Δίχως όρια η σκανδαλώδης εύνοια του Δήμου Αγρινίου στην εστίαση – αναψυχή
Μοιράζουν και παρατάσεις ωραρίου για να…. ξαγρυπνά η μισή πόλη
Ο κλάδος της εστίασης και της αναψυχής ανέκαθεν απολάμβανε μία προνομιακή μεταχείριση από τις εκάστοτε Δημοτικές Αρχές στο Αγρίνιο.
Η εύνοια βεβαίως δεν περιορίζεται στο ανεξέλεγκτο χάος που έχει δημιουργηθεί με τα τραπεζοκαθίσματα σε πλατείες και πεζοδρόμους. Τον προηγούμενο μήνα μάθαμε ότι οι 97 στους 100 είναι παράνομοι, ενώ τις προάλλες είχαμε τη μνημειώδη ανακοίνωση του Δήμου πως «αύριο θα ελέγξουμε», αλλά δεν είδαμε να κατάσχονται τραπεζοκαθίσματα ή να αλλάζει η εικόνα των κεντρικών πεζοδρόμων. Η εύνοια του Δήμου προς το κλάδο έχει να κάνει και με τις μεγάλες μειώσεις των τελών πριν από μερικά χρόνια, οι οποίες μάλιστα έφεραν το αντίθετο αποτέλεσμα και διόγκωσαν τις οφειλές του κλάδου προς το Δήμο.
Το… κερασάκι στην τούρτα είναι ότι ο Δήμος Αγρινίου έχει δώσει την ευλογία του στο να λειτουργούν ως μπαρ – club ορισμένα καταστήματα στο κέντρο της πόλης, ωσάν να πρόκειται για ένα υπαίθριο πανηγύρι. Με αποτέλεσμα σε αρκετά σημεία της πόλης η ηχορύπανση να ταλαιπωρεί τους κατοίκους ακόμη τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Το πώς έχουν δοθεί άδειες σε “καταστήματα” τα οποία είναι ημιυπαίθρια ή υπαίθρια είναι ένα μεγάλο μυστήριο τη στιγμή μάλιστα που η άδεια αυτή συνοδεύεται και με την άδεια νόμιμης ηχορύπανσης έως 80 ντεσιμπέλ (τα οποία φυσικά δεν τηρούνται). Υπάρχει και συνέχεια όμως με το δήμο Αγρινίου να μοιράζει ακόμη και άδειες για παράταση του ωραρίου χρήσης της μουσικής σε τέτοια καταστήματα κατά τη θερινή περίοδο. Ο δήμος Αγρινίου παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά καταστήματα που είναι υπόλογα στα δικαστήρια με ποινικές διώξεις για ηχορύπανση δεν έχει μπει στη διαδικασία να περιορίσει τη συγκεκριμένη «συνήθεια», αντιθέτως μπήκε στη διαδικασία να δώσει παράταση στη μουσική μέχρι τις 2 ή τις 3 τα ξημερώματα.
Οι σχετικές αποφάσεις μάλιστα του Συμβουλίου της Δημοτικής Κοινότητας Αγρινίου, με τις οποίες δίνονται αφειδώς τέτοιου τύπου άδειες και παρατάσεις στο ωράριο λειτουργίας της μουσικής, αποτελούν πραγματικά μνημείο τρέλας. Και αυτό γιατί μαζί με την παράταση στην άδεια μουσικής αναφέρεται ότι απαγορεύεται η λειτουργία της μουσικής κατά τις ώρες κοινής ησυχίας. Αν είναι έτσι όμως, τι ακριβώς ισχύει όταν μιλάμε για μία απόφαση πού υποτίθεται ότι δίνει παράταση;
«Το στερεοφωνικό μηχάνημα θα είναι χαμηλής ισχύος και θα λειτουργεί με κλειστές πόρτες και παράθυρα και με κατάλληλα αθόρυβα συστήματα εξαερισμού της αίθουσας και κλιματισμού ώστε να μην δημιουργείται ηχορήπανση στο περιβάλλοντα χώρο» αναφέρεται για παράδειγμα μεταξύ άλλων σε αυτό το… μνημείο σχιζοφρένειας. Τώρα που θα βρεις κλειστές πόρτες και παράθυρα, όταν έχουν αδειοδοτηθεί να λειτουργούν ως μπαρ – club ταράτσες, αυλές σπιτιών και άλλοι εξωτερικοί χώροι, είναι απορίας άξιο. Αλλά η Δημοτική Αρχή που έχει (πολιτικό – λέμε τώρα) όραμα… είναι σε θέση να βλέπει πόρτες, παράθυρα και ταβάνια ακόμα ακόμη εκεί που δεν υπάρχουν ούτε κατά διάνοια…
Η κατάσταση που επικρατεί θα μπορούσε να δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά για αυτή την σκανδαλώδη εύνοια της συγκεκριμένης επαγγελματικής κατηγορίας, από τη Δημοτική Αρχή Αγρινίου. Γιατί, αυτή η σκανδαλώδης εύνοια δεν μπορεί να ήρθε ουρανοκατέβατη, κάπου θα οφείλεται… Η πιο πιθανή εξήγηση όμως είναι ότι τελικά το δήμο Αγρινίου κυβερνά η ΔΑΠ, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Πρόκειται ως επί το πλείστον για ανθρώπους, οι οποίοι ανδρώθηκαν πολιτικά ως φοιτητές νομίζοντας ότι πολιτική είναι το να διοργανώνεις πάρτυ στα μπουζούκια της Αθήνας και εκδρομές στη Μύκονο. Για ανθρώπους που ήρθαν από το Δαφνιά, την Παραβόλα, τη Λεπενού ή όποιο άλλο απίθανο χωριουδάκι να διοίκησουν το Αγρίνιο και μπέρδεψαν π.χ. την Παπαστράτου με την 5η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης και νομίζουν ότι το κέντρο του Αγρινίου έχει μόνο γραφεία και καταστήματα και δεν κατοικείται. Ή κατοικείται, όπως η 5η Λεωφόρος, από δισεκατομμυριούχους που δεν πρέπει να ξυπνήσουν το πρωί να πάνε για δουλειά. Ή ξυπνάνε όπως αυτοί κατά τις 12 το μεσημέρι…
Εντελώς ενδεικτικά ο ήχος που φτάνει στα παράθυρα εκατοντάδων Αγρινιωτών ακόμη κι αν βρίσκονται 50 ή 100 μέτρα μακρυά από το επίκεντρο της ηχορύπανσης: