Ας σκεφτούμε λίγο και την αισθητική

Είναι πολλά πράγματα που μας ενοχλούν στην αισθητική των ελληνικών πόλεων… Κάθε φορά που ταξιδεύει κανείς στο εξωτερικό δεν χορταίνει να περπατά στους δρόμους και ταυτόχρονα να θυμάται την ελληνική κακογουστιά στα κτίρια , στους δρόμους, παντού… Ούτε το Αγρίνιο θα μπορρούσε να ξεφύγει απο αυτό κανόνα, ίσως μάλιστα να είναι και ένα τυπικό παράδειγμα.

Περπατώντας στην πόλη, το αισθητικό κριτήριο του καθενός, θα εντοπίσει πολλά “άσχημα” σε σπίτια, πολυκατοικίες και δρόμους, πολλά που τον ενοχλούν και σίγουρα αρκετά που γλυκαίνουν το μάτι. Επειδή τυχαίνει τα περισσότερα να είναι αυτά που μας ενοχλούν και τα λιγότερα αυτά μας κάνουν να χαμογελάμε, θα μπορούσε καθένας στο μέτρο του δυνατού βέβαια, να κάνει κάτι για να ομορφύνει το μπαλκόνι του , την είσοδο του σπιτιού του ή της πολυκατοικίας. Θα σκεφθεί κανείς λόγω της κρίσης “τέτοιες ώρες τέτοια λόγια…” Όμως υπάρχουν πράγματα που δεν κοστίζουν δα και τόσο πολύ… Ένα λουλούδι, μια γλάστρα, ένα φρεσκάρισμα στο βάψιμο κάθε 3 – 4 ή πέντε χρόνια… Δυστυχώς δεν τα κάναμε όταν λεφτά υπήρχαν, μάλλον δεν θα τα κάνουμε και τώρα που λεφτά δεν υπάρχουν.

Εμένα με ενοχλεί η ασοφάτιστη πολυκατοικία απέναντι σε μια από τις κεντρικές πλατείες της πόλης. Με ενοχλεί χρόνια τώρα, και με ενοχλεί που είναι σε τόσο κεντρικό σημείο μέσα στην πόλη. Από την άλλη υπάρχει το παλιό τριώροφο στο τέρμα της Παπαστράτου που αρκετά χρόνια έμεινε παρατημένο, όμως τώρα ανακατασκευάζεται και ο αρχιτέκτονας προφανώς έβαλε ένα τεράστιο πανό με την εικόνα που θα έχει το κτίριο όταν ολοκληρωθεί η ανακατασκευή του. Περνάς από μπροστά -ιδιώς αν είσαι με το αυτοκίνητο- και νομίζεις ότι υπάρχει κτίριο έτσι, όπως το βλέπεις στο πανό. Άσε που εκτός από την αισθητική αναβάθμιση το πανό έχει και άλλη μια αξία πιο πρακτική και πεζή, να μην περνά στο δρόμο τόση πολύ σκόνη και χώμα που είναι φυσικό να υπάρχει όσο διαρκεί η ανακατασκευή… Ε, λοιπόν αυτό χρειάζεται κυρίως, να σκεφτούμε και την αισθητική, λύσεις θα βρεθούν και χωρίς να είναι πολυέξοδες…

ΔΠ