Του Δημήτρη Παπαδάκη
Η αποκάλυψη πως το Εθνικό Θέατρο θα συμπεριλάβει στη παραγωγή μιας παράστασής του το βιβλίο του αρχιτρομοκράτη Σάββα Ξηρού δεν θα πρέπει να δώσει την αφορμή για μια συζήτηση σχετικά με το που φτάνουν τα όρια της τέχνης. Γιατί, η τέχνη παράγει πρότυπα και ήθος και το βιβλίο του δολοφόνου της 17 Νοέμβρη, δεν είναι προφανώς τέχνη, αφού σε αυτό ο Σάββας Ξηρός υπερασπίζεται την εγκληματική του δράση, τις στυγερές δολοφονίες και τις “απαλλοτριώσεις” στις τράπεζες. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσω του καλλιτεχνικού διευθυντή που διόρισε στο ΕΘνικό Θέατρο, Στάθη Λιβαθηνού, αφού απέτυχε να τον αποφυλακίσει, επειχειρεί να τον “εξαγνίσει” μέσω μια παράστασης τετατούργημα που οι ιδεοληψίες της Αριστεράς την βαφτίζουν καλλιτεχνική.
Το θέμα όμως δίνει την αφορμή για μια γενικότερη κριτική στα έργα και της ημέρες του κ. Λιβαθηνού στο Εθνικό Θέατρο, που αντικατοπτρίζει την ιανική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ, από μια η αντικαπιταλιστική ρητορική και οι ιδεοληψίες της Αριστεράς και από την άλλη η υπογραφή στα Μνημόνια και η ψήφος στα μονεταριστικά μέτρα προς χάριν της καρέκλας και της εξουσίας. Ο κ. Λιβαθηνός παρέλαβε ένα Εθνικό Θέατρο με έλλειμμα 1,1 εκατ. ευρώ για το 2014 και παρόλα αυτά απέρριψε τη δωρεά του Ιδρύματος «Λάτση» για ίδρυση και λειτουργία Τμήματος Σπουδών Σκηνοθεσίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού. Γιατί ; Γιατί το Διοικητικό Συμβούλιο του Εθνικού Θεάτρου δεν έκανε αποδεχτή την πρόταση του Στ. Λιβαθηνού να καταλάβει ο ίδιος τη θέση του διευθυντή σπουδών της Δραματικής Σχολής. Ο Στ. Λιβαθηνός διακατεχόμενος από το συγκεντρωτισμό της Αριστεράς, τα ήθελε όλα δικά του : και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου και διευθυντής στη Σχολή. Η μάχη για την καρέκλα λοιπόν έφερε τον “πόλεμο” με τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ, που μάλιστα ο Στ. Λιβαθηνός επιχείρησε ανεπιτυχώς να τους επιρρίψει την ευθύνη για τη μη αποδοχή της δωρεάς. Το ΔΣ όμως ζητούσε το αυτονόητο, τον περιορισμό δηλαδή των υπερεξουσιών του καλλιτεχνικού διευθυντή και όχι η αύξησή τους. Και επειδή ο κ. Λιβαθηνός δεν πήρε τη διπλή καρέκλα, απέρριψε και τη δωρεά, παρά το έλλειμμα που υπάρχει στο Εθνικό Θέατρο…
Δυστυχώς αυτή είναι η Αριστερά. Όλα για την καρέκλα και ενίοτε μια essence αριστερών ιδεοληψιών, για έχουν κάτι να ασχολούνται οι ψευτοιδεολόγοι στο πόπολο.
