Του Δημήτρη Παπαδάκη
Δυο μήνες μετά τις εκλογές. Σήμερα ψηφίστηκε στη βουλή η μεγάλη μείωση του ορίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς. Κι όμως αυτό δεν είναι το χειρότερο…
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει το παραμικρό σχέδιο για τα όσα πραγματικά χρειάζεται η χώρα. Μετά από πέντε χρόνια μνημονίων, θα έπρεπε όντως να ψηφίζεται η σταδιακή μείωση του ορίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς, αλλά θα έπρεπε να ψηφίζεται, επειδή η οικονομία θα βρίσκονταν σε φάση -μικρής έστω- ανάπτυξης, επειδή η ανεργία θα μειώνονταν, επειδή το ΑΕΠ θα αυξάνονταν, επειδή τα εισοδήματα θα αυξάνονταν έστω και λίγο… και ο κόσμος -μια σημαντική μερίδα του- θα μπορούσε να πληρώνει τα δάνειά του. Αντ΄αυτού είμαστε στο πρώτο κύμα της φοροεπιδρομής του τρίτου μνημονίου -που μας φόρτωσε η υπερήφανη διαπραγμάτευση του κυρίου Τσίπρα- και ακούμε συνεχώς για φόρους που μπαίνουν όπου να ‘ναι… Και μπαίνουν κυρίως στην παραγωγή (βλ. κρασί). Και σε όλα αυτά η αντιπολίτευση -δυστυχώς συνολικά- είναι ανύπαρκτη και σε κριτική και σε προτάσεις.
Εξίσου μεγάλο κακό με τις αλχημείες του Τσίπρα και των μαθητευόμενων μάγων του είναι και η διάθεση των δανειστών να τον αφήσουν να κάνει ό,τι θέλει… Ενδεχόμενως μάλιστα το κάνουν αυτό με κάποια ανταλλάγματα, ή κάποιο ίδιον όφελος. Γιατί, πως αλλιώς να εξηγήσει ότι μόνο το βοδινό κρέας έμεινε στο 13% ΦΠΑ που εισάγεται κυρίως από την Γαλλία; Πως αλλιώς να εξηγήσεις το ΦΠΑ στα νησιά; Θέλουν οι δανειστές να πηγαίνουν οι τουρίστες στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα; Πως να εξηγήσεις τα μέτρα κατά των αγροτών; Τους φόρους στα αγροτικά προϊόντα; Και αυτό είναι κάτι που εγείρει υποψίες… Γιατί, οι δανειστές αν ήθελαν τα λεφτά τους πίσω, θα απαιτούσαν για μέτρα στήριξης της πρωτογενούς παραγωγής; Μήπως τελικά και οι δανειστές, όπως και η κυβέρνηση, μας σπρώχνουν στην έξοδο από το ευρώ. 110 περίπου εκατομμύρια θέλουν από τον φόρο στο κρασί, δεν μπορούσαν να τα βρουν από την περικοπή δαπανών στο κράτος και στα προνόμια μερικών-μερικών; Από αποτελεσματικά μέτρα κατά της φοροδιαφυγής; Βάζουνε φόρο στο κρασί και τον τζόγο μέσω του ΟΠΑΠ, αλλά δεν κοιτάνε να πιάσουν το παρόνομο τσίπουρο που κυκλοφορεί και υπολογίζεται στους 20.000 τόνους, ούτε στον παράνομο τζόγο, που εκεί βέβαια ο τζίρος είναι πολλά δυσεκατομμύρια. Αυτό είναι παράνοια.
