος Καψάλης, που θα ήθελε να ηγηθεί της προσπάθειας, δεν φαίνεται ότι έχει αρκετούς υποστηρικτές. Στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ φυσικά και υπάρχουν πρόσωπα, που μπορούν να συσπειρώσουν το κόμμα (π.χ. Μίλτος Ζαμπάρας) ωστόσο έχουν άλλες βλέψεις και όχι το Δήμο Αγρινίου. Έτσι στο ΣΥΡΙΖΑ έχει απομείνει η λύση του «ξαναζεσταμένου φαγητού», που λέγεται Δημήτρης Τραπεζιώτης. Ο τέως Δήμαρχος Θεστιέων, μπορεί να έχει αυτοδιοικητική εμπειρία όσο κανείς άλλος στο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο μια μερίδα του κόμματος ανέκαθεν τον αντιμετώπιζε ως «ξένο σώμα». Έτσι λοιπόν ο Δ. Τραπεζιώτης μπορεί ήδη να έχει κάνει αρκετές κινήσεις συγκροτώντας ένα μεγάλο «πυρήνα» ανθρώπων που τον στηρίζουν ανεπιφύλακτα και να μοιάζει έτοιμος να προχωρήσει αυτόνομα, χωρίς να περιμένει το χρίσμα του κόμματος.
Αυτή η κατάσταση μοιάζει με το απόλυτο αδιέξοδο, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι στις τάξεις του κόμματος, κάποιοι που προφανώς έχουν φτάσει σε σημείο απόγνωσης, άρχισαν να συζητούν περί υποψηφιότητας του Φώτη Κωστούλα ή ακόμη και του διευθυντή της ΜΕΘ του νοσοκομείου «Παπανικολάου» στη Θεσσαλονίκη, Νίκου Καπραβέλου.
Αναφορικά με την περίπτωση του Φώτη Κωστούλα, που φυσικά και δεν ενδιαφέρεται για το Δήμο Αγρινίου, το μόνο που θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς, είναι ότι τυπικά τουλάχιστον όσοι έχουν αυτόν τον διακαή πόθο στο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορούν να κατηγορηθούν ότι ενσκήπτουν σε φαινόμενα «μπερλουσκονισμού», από τη στιγμή που ο αναμορφωτής του Παναιτωλικού αποφάσισε να απεμπλακεί πουλώντας την ΠΑΕ. Εξάλλου, στο ευρύ κοινό η πολιτική γνώμη του Φώτη Κωστούλα, δεν φαίνεται να μετρά ιδιαίτερα, αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι το 2019 η Χριστίνα Σταρακά που στηρίχθηκε ανοικτά από το Φώτη Κωστούλα και το «σύστημα» της ΠΑΕ κατέγραψε χειρότερη επίδοση και από αυτή του Παύλου Μοσχολιού το 2014.
Όσο για το σενάριο περί Καπραβέλου, αυτό μάλλον δείχνει την απελπισία του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει απλώς μια καταγωγή από το Αγρίνιο και καμία ουσιαστική σχέση με την πόλη και τα προβλήματα της περιοχής. Ο γιατρός, που στο καιρό της πανδημίας, έγινε «τηλεγιατρός» υποστηρίζοντας, για παράδειγμα όταν κατέφθαναν τα εμβόλια με τιμές αρχηγού κράτους στο αεροδρόμιο, πως όποιος εμβολιαστεί δεν μπει σε ΜΕΘ και δεν θα πεθάνει, δεν ταιριάζει με το γενικότερο πνεύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου ακόμη και πρόσφατα δήλωσε πως οι μισοί θάνατοι covid οφείλονται σε ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις, πράγμα που δεν «κολλάει» με τη ρητορική Πολάκη, που αποκαλεί τον Πλεύρη Υπουργό θανάτου… Εξάλλου με αυτό το επιχείρημα, περί ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων και μικροβίων, η κυβέρνηση προσπάθησε να αιτιολογήσει περιπτώσεις, όπως το απόλυτο ποσοστό των θανάτων στη ΜΕΘ covid του Νοσοκομείου Αγρινίου.
Ο χρόνος βέβαια μέχρι τον Οκτώβριο του 2023 είναι ακόμη πάρα πολύς και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα φέρει. Εξάλλου, είναι πιθανό πολλά πράγματα να ανατραπούν άρδην από το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών που θα προηγηθούν και την όποια κυβέρνηση ή συγκυβέρνηση, προκύψει από αυτές. Με τα τωρινά δεδομένα, ο νυν δήμαρχος Γ. Παπαναστασίου μοιάζει να είναι ο ευνοημένος από όσα συμβαίνουν και στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στο ΠΑΣΟΚ σε τοπικό επίπεδο. Ευνοείται όμως παράλληλα και ο Δ. Τραπεζιώτης που είναι «εκεί και περιμένει». Και όπως η παροιμία λέει ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, ίσως για το ΣΥΡΙΖΑ ο Δ. Τραπεζιώτης καταστεί μονόδρομος και αν το συνειδητοποιήσουν εγκαίρως αυτό στο κόμμα και παραμερίσουν προσωπικές διαφορές, τουλάχιστον θεωρητικά, η εκκίνηση θα ήταν πιο ευνοϊκή στο δρόμο για τις δημοτικές εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια όπως λέει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχει κανόνες -και λογική θα προσθέταμε εμείς- και προσανατολίζεται να «σιγουρέψει» τις επιλογές του μέσω δημοσκοπήσεων… κι ας τις καταγγέλλει όλες. Είναι σαν τα μπουζούκια, όποιου του πετάνε περισσότερο λουλούδια, αυτός είναι και το πρώτο όνομα του μαγαζιού… Για να δούμε ποιους θα «μετρήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ και τι επιλογές θα κάνει στο τέλος.