Η κλιμακούμενη σύρραξη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και οι απειλές άμεσης εμπλοκής με χώρες του ΝΑΤΟ, φέρνει στο προσκήνιο τον κίνδυνο μιας πυρηνικής σύγκρουσης και ήδη σε αρκετές χώρες της Ευρώπης βγήκαν ξανά οι χάρτες με τα πυρηνικά καταφύγια από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Το σενάριο ενός πυρηνικού πολέμου, βέβαια, παραμένει ακραίο. Η κουβέντα που γίνεται για την πιθανότητα οι Ρώσοι να πλήξουν κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με έναν βαλλιστικό πύραυλο που θα φέρει πυρηνική κεφαλή και οι προσομοιώσεις που έχουν έγιναν μόδα, δεν πρέπει να έχει σκοπό να πανικοβάλει τον πληθυσμό, αλλά τουλάχιστον είναι διδακτική για όσους δεν έζησαν την εποχή του Ψυχρού Πολέμου και του πυρηνικού ανταγωνισμού ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Και αυτό γιατί τα σημερινά πυρηνικά όπλα είναι πολύ πιο καταστρεπτικά από τις πυρηνικές βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι από τους Αμερικανούς για να τελειώσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η πιθανότητα ενός πυρηνικού χτυπήματος των Ρώσων στην Ελλάδα είναι το πιο ακραίο από τα σενάρια. Και η πιθανότητα ενός τέτοιου χτυπήματος στο Αγρίνιο εντελώς απίθανη, εξάλλου οι Ρώσοι αν ήθελαν να πλήξουν κάτι από την Ελλάδα, αυτό θα ήταν μάλλον η Αλεξανδρούπολη, που τους έχει «πληγώσει» λειτουργώντας ως παράκαμψη των Στενών, η Αθήνα ή άλλες περιοχές με σημαντικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Στο Αγρίνιο δεν υπάρχει τίποτα από όλα αυτά και επομένως μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.
Μια πυρηνική βόμβα των 20κιλοτόνων, σαν αυτή στο Ναγκασάκι, που θεωρητικά θα έπεφτε στο Αγρίνιο, σύμφωνα με τον προσομοιωτή, θα είχε περί τους 28.000 νεκρούς και τους 23.000 βαριά τραυματίες. Θα δημιουργούσε μια πύρινη σφαίρα, δηλαδή μια ζώνη γύρω από το σημείο μηδέν της έκρηξης, με ακτίνα σχεδόν 300 μέτρα, μέσα στην οποία τα πάντα θα εξατμίζονταν. Η ακτίνα μεγάλης ζημιάς από την έκρηξη, εκεί δηλαδή όπου θα κατεδαφίζονταν κάθε κτίριο, θα ήταν σχεδόν 600 μέτρα. Η ακτίνα μέτριας ζημιάς από την έκρηξη, εκεί δηλαδή όπου πολλά αλλά ίσως όχι όλα τα κτίρια θα κατεδαφίζονταν πλήρως, θα ήταν σχεδόν 1,2 χλμ. Για παράδειγμα, το κτίριο του σταθμού των ΚΤΕΛ στην είσοδο της πόλης, που είναι έξω από αυτή ζώνη, δεν θα κατεδαφίζονταν. Ενώ η ακτίνα θερμικής ακτινοβολίας (εκεί δηλαδή όπου ο καθένας θα είχε υποστεί εγκαύματα 3ου βαθμού) θα έφτανε σχεδόν τα 2 χιλιόμετρα, δηλαδή ούτε μέχρι το Δοκίμι.
Στην περίπτωση όμως ενός σημερινού πυρηνικού όπλου, για παράδειγμα των 800 κιλοτόνων, η ακτίνα θερμικής ακτινοβολίας θα έφτανε μέχρι τους οικισμούς του Στράτου της Παραβόλας, των Καλυβίων, του Ζευγαρακίου και της Σπολάιτας. Γι΄αυτό και σε αυτή την περίπτωση ο προσομοιωτής ανεβάζει το αριθμό των νεκρών στους 70.000 και των τραυματιών σχεδόν στις 12.000. Στην περίπτωση ενός τέτοιας ισχύος πυρηνικού όπλου, η πύρινη σφαίρα, δεν θα ήταν 300 μέτρα (όπως με μια βόμβα τύπου Ναγκασάκι) αλλά 1,3 χιλιόμετρα. Ενώ θα δημιουργούνταν στο σημείο της έκρηξης ένα κρατήρας βάθους 85 μέτρων και διαμέτρου 358 μέτρων από περίπου το ύψος της πλατείας Φλέμιγκ μέχρι το Δημοτικό Κινηματογράφο Άνεσις. Η ζώνη στην οποία τα περισσότερα κτίρια θα είχαν καταρρεύσει θα έφτανε τα 4,3 χιλιόμετρα, δηλαδή, νοτιότερα και από το Νοσοκομείο Αγρινίου και θα κάλυπτε οικισμούς όπως η Καμαρούλα, η Μεγάλη Χώρα, τα Τριαντέικα.
Ακολουθήστε το agrinioculture.gr στο GoogleNews και δείτε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε όλες τις τελευταίες ειδήσεις από το Αγρίνιο και την Αιτωλοακαρνανία στο ΑγρίνιοCulture.gr
