Του Χρήστου Κοσίνα*
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας την περασμένη δεκαετία, γνώρισε με σφοδρότητα τις συνέπειες των μνημονιακών αναδιαρθρώσεων και της πολιτικής της λιτότητας. Τα ποσοστά ανεργίας -ειδικά στους νέους- εκτοξεύτηκαν, σημαντικά κύματα εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης ερήμωσαν την ύπαιθρο. Παράλληλα οι υποδομές της περιοχής ρημάζουν εξαιτίας της υποχρηματοδότησης(νοσοκομεία, σχολεία, οδικό δίκτυο), ενώ οι ζημιές από τις επαναλαμβανόμενες καταστροφές (πλημμύρες/πυρκαγιές), διαμορφώνουν μακροπρόθεσμες συνέπειες εις βάρος των πιο πληττόμενων λαϊκών στρωμάτων.
Η νυν περιφερειακή αρχή Φαρμάκη προσπαθεί συστηματικά να διαμορφώσει μια αφήγηση, επαναφοράς της Δυτικής Ελλάδας σε αναπτυξιακή τροχιά. Στην πραγματικότητα επί θητείας της υλοποιήθηκε μια ταξική πολιτική κραυγαλέας ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, με εκατομμύρια ευρώ να κατευθύνονται στις επιχειρήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα. Είναι χαρακτηριστικό πως μόνο στην περίοδο της πανδημίας δόθηκαν πάνω από 190 εκ. ευρώ για την στήριξη των επιχειρήσεων. Η περιφερειακή αρχή όμως δεν μοίρασε μόνο χρήμα. Ενσωμάτωσε στη λειτουργία της περιφέρειας μηχανισμούς και εργαλεία διάγνωσης των αναγκών της αγοράς, πήρε πρωτοβουλίες για την αναδιάρθρωση κρίσιμων κλάδων και τομέων της περιοχής (τουρισμός, ενέργεια, μεταφορές).
Μόνο που σε αυτή την αφήγηση, η «κληρονομιά» της κοινωνικής καταστροφής της περασμένης δεκαετίας παραμένει. Πλάι στους πανηγυρισμούς για τη μείωση της ανεργίας, έχουμε τους καθηλωμένους εργατικούς μισθούς που ροκανίζονται ακόμα περισσότερο από την ακρίβεια, την κατακόρυφη αύξηση του χρόνου εργασίας που πυροδότησαν οι πρόσφατοι νόμοι Γεωργιάδη-Χατζηδάκη. Επιταχύνεται μια τεράστια αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, προς όφελος μιας νέας αναδυόμενης αγροτικής-μεταποιητικής «αριστοκρατίας», που οδηγεί στην εξαφάνιση τον φτωχομεσαίο αγρότη, αλλά και στο μαρασμό παραδοσιακών καλλιεργειών στην περιοχή. Έχουμε την συστηματική υποβάθμιση κρίσιμων υποδομών (νοσοκομεία, επαρχιακό οδικό δίκτυο, άρδευση, διαχείριση απορριμμάτων), για να επιβληθούν ως «ώριμο φρούτο» οι ιδιωτικοποιήσεις και τα ΣΔΙΤ. Τέτοιες δράσεις υλοποιούνται ήδη όπως με την ανάπλαση του παλιού εργοστασίου «Λαδόπουλος» στη Πάτρα, μέσω ΣΔΙΤ και την συναίνεση της δημοτικής αρχής της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πάτρα.
Αντιπολίτευση σε αυτή την πολιτική, δεν υπήρξε και δεν μπορεί να υπάρξει από τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ οι οποίες βρίσκονται αυτή τη φορά σε αντίπαλες παρατάξεις (!), σε σχέση με το 2019. Συμπολιτεύτηκαν πλήρως με την περιφερειακή αρχή στο περιφερειακό συμβούλιο. Πως να μην το κάνουν άλλωστε όπως είναι κοινή τους πολιτική το αντιλαϊκό/αντιδημοκρατικό ευρωμνημονιακού θεσμικό πλαίσιο στις περιφέρειες;
Η συμμετοχή της Αριστερής Παρέμβασης στο περιφερειακό συμβούλιο από το 2010, αποτέλεσε ενοχλητική παραφωνία στα σχέδια τους. Όχι μόνο γιατί λειτουργήσαμε εντός ως λαϊκή αντιπολίτευση. Αλλά κυρίως γιατί επιμείναμε στην αποκάλυψη του νέου ρόλου της περιφέρειας ως τοπικό κράτος που αποτελεί έναν αντιλαϊκό θεσμό με τον οποίο πρέπει να συγκρουστούμε. Και πολύ περισσότερο γιατί επιμένουμε ειδικά τώρα, στην ανάγκη προώθησης ενός προγράμματος πάλης και ενός σχεδίου ανάπτυξης των αγώνων που θα συμβάλλουν σε ένα κίνημα ανατροπής της κυρίαρχης πολιτικής. Χωρίς πολιτική γραμμή ρήξης με το κυρίαρχο σύστημα και τους πυλώνες του, δεν μπορείς να επιβάλλεις κατακτήσεις ούτε στα πιο στοιχειώδη ζητήματα. Έτσι, είτε οδηγήσε στη λογική της ανάθεσης στους «κόκκινους δημάρχους» με διαρκείς πολιτικές υποχωρήσεις όπως φάνηκε με τη Λαϊκή Συσπείρωση, είτε ψάχνεις να βρεις κάποιο δημιουργικό ρόλο αντιπολίτευσης με ξαναζεσταμένες συνταγές «παραγωγικής ανασυγκρότησης» χωρίς να λες κουβέντα για την ΕΕ και το τοπικό κράτος, όπως κάνει η Αντίσταση Πολιτών (ΛΑΕ-Μερα25).
Μπροστά στην νέα περίοδο έντασης της επίθεσης με προεξέχοντα ρόλο των περιφερειακών διοικήσεων, η ενίσχυση και επανεκλογή της Αριστερής Παρέμβασης μπορεί να επανακατοχυρώσει και να διευρύνει τον καταλυτικό ρόλο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στους αγώνες της επόμενης μέρας.
*βιολόγος, υπ. περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας με την Αριστερή Παρέμβαση – Αντικαπιταλιστική Κίνηση στη Δυτική Ελλάδα
Πηγή: efsyn.gr