Έχει οπωσδήποτε μεγάλη σημασία όλη αυτή η προεκλογική συζήτηση για το φορολογικό πρόγραμμα των κομμάτων.
Η φορολόγηση επιχειρήσεων και πολιτών βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης το τελευταίο 48ωρο, αφού στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ με δηλώσεις αναφέρθηκαν στο πρόγραμμα των κομμάτων τους κάνοντας λόγο για έκτακτους φόρους σε επιχειρήσεις και μερίσματα, αλλά και της διατήρησης του ΕΝΦΙΑ. Αυτές οι τοποθετήσεις προκάλεσαν την έντονη αντίδραση της ΝΔ, που κατηγορεί τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης για φοροεπιδρομή.
Η σημειολογία όμως της όλης συζήτησης «δείχνει» σε μεγάλο βαθμό και το βαθύτερο πρόβλημα της χώρας. Ακόμη και η ΝΔ, που μιλά για λελογισμένες μειώσεις φόρων, το μεγάλο επίδικο δεν το ακουμπά. Και αυτό η δημιουργία πλούτου. Πλούτου για όλους. Δηλαδή αύξηση συνολικά του ΑΕΠ της χώρας, αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, μεγάλων και μικρότερων, αύξηση των μισθών των εργαζομένων κτλ. Ποιες προϋποθέσεις χρειάζονται για να δημιουργηθεί περισσότερος πλούτος; Ας δημιουργήσουμε πρώτα περισσότερο πλούτο και μετά βλέπουμε πως θα τον φορολογήσουμε.Γιατί, ακόμη υπολειπόμεθα αρκετά από το ΑΕΠ που είχαμε όταν η χώρα μπήκε στα μνημόνια.
Αναμφισβήτητα μια χαμηλότερη φορολόγηση θα βοηθούσε στη δημιουργία πλούτου, ενδεχομένως τους εργαζόμενους θα τους ευνοούσε (μάλλον προσωρινά και όχι μακροπρόσθεσμα) η αναδιανομή μέσω της αύξησης της φορολογίας των επιχειρήσεων. Όμως η Ελλάδα υστερεί πρωτίστως στις συνθήκες για την άνθηση της οικονομίας: ασφάλεια δικαίου, ρυθμιστικό περιβάλλον, τραπεζική πίστη και άλλα πολλά παραμένουν προβληματικά. Αλλά δυστυχώς για αυτά δεν γίνεται συζήτηση.
