Το κοινό δίλημμα στα πλαίσια του μεταξύ τους ανταγωνισμού
Μετά τον εκλογικό θρίαμβο της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έχουν εισέλθει σε μια νέα φάση του μεταξύ τους ανταγωνισμού, που αποτυπώνεται στις διεργασίες ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών. Όμως κατά ένα παράδοξο τρόπο αντιμετωπίζουν αυτή την περίοδο παρόμοια διλήμματα. Η παραδοξότητα αφορά κυρίως το ΠΑΣΟΚ, καθώς αυτό είναι το κόμμα της κεντροαριστεράς που υποτίθεται ότι είχε βαθύτερες “ρίζες” στην Αυτοδιοίκηση, εντούτοις δυσκολεύεται να βρει τους υποψήφιους περιφερειάρχες που θα στηρίξει στην εκλογική αναμέτρηση του Οκτωβρίου.
Το ΠΑΣΟΚ ποντάρει στις αυτοδιοικητικές εκλογές θέλοντας όχι απλά να εμφανιστεί ως οιωνεί αξιωματική αντιπολίτευση έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί θα ήθελε η εσωστρέφεια στο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχιστεί και μετά την εκλογή νέου αρχηγού, που με το που αναλάβει τα ηνία του κόμματος θα έχει να διαχειριστεί μια ακόμη εκλογική ήττα.
Όμως το ΠΑΣΟΚ διαπιστώνει σήμερα πως αυτό το προβάδισμα που υποτίθεται ότι έχει έναντι του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, καθώς το προηγούμενο διάστημα ο κομματικός μηχανισμός ασχολήθηκε αποκλειστικά με τις εθνικές εκλογές, με αποτέλεσμα σήμερα να διαπιστώνεται στενότητα χρόνου, αλλά και διαθέσιμων υποψηφιοτήτων, αφού νωρίτερα αρκετά αυτοδιοικητικά στελέχη του κόμματος προτίμησαν να μετακομίσουν στα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών. Έτσι σήμερα το ΠΑΣΟΚ προβληματίζεται αν θα πρέπει να “επιστρατεύσει” ακόμη και εν ενεργεία βουλευτές, αλλά κατά βάση επιλαχόντες, στην αυτοδιοικητική μάχη.
Παρόμοιο δίλημμα φαίνεται ότι υπάρχει και στο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν θέλουν να συνεχιστεί ο εκλογικός κατήφορος και να μετατραπούν σε ένα αυτοδιοικητικό ακολούθημα του ΠΑΣΟΚ, όπως θα ήθελαν στη Χαριλάου Τρικούπη. Ιδίως σε περιπτώσεις όπως η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, που ανέκαθεν θεωρούνταν περισσότερο κεντροαριστερή. Μέχρι που προέκυψε το 2019 ο Νεκτ. Φαρμάκης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι “χάθηκε” το 2019 η Περιφέρεια, η εικόνα του κόμματος “διασώθηκε” κάπως στηρίζοντας τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ Απ. Κατσιφάρα. Υπό αυτό το πρίσμα κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύουν πως θα πρέπει να επιστρατευτούν στελέχη “πρώτης γραμμής” για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Το βλέμμα λοιπόν πηγαίνει αρχικά σε επιλαχόντες ή πρώην βουλευτές, αλλά και σε εν ενεργεία βουλευτές για κάποιους “τολμηρούς”.
Κάπως έτσι η ονοματολογία τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, τις τελευταίες ημέρες ομοιάζει. Έτσι από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ακουστεί οι επιλαχόντες στα ψηφοδέλτια της Ηλείας και της Αιτωλοακαρνανίας, Ζωή Αναστασοπούλου και Γρηγόρης Θεοδωράκης, όπως επίσης και το όνομα του Θάνου Μωραΐτη, που αποτελεί σενάριο που ανάγεται προ των εθνικών εκλογών, καθώς επίσης και αυτό του εν ενεργεία βουλευτή Ηλείας Διονύση Καλαματιανού. Στο πλαίσιο αυτό ορισμένα δημοσιεύματα περιλαμβάνουν και το Μίλτο Ζαμπάρα, από την Αιτωλοακαρνανία, όμως αν και η περίπτωσή του έχει πολλά θετικά στοιχεία, για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας αρκετοί στο ΣΥΡΙΖΑ θα προτιμούσαν ένα πρόσωπο με περισσότερη διοικητική εμπειρία. Εντούτοις άπαντες ομολογούν ότι ο Μίλτος Ζαμπάρας έχει στον υπερθετικό βαθμό αυτό που δεν έχει κανείς άλλος : νέος και άφθαρτος.
Κατ’ αντιστοιχία στο ΠΑΣΟΚ “παίζουν” τα ονόματα του επιλαχόντα Δ. Κωνσταντόπουλου από την Αιτωλοακαρνανία, του εν ενεργεία βουλευτή Μιχάλη Κατρίνη από την Ηλεία και λιγότερο του Μαρίνου Σκανδάμη από την Αχαΐα. Η διαφορά στο ΠΑΣΟΚ είναι ότι τα Νομαρχιακά του όργανα στη Δυτική Ελλάδα έχουν συμπεριλάβει στην προτεινόμενη λίστα που θα εξετάσει η Χαριλάου Τρικούπη και κάποια αμιγώς αυτοδιοικητικά στελέχη, όμως ο ανταγωνισμός με το ΣΥΡΙΖΑ ίσως απαιτήσει και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ στελέχη “πρώτης γραμμής”.
