Το ΠΑΣΟΚ αναζητά υποψήφιο δήμαρχο για το Αγρίνιο, κυρίως γιατί η πόλη είναι, όπως είχε κάποτε σε μια επίσκεψή του ο Πέτρος Ευθυμίου, μία από τις «κοιτίδες» του ΠΑΣΟΚ. Και όχι άδικα το ΠΑΣΟΚ από τη Μεταπολίτευση και επί 40 χρόνια, μέχρι το 2014 δηλαδή, ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στα αυτοδιοικητικά του Αγρινίου και εν πολλοίς σχεδόν όλης της Αιτωλοακαρνανίας.
Όμως σε όλη αυτή την πορεία δεν ήταν το ΠΑΣΟΚ που έψαχνε υποψήφιο δήμαρχο, αλλά ήταν οι ενδιαφερόμενοι αυτοδιοικητικοί που χτυπούσαν την πόρτα του ΠΑΣΟΚ για στήριξη. Η κίνηση δηλαδή ήταν από κάτω προς τα πάνω. Όλα αυτά ίσχυσαν μέχρι το 2019, όταν η Χριστίνα Σταρακά διεκδίκησε (ανεπιτυχώς) τη δημαρχία. Έκτοτε όμως, όπως αποδεικνύεται σήμερα, το ΠΑΣΟΚ σε αυτοδιοικητικό επίπεδο βρέθηκε χωρίς κάποια προσωπικότητα που να συσπειρώνει τον κόσμο του κόμματος με αξιόλογες προοπτικές νίκης για τη δημαρχία. Αυτό δεν προέκυψε τυχαία, ούτε από τη μια στιγμή στην άλλη. Και πιθανότατα θα είχε προκύψει από το 2019, αν η Χριστίνα Σταράκα είχε παραμείνει να δώσει τη μάχη των περιφερειακών εκλογών στο πλευρό του (καταρρέοντος) Απόστολου Κατσιφάρα.
Το σημείο καμπής για το ΠΑΣΟΚ ήταν η εκλογική ήττα του 2014 από το Γιώργο Παπαναστασίου, ο οποίος κατάφερε τότε να προσεταιριστεί ένα τμήμα του ΠΑΣΟΚ και έτσι έφτασε στον πρώτο γύρο περίπου 10 μονάδες πάνω από το ποσοστό της ΝΔ εκείνη την εποχή. Και αυτό συνέβη γιατί άνθρωποι του πολιτικού περιβάλλοντος του Θ. Σώκου προτίμησαν το Γιώργο Παπαναστασίου έναντι του Παύλου Μοσχολιού. Κατά τον ίδιο περίπου τρόπο ο Θ. Σώκος στη δική του εποχή με ανθρώπους της ΝΔ κατάφερε να παίρνει ποσοστά της τάξης του 48% ή και πάνω από 50% από τον πρώτο γύρο.
«Ζιζάνια» στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ δεν έσπειρε μόνο ο Γιώργος Παπαναστασίου. Η Χριστίνα Σταρακά προέκυψε στην Αυτοδιοίκηση ως «πουλέν» του Θάνου Μωραΐτη στην προσπάθειά του να ελέγξει περισσότερο το κόμμα, καθώς ήταν εμφανές ότι το ΠΑΣΟΚ οδηγούνταν σε εξαφάνιση και δυσκόλευε η επανεκλογή του, και ο ίδιος τη θεωρούσε πιο ελέγξιμη σε σχέση με τους παλιούς αυτοδιοικητικούς του ΠΑΣΟΚ. Κατάφερε λοιπόν το 2014 να την επιβάλλει στον Απόστολο Κατσιφάρα ως Αντιπεριφερειάρχη Αιτωλοακαρνανίας.
Από την έλευση Τσίπρα όμως στην εξουσία και μετά, τα πράγματα πήραν διαφορετική τροπή. Κατσιφάρας και Σταρακά άρχισαν να συμπεριφέρονται ωσάν να είχαν εκλεγεί με τη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ και στην πορεία βρέθηκε και ο Θάνος Μωραΐτης στο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι λοιπόν το 2019 η Χριστίνα Σταρακά βρέθηκε να διεκδικεί το Δήμο Αγρινίου πατώντας στη «βάρκα» του ΠΑΣΟΚ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ χάρις το Θάνο Μωραΐτη και ασχέτως αν ο ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος κατέβασε ένα ψηφοδέλτιο στο Δήμο Αγρινίου για την τιμή των όπλων. Όλα αυτά όμως η «παλιά φρουρά» του ΠΑΣΟΚ, ή… το Συντριβάνι όπως λένε οι παλιοί Αγρινιώτες, τα είχε αντιληφθεί και αποστασιοποιήθηκε από τη μάχη της Χριστίνας Σταρακά να ανατρέψει το Γιώργο Παπαναστασίου.
Σήμερα που το ΠΑΣΟΚ έχει βρεθεί σε αδιέξοδο και χωρίς υποψήφιο δήμαρχο στο Αγρίνιο προερχόμενο από τις τάξεις του, αρκετοί επιρρίπτουν ευθύνες στη Χριστίνα Σταρακά με το σκεπτικό πως αφού ήθελε να «μετακομίσει» στη Βουλή, θα έπρεπε να είχε δρομολογήσει την επόμενη ημέρα στην παράταξή της. Όμως αυτό είναι εύκολο να λέγεται και δύσκολο να γίνει πράξη, όταν στο εσωτερικό του «Αγρίνιο Μπορείς» δεν υπήρχε κάποιος να εμπνεύσει σε όλους την προοπτική νίκης στις δημοτικές εκλογές. Κυρίως όμως δεν υπήρξε κανείς πρόθυμος πέρα από τα στενά όρια του «Αγρίνιο Μπορείς» και κάποια πράγματα δεν γίνονται με το ζόρι…
Αν θεωρήσουμε ότι η Χριστίνα Σταρακά αποστασιοποιήθηκε, τότε έπραξε ότι ακριβώς έπραξε το 2019 το… Συντριβάνι. Όπως στη ζωή έτσι και στη πολιτική κάποια πράγματα είναι δούναι και λαβείν ή για να το πούμε και κάπως θεολογικά μιλώντας για το κόμμα που κατέστησε όρο τα «συντροφικά μαχαιρώματα» μάχαιραν έδωσες, μάχαιραν θα λάβεις.
Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν αποφάσισε με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο να «παραδώσει» το Δήμο, καθώς (χωρίς τη Χριστίνα Σταρακά που κράτησε το 2019 τη σημαία του κόμματος) φαίνεται πως δεν μπορεί να αντισταθεί στην «άλωση» που του κάνει ο Γιώργος Παπαναστασίου. Εξάλλου στο γήπεδο της πολιτικής υπάρχει πάντα αντίπαλος και ο Γιώργος Παπαναστασίου έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα μεγάλος εκλογομάγειρας, μη διαστάζοντας να συμμαχήσει με εχθρούς, προκειμένου να έχει το εκλογικό σακούλι του πάντα γεμάτο.
Το ποιος θα πρέπει να χρεωθεί τη «λευκή σημαία» του ΠΑΣΟΚ στο Αγρίνιο είναι το blame game που θα στιγματίσει τα εσωκομματικά δρώμενα το επόμενο διάστημα.
